« ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ, ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ »

Στη σημερινή Αποστολική περικοπή, αγαπητοί μου φίλοι, τονίζεται η ασύγκριτη παντοδυναμία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και η υπεροχή Του από τους αγίους Αγγέλους. Αρχικά ο Απόστολος Παύλος, θέλοντας να τονίσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Δημιουργός της κτίσης, παραπέμπει στον 101^ο Ψαλμό του Δαβίδ. Εκεί ο Ψαλμωδός απευθύνεται στον Χριστό και Του λέει: «Συ κατ’ αρχάς, Κύριε, την γην εθεμελίωσας, και έργα των χειρών σου εισίν οι ουρανοί· αυτοί απολούνται, συ δε διαμένεις· και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται, και ωσεί περιβόλαιον ελίξεις αυτούς, και αλλαγήσονται· συ δε ο αυτός ει, και τα έτη σου ουκ εκλείψουσι» (ΕΒΡ. 1, 10-12). Δηλαδή, «Εσύ, Κύριε, αρχικά στερέωσες τη γη κι έργο δικό σου είναι οι ουρανοί. Αυτοί θα εξαφανισθούν, ενώ εσύ αιώνια παραμένεις. Τα πάντα θα παλιώσουν σαν ρούχο. Σαν μανδύα θα τους τυλίξεις, και θα αλλάξουν. Εσύ όμως παραμένεις πάντα ο ίδιος, τα χρόνια σου ποτέ δεν θα τελειώσουν» (ΕΒΡ. 1, 10-12).

Είναι όντως εντυπωσιακή η εικόνα που περιγράφει ο Απόστολος Παύλος, για να τονίσει ότι ο παρών κόσμος είναι πρόσκαιρος, σαν ένα ευτελές ρούχο, που παλιώνει, φθείρεται και το πετάμε. Όπως λοιπόν είναι παράλογο το να προσκολλάται η καρδιά μας σε ένα φθαρτό ρούχο, που κάποτε θα καταλήξει στα απορρίμματα, αντίστοιχα είναι παράλογο και το να δένεται με τον παρόντα κόσμο, ο οποίος έχει ημερομηνία λήξης. Ασφαλώς στον κόσμο αυτό έχουμε το σπίτι μας, τις εργασίες μας, τις οικογένειές μας και χαιρόμαστε με όσα μας χαρίζει ο Θεός. Ας μη δίνουμε όμως την καρδιά μας στην προσωρινή αυτή ζωή, στα υλικά αγαθά, στις περιουσίες, νομίζοντας ότι εδώ θα ζούμε για πάντα. Πρέπει να ξεκολλήσουμε τις καρδιές μας από τη γη και να τις υψώσουμε στον ουρανό· στον μόνο άφθαρτο και αναλλοίωτο Δημιουργό του κόσμου· στον άναρχο και αιώνιο Κύριο και Θεό μας.

Στη συνέχεια του Αποστολικού αναγνώσματος ο θεόπνευστος συγγραφέας, προκειμένου να προβάλει επιπλέον το μεγαλείο του Κυρίου και τη βαρύτητα των λόγων Του, παραπέμπει στον 109^ο Ψαλμό του Δαβίδ: «Προς τίνα δε των αγγέλων είρηκέ ποτε· κάθου εκ δεξιών μου έως αν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου; Ουχί πάντες εισί λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν;» (ΕΒΡ. 1, 13-14). Δηλαδή, «Σε κανέναν από τους αγγέλους δεν είπε ποτέ ο Θεός: Κάθισε στα δεξιά μου, ωσότου υποτάξω τους εχθρούς σου κάτω από τα πόδια σου. Δεν είναι, λοιπόν, όλοι οι άγγελοι πνεύματα που υπηρετούν τον Θεό κι αποστέλλονται απ’ Αυτόν για να βοηθήσουν όσους μέλλουν να σωθούν;» (ΕΒΡ. 1, 13-14). Έργο των Αγγέλων είναι να υπηρετούν τους ανθρώπους· εκείνους που πρόκειται να κληρονομήσουν την αιώνια ζωή.

Αφού λοιπόν ο Ιησούς Χριστός είναι ο αναλλοίωτος Θεός, απείρως ανώτερος από τους Αγγέλους, με τους οποίους έδωσε ο Θεός στον Μωϋσή τον Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, συνεπώς έχουν μεγάλη σημασία οι λόγοι του Κυρίου: «Δια τούτο δει περισσοτέρως ημάς προσέχειν τοις ακουσθείσι, μή ποτε παραρρυώμεν» (ΕΒΡ. 2, 1). Δηλαδή, «Γι’ αυτό κι εμείς πρέπει να μένουμε πιο σταθεροί στις αλήθειες που ακούσαμε, για να μην ξεστρατίσουμε ποτέ» (ΕΒΡ. 2, 1). Εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί οφείλουμε να προσέχουμε τους λόγους του Κυρίου πολύ περισσότερο από τους ανθρώπους της Παλαιάς Διαθήκης. Έχουμε καθήκον ιερό να τους διαφυλάττουμε και να τους μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε στην αιώνια σωτηρία μας. Σε αντίθετη περίπτωση μας απορροφά το κοσμικό φρόνημα και εγκαταλείπουμε κάθε πνευματική προσπάθεια.

Αλίμονό μας δε, αν παρασυρθούμε. Διότι, αν ο Νόμος της Παλαιάς Διαθήκης αποδείχθηκε έγκυρος και ισχυρός, και κάθε παράβασή του τιμωρήθηκε δίκαια με την ανάλογη τιμωρία, πως εμείς θα ξεφύγουμε την τιμωρία, αν αμελήσουμε μία τόσο μεγάλη και σπουδαία σωτηρία; Τη σωτηρία αυτή μάλιστα δεν μας τη γνωστοποίησαν κάποιοι Άγγελοι, όπως έγινε με τον Νόμο, αλλά αφού άρχισε να την κηρύττει ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, μας την παρέδωσαν ως ολοκληρωμένη και αξιόπιστη αλήθεια οι άγιοι Απόστολοι, που την άκουσαν από το στόμα του Κυρίου. Επομένως δεν θα έχουμε καμία δικαιολογία απέναντι στον Χριστό, ότι δεν ακούσαμε τη διδασκαλία Του. Είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας και θα λογοδοτήσουμε γι’ αυτές στον Δικαιοκρίτη Χριστό κατά την ένδοξη Δευτέρα Αυτού Παρουσία! Μην παραμυθιάζουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε καλοί Χριστιανοί. Χρειάζεται αγώνας και κόπος πνευματικός!  

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος τόνισε αρχικά το μεγαλείο και την παντοδυναμία του Χριστού, για να αναδείξει έπειτα τη βαρύτητα και τη μεγάλη σημασία που έχουν οι θείοι λόγοι Του, δηλαδή το Ιερό Ευαγγέλιο, για τη σωτηρία μας. Ας προσέχουμε λοιπόν, «μη ποτε παραρρυώμεν» (ΕΒΡ. 2, 1). Ας προσέχουμε να μην επηρεασθούμε από την τύρβη της καθημερινότητας και τις αδυναμίες μας και αδιαφορήσουμε τελικά για τους λόγους και τις εντολές του Κυρίου. Το Ιερό Ευαγγέλιο δεν περιλαμβάνει κάποιες απλές συμβουλές ενός σοφού ανθρώπου, αλλά τους αιώνιους λόγους του μόνου αληθινού Θεού. Το Ιερό Ευαγγέλιο αποτελεί την πυξίδα, η οποία μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στη σωτηρία και να τον εισαγάγει στην Βασιλεία των Ουρανών. Δεν είναι ακατόρθωτη η σωτηρία μας, αρκεί βέβαια να το θελήσουμε. Από εμάς εξαρτάται τι θα γίνει τελικά. Θα εισέλθουμε στην Βασιλεία του Θεού ή θα μείνουμε απ’ έξω;

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.