« ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ »

Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος μιλάει για τα πνευματικά χαρίσματα στην Εκκλησία, που είναι καρποί του Αγίου Πνεύματος. Γιατί η Εκκλησία δεν είναι μια οποιαδήποτε ανθρώπινη οργάνωση, αλλά θεσμός του Αγίου Πνεύματος. Όλοι οι Χριστιανοί, που βαπτισθήκαμε και σφραγισθήκαμε, έχουμε λάβει τη δωρεά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Από εμάς βέβαια εξαρτάται, αν θα τα φυλάξουμε. Ύστερα από το Μυστήριο του Βαπτίσματος, όταν γίνεται το Μυστήριο του Χρίσματος, ο λειτουργός ιερέας χρίει με άγιο μύρο αυτόν που μόλις βαπτίσθηκε, λέγοντας : « Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου. Αμήν » ( Ακολουθία του Βαπτίσματος ). Με αυτή την ιερή πράξη βεβαιώνεται και πιστοποιείται η δωρεά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, που παίρνει ο πιστός, όταν εισέρχεται στην Εκκλησία, καινούργιος και αναγεννημένος άνθρωπος.

Ο Χριστός δεν δίνει σε όλους τους ανθρώπους τα ίδια χαρίσματα. Σε άλλους δίνει το ένα και σε άλλους το άλλο χάρισμα. Πολλές φορές τα χαρίσματα, που μας δίνονται, εξαρτώνται από τη δική μας προαίρεση. Αυτό σημαίνει, πως όταν θέλουμε κι έχουμε την διάθεση να πάρουμε από τη Χάρη του Θεού, ο Θεός δεν θα μας αρνηθεί, αλλά θα μας δώσει χαρίσματα με το παραπάνω. Ο Χριστός θέλει να λάβουμε διάφορα χαρίσματα όλοι. Πολλοί είναι εκείνοι που γεννήθηκαν με φυσικά προσόντα και τα έχασαν, γιατί δεν ζήτησαν να τα αυξήσουν και να τα αξιοποιήσουν μέσα στη Χάρη του Θεού. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι κατατρώγονται από το σαράκι της υπερηφανείας, η οποία καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά της. Ακόμη και αυτά τα λεγόμενα φυσικά προσόντα, όπως είναι η ζωή, η υγεία, η ευφυΐα, οι ευκαιρίες στη ζωή, όλα είναι χαρίσματα και δωρεές του Θεού.

Αυτές οι δωρεές και τα πνευματικά χαρίσματα, για τα οποία γράφει ο Απόστολος Παύλος, είναι καρποί του έργου του Χριστού μέσα στο μυστήριο της Θείας Οικονομίας. Όταν ο Χριστός σταυρώθηκε και ύστερα αναστήθηκε και αναλήφθηκε, ελευθέρωσε τους ανθρώπους από την αιχμαλωσία του διαβόλου και τους χάρισε τα λάφυρα της νίκης, που είναι τα πνευματικά χαρίσματα. Ο Χριστός πρώτα κατέβηκε από τον Ουρανό και μετά σταυρώθηκε και αναστήθηκε γιατί έτσι ακολούθησε τη διαδρομή της Θείας Οικονομίας, η οποία ήταν απαραίτητη για την απελευθέρωση από την αμαρτία του ανθρωπίνου γένους. Και ο Χριστός τώρα, ως Θεάνθρωπος, κάθεται στα δεξιά του Θεού Πατρός και η παρουσία Του γεμίζει και αγιάζει τα πάντα. Ο Χριστός δεν είναι πια δίπλα στον Πατέρα μόνο Θεός, είναι Θεός μαζί και άνθρωπος. Και αυτό από την υπερβολική Του αγάπη για τον κάθε άνθρωπο.

Ο Ιησούς Χριστός δεν είναι ιδρυτής κάποιας θρησκείας, όπως άστοχα λέγεται από μερικούς. Ο Χριστός φανέρωσε στον κόσμο το μυστήριο της Εκκλησίας, η οποία δημιουργήθηκε από τον Ίδιο τον Θεό. Ο Χριστός είναι Εκείνος, που δίνει τα χαρίσματα της « ποικίλης χάριτος » ( Α΄ ΠΕΤΡ. 4, 11 ) του Θεού για τη συγκρότηση του θεσμού της Εκκλησίας. Τα διάφορα πνευματικά αξιώματα, τα οποία είναι διακονήματα μέσα στην Εκκλησία, οι Απόστολοι, οι Προφήτες, οι Ευαγγελιστές, οι Ποιμένες και Διδάσκαλοι, δεν είναι ανθρώπινη εφεύρεση, αλλά χαρίσματα της δωρεάς του Χριστού. Και τα χαρίσματα ο Χριστός δεν τα δίνει χωρίς σκοπό. Τα δίνει για να καταρτίζονται οι πιστοί και να έχουν ενεργή θέση και διακονία στη ζωή της Εκκλησίας. Ο καθένας μας, μέσα στο χώρο της Εκκλησίας, έχει τη θέση του και επιτελεί σπουδαίο έργο. Αρκεί να καταλαβαίνουμε, ότι διακονούμε ο ένας τον άλλο.

Έτσι οικοδομείται και προάγεται το Σώμα του Χριστού, ώστε να φθάσουμε όλοι στην ενότητα της πίστης και στην επίγνωση του Υιού του Θεού. Δηλαδή να έχουμε όλοι την ίδια πίστη και να πιστεύουμε ορθά στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Γιατί αν δεν υπάρχει αυτή η σωστή πίστη, τότε οδηγούμαστε στις αιρέσεις και στη λανθασμένη προσέγγιση του Χριστού. Το να πιστεύουμε σωστά είναι σημάδι πνευματικής ωριμότητας, που φανερώνει πως είμαστε άνθρωποι στα μέτρα του Θεανθρώπου Χριστού. Βέβαια για να υπάρχει αυτή η πίστη, χρειάζεται οπωσδήποτε ταπείνωση, πνευματική εργασία και συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Γιατί έτσι φωτιζόμαστε, για το πώς πρέπει να πορευόμαστε κατά την επίγεια ζωή μας. Από εμάς εξαρτάται το πόσο θα φωτισθούμε και ποια χαρίσματα θα λάβουμε από τον Θεό. Από την προσωπική μας εργασία.

Αγαπητοί μου φίλοι, αληθινός Χριστιανός είναι ο σωστός και ολοκληρωμένος άνθρωπος. Αν δεν βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, τουλάχιστον να βρίσκεται στην πορεία προς αυτόν τον σκοπό. Τα χαρίσματα, που μας δίνονται από τον Θεό, οφείλουμε να τα καλλιεργούμε και να τα αυξάνουμε. Μην γίνονται τα χαρίσματα αφορμή για υπερηφάνεια. Να λέμε δηλαδή « εμείς έχουμε αυτά τα χαρίσματα, δεν είμαστε σαν τους άλλους ». Αυτή η νοοτροπία διώχνει τη Χάρη του Θεού και μας οδηγεί στο να χάσουμε τα χαρίσματα, που έχουμε. Γι’ αυτό οφείλουμε τα χαρίσματα, να τα βλέπουμε σαν διακονήματα. Δηλαδή να τα χρησιμοποιούμε στην υπηρεσία των αδελφών μας. Έτσι προσελκύουμε τη Χάρη του Θεού και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για αύξηση των χαρισμάτων. Ο Απόστολος Παύλος μας καλεί σε μια διαφορετική τοποθέτηση απέναντι στις δωρεές του Θεού. Ας προβληματισθούμε.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.