« ΑΓΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΕΔΙΟΛΑΝΩΝ »

Η Αγία μας Εκκλησία κατά τη σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου φίλοι, τιμά την μνήμη του Αγίου Αμβροσίου, Επισκόπου Μεδιολάνων. Ο Άγιος Αμβρόσιος γεννήθηκε στην ξακουστή και περίφημη πόλη της Ιταλίας, τα Μεδιόλανα, στο σημερινό Μιλάνο. Γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς. Ο πατέρας του ήταν έπαρχος στην Γαλλία και λεγόταν και αυτός Αμβρόσιος. Μετά το θάνατο των γονέων του, ο Αμβρόσιος έμεινε με την αδελφή του Μαρκελλίνα. Όταν μεγάλωσε γνώριζε πολλές επιστήμες, περισσότερο όμως επιδόθηκε στη ρητορική. Όλοι τον θαύμαζαν και κάποια στιγμή τον ψήφισαν Αβοκάτο των Ανακτόρων, δηλαδή δικηγόρο, όπως λέμε εμείς σήμερα. Τους είχε ξεπεράσει όλους τους συναδέλφους του, ιδιαίτερα στη δικαιοσύνη, στην αλήθεια και στις άλλες αρετές. Γι’ αυτό ο Ουαλεντιανός, που εξουσίαζε την Ρώμη και όλη την Ευρώπη, τον έκανε ηγεμόνα, όχι μόνο στα Μεδιόλανα, αλλά και σε ολόκληρη την Ιταλία.

Εκείνη την περίοδο στα Μεδιόλανα πέθανε ο αιρετικός Αρχιερέας και οι Ορθόδοξοι διαπληκτίζονταν με τους αιρετικούς, ποιον θα εκλέξουν Επίσκοπο. Ο Άγιος επενέβη προκειμένου να τους ηρεμήσει και τότε θεία φώτιση ήλθε στο λαό, που ήξερε τις αρετές του Αγίου και του ζητούσε με μια φωνή να γίνει Επίσκοπός του. Ο Άγιος Αμβρόσιος εκείνη τη στιγμή ήταν κατηχούμενος και αβάπτιστος. Ο Άγιος στην αρχή αρνήθηκε να γίνει Επίσκοπος, γιατί θεωρούσε τον εαυτό του ανάξιο. Όταν πληροφορήθηκε ότι ήταν θέλημα Θεού, δέχθηκε να γίνει. Βαπτίσθηκε και κατόπιν έλαβε και τους τρεις βαθμούς της Ιερωσύνης. Σε όλη τη διαδικασία αυτή ήταν παρών και ο βασιλιάς. Ο Μέγας Βασίλειος, μόλις πληροφορήθηκε την χειροτονία του σε Επίσκοπο, του έστειλε επιστολή από την Καισάρεια, μέσα στην οποία έγραφε πνευματικούς λόγους για τη νέα διακονία που θα αναλάμβανε ο Άγιος Αμβρόσιος.

Ο Άγιος Αμβρόσιος, αφού χειροτονήθηκε Επίσκοπος, ζούσε σαν άγγελος. Νήστευε όλη την εβδομάδα και έτρωγε μόνο Σάββατο και Κυριακή. Εξασκούσε την αρετή της ελεημοσύνης και είχε βοηθήσει πολλούς φτωχούς, αλλά και φυλακισμένους. Όλο τον πλούτο που είχε κληρονομήσει από τους γονείς του, αλλά και τα χρήματα από την Μητρόπολη, τα μοίραζε στους φτωχούς. Για τον εαυτό του δεν κράτησε τίποτα. Ήταν δε τόσο πονετικός ο Άγιος, ώστε όταν κάποιος, του εξομολογείτο κάποια βαριά αμαρτία, έκλαιγε τόσο πολύ, ώστε δάκρυζε και ο εξομολογούμενος. Όταν δε μάθαινε, ότι κάποιος δεν πήγαινε να εξομολογηθεί και ζούσε άστατο βίο, μεταχειριζόταν όλα τα μέσα και τελικά προσευχόταν για εκείνο, έως ότου τον φέρει στο Μυστήριο της Εξομολόγησης. Είχε διαρκώς το μυαλό του στην σωματική και ψυχική ανακούφιση των συνανθρώπων του.

Ο Άγιος Αμβρόσιος αγωνιζόταν σκληρά εναντίον των αιρετικών και πολλοί ήσαν εκείνοι που επέστρεφαν στην Ορθοδοξία, από το φωτεινό και ζωντανό παράδειγμά του. Έκανε πολλά θαύματα. Γιάτρευε αρρώστους στο σώμα και στην ψυχή, ελευθέρωνε πολλούς από τα δαιμόνια που τους βασάνιζαν και πολλά άλλα. Επίσης βάπτιζε συνεχώς. Μεταξύ αυτών που είχε βαπτίσει ήταν και ο Ιερός Αυγουστίνος, μια άλλη μεγάλη προσωπικότητα της Εκκλησίας μας. Η ζωή του Αγίου Αμβροσίου ήταν φωτεινή, όπως αρμόζει στους Αγίους του Θεού και γι’ αυτό ωφελούσε όσους τον συναναστρέφονταν. Ο Άγιος Αμβρόσιος συνέγραψε πολλά βιβλία υπέρ της ευσεβούς πίστεως. Επίσης, μέσα στην ποιμαντική του αγωνία, συνέθεσε και ύμνους λειτουργικούς, προκειμένου να αφομοιωθούν πιο εύκολα οι διδασκαλίες του από τον πιστό λαό, κάτι που είχε μείνει στην Ιστορία ως το «Αμβροσιανό μέλος».

Ο Άγιος Αμβρόσιος είχε τελειώσει την κατασκευή της Βασιλικής την οποία είχε οικοδομήσει πλησίον του τάφου του αδελφού του, στο κοιμητήριο των Αγίων Μαρτύρων. Ήδη ζώντος του Αγίου, ο λαός την ονόμασε Αμβροσιάνα. Ο κόσμος τον παρακαλούσε να τελέσει τα εγκαίνια της Βασιλικής, που ήταν αφιερωμένη στους Μάρτυρες. Ο Άγιος Αμβρόσιος τους είπε όμως ότι θα το κάνει, αν πρώτα βρει λείψανα Μαρτύρων. Και κάποια στιγμή, κατόπιν θείας έλλαμψης, ανακάλυψε τα οστά των Αγίων Γερβασίου και Προτασίου. Περισσότερο από τρεις αιώνες βρίσκονταν θαμμένα τα σώματα των δύο αδελφών από το Μιλάνο, των δύο αυτών αθλητών της Πίστης, οι οποίοι μαρτύρησαν κατά τον πρώτο διωγμό στην εποχή του Νέρωνα. Ο Άγιος Αμβρόσιος μαζί με τον κλήρο μετέφερε στα Μεδιόλανα τα άγια λείψανα των Μαρτύρων αυτών, τα οποία έθεσε κάτω από την Αγία Τράπεζα της Βασιλικής.

Αγαπητοί μου φίλοι, με τις προσευχές του Αγίου Αμβροσίου έγιναν πολλά θαύματα. Έτσι απλώθηκε η φήμη του σχεδόν σε όλο τον κόσμο και πολλοί έρχονταν από μακρινές χώρες να δουν τον Άγιο και να ακούσουν τα λόγια του. Έτσι έζησε τη ζωή του ο Άγιος Αμβρόσιος. Ο Άγιος παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Θεού σε ηλικία 57 ετών. Ήταν η 4^η Απριλίου του 397 μ.Χ. Επειδή αυτή την ημέρα συνήθως πέφτει Πάσχα ή Μεγάλη Εβδομάδα, γι’ αυτό η Εκκλησία τον εορτάζει στις 7 Δεκεμβρίου, που χειροτονήθηκε Επίσκοπος. Το άγιο λείψανό του τοποθετήθηκε στην Μητρόπολη Μεδιολάνων, που τόσο την λάμπρυνε. Και μετά τον θάνατό του έκανε και κάνει πολλά θαύματα. Ας είναι λοιπόν η μνήμη του, η αφορμή για να προσπαθήσουμε κι εμείς να ζήσουμε κοντά στον Χριστό μέσα από την Εκκλησία και τα Μυστήριά της.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.