Με πνευματική χαρά και ευφροσύνη εορτάζει κι εφέτος ο ευσεβής ορθόδοξος λαός το μεγάλο γεγονός της ενδόξου Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το Μυστήριο του χαροποιού θανάτου της Παναγίας, αγαπητοί μου φίλοι, ερμήνευσαν και σχολίασαν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας με βαθυστόχαστα εγκώμια και θεολογικές ομιλίες. Οι Ιεροί Υμνογράφοι προσέφεραν στον πιστό λαό τα υψηλά του νοήματα με μορφή ύμνων που τους ψάλλουμε τις ημέρες αυτές. Με πηγή την Ιερή Παράδοση οι Ιεροί Υμνογράφοι συνέθεσαν τους ασύγκριτους σε βάθος και νοήματα ύμνους της Κοιμήσεως, τους κανόνες, τα κοντάκια και τα εγκώμια. Η Υμνολογία και η Εικονογραφία παρουσιάζουν το συγκλονιστικό γεγονός της Μεταστάσεως της Υπεραγίας Μητέρας του Κυρίου μας.
Η Παναγία με την Κοίμησή της νίκησε τους όρους της φύσεως. Κατατέθηκε στον τάφο σαν νεκρή, αλλά δεν κρατήθηκε από τον θάνατο. Μιμήθηκε στο θάνατό της τον Υιό και Θεό της. Ο τάφος δεν στάθηκε ικανός να κρατήσει το αγιασμένο σώμα της. Ανέβηκε στον ουρανό για να συνδοξασθεί με τον Χριστό, τον Υιό και Θεό της. Η Μητέρα του Θεού, η Μητέρα που γέννησε τον Θεάνθρωπο, δεν θα μπορούσε να μείνει μέσα στο μνήμα. Η Παναγία έδωσε τον εαυτό της για να γίνει η σάρκα και το σκήνωμα του Θεού Λόγου κι έτσι οι άνθρωποι και ο κόσμος να δεχθούν στο Πρόσωπό της το Δημιουργό και Σωτήρα τους. Με το θάνατό της λύθηκε προσωρινά ο σύνδεσμος ψυχής και σώματος. Με την Μετάστασή της ολοκληρώνεται το Μυστήριο του θανάτου της Παναγίας μας.
Αν και μετετέθη στους ουρανούς η Θεοτόκος δεν εγκατέλειψε τον κόσμο. Η αγιότητά της ρέει σ’ ολόκληρο το Σώμα της Εκκλησίας. Ενωμένη με τον Χριστό από το θαύμα της Ενσαρκώσεως εξακολουθεί να στέλνει σε μας, τους σημερινούς Χριστιανούς, τις ακτίνες της λαμπρότητας και της αγάπης της. Εξακολουθεί να φωτίζει το δρόμο της σωτηρίας κάθε πιστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν την ανακηρύσσει θεά, αλλά Μητέρα των Χριστιανών, που με τις μεσιτείες της συμπαρίσταται στις δοκιμασίες των ανθρώπων, πραΰνει τους πόνους τους και γαληνεύει τις ψυχές τους. «Η Θεοτόκος κατέχει κεντρική θέση – μας λέει ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Μιχαήλ Καρδαμάκης – στην οικονομία της σωτηρίας και παραμένει στο κέντρο του μυστηρίου της Εκκλησίας, που είναι μυστήριο Χριστού». (Ορθόδοξη Πνευματικότητα, σελίδα 207).
Το μυστήριο της Θεοτόκου νοείται πάντοτε σε σχέση με το μυστήριο της Θείας Οικονομίας. «Το όνομα της Θεοτόκου άπαν το μυστήριον της οικονομίας συνίστησι», διδάσκει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. ( P.G. 94, 1029. 1032 ). Η Θεοτόκος είναι η Παναγία, όχι με κάποια ηθικιστική έννοια, αλλά με την έννοια της υπακοής της να διακονήσει το θαύμα της σωτηρίας. Παρατηρεί πάλι ο πατήρ Μιχαήλ Καρδαμάκης : « Η Θεοτόκος είναι η υπηρέτις της σωτηρίας της ανθρωπότητας αλλά και το ευχαριστιακό δώρο της ανθρωπότητας προς το Σωτήρα της ». ( Ορθόδοξη Πνευματικότητα, σελίδα 207 ). Η Θεοτόκος εκτός από Μητέρα του Θεού είναι και Μητέρα των ανθρώπων. Είναι Μητέρα όλων μας. Είναι η ευλογημένη ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες. Είναι η Πλατυτέρα των Ουρανών.
Η Παναγία είναι η μεσίτριά μας προς τον φιλάνθρωπο Θεό. Έχει τη δύναμη να μας βοηθήσει σε όλα τα προβλήματά μας. Είναι έτοιμη να εισακούσει κάθε αίτημά μας, που είναι βέβαια για το συμφέρον μας. Η Παναγία είναι έτοιμη να βοηθήσει τους πονεμένους γονείς που έχασαν το παιδί τους, τις χήρες, τα ορφανά, τους ανθρώπους που βιώνουν μοναξιά, τους άνεργους νέους μας, τους διαζευγμένους, τους αμαρτωλούς ανθρώπους, όλους τους πονεμένους. Όλες μας οι αιτήσεις και όλα μας τα προβλήματα εναποτίθενται στα χέρια της. Αναστενάζουμε μπροστά της, όσοι πονάμε κι αμέσως κομματιάζεται ο πόνος μας, φεύγει η πίκρα μας και οι αναστεναγμοί μας. Ο κουρασμένος άνθρωπος της σημερινής περίεργης εποχής μας επιζητά στο Πρόσωπό της παρηγοριά και ανακούφιση, που σίγουρα θα τη βρει κοντά της.
Αγαπητοί μου φίλοι, δεν στερηθήκαμε την Παναγία με τη σωματική έξοδό της από τον κόσμο. Την έχουμε για πάντα μέσα στην Εκκλησία μας, στις εικόνες και στα σύμβολα, στις κόγχες και κυρίως μέσα στο Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας. Η Θεοτόκος ελέησε και εξακολουθεί να ελεεί την ανθρώπινη φύση. Με αυτή την πίστη ας καταφεύγουμε όλοι στη Μητρική προστασία της. Ας μη διστάζουμε να την παρακαλούμε για τους πόνους και τις θλίψεις μας, για τις δοκιμασίες και τα προβλήματά μας, για κάθε συμφορά που παρουσιάζεται στη ζωή. Και να μη ξεχνάμε να την ευχαριστούμε για το πλήθος των ευεργεσιών και δωρεών της προς εμάς. « Πάντες προσκυνήσωμεν αυτήν δεόμενοι. Συγγενούς οικειότητος, μη επιλάθη Δέσποινα, των πιστών εορταζόντων, την παναγίαν σου Κοίμησιν ». ( Δοξαστικό της Λιτής ).
Με αγάπη Χριστού,
π. Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου