Αφορμή για να γράψω αυτές τις σκέψεις πήρα
από τον πρόσφατο θάνατο ενός κατά τα άλλα σημαίνοντος, ευγενικού και
ταλαντούχου προσώπου στο χώρο της ποίησης και γενικώτερα της λογοτεχνίας.
Δυστυχώς και αυτός ο άνθρωπος επέλεξε την
πολιτική κηδεία, αντί της ευλογίας του Θεού, που δίδεται κατά την Εξόδιο
Ακολουθία μέσα στον Ορθόδοξο Ναό.
Σκοπός μου δεν είναι να κατηγορήσω αυτόν
τον κατά τα άλλα αξιόλογο άνθρωπο. Απλά στενοχωριέμαι που άνθρωποι βαπτισμένοι
Ορθόδοξοι Χριστιανοί, επιλέγουν έναν δρόμο μακριά από την ελπίδα, που τη δίνει
μόνο ο Κύριός μας!
Στην Ορθόδοξη; Ελλάδα μας τα πράγματα
έχουν αλλάξει. Πολλοί Έλληνες δεν πηγαίνουν πλέον στην Εκκλησία, άλλοι κάνουν
παρελάσεις υπερηφανείας για να δείξουν τις ανώμαλες προτιμήσεις τους, κάποιοι
επιλέγουν τον πολιτικό γάμο, την πολιτική βάπτιση, την πολιτική κηδεία, άλλοι
προτιμούν την καύση του σώματός τους αντί της ταφής, άλλοι δεν αφήνουν τα παιδιά τους να δουν το φως αυτού
του κόσμου κάνοντας εκτρώσεις και πολλά άλλα ων ουκ έστι αριθμός.
Πως καταντήσαμε έτσι τη χώρα των ηρώων και
των Αγίων; Πως καταντήσαμε την Ελλάδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Κολοκοτρώνη,
του Παύλου Μελά, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του Φώτη Κόντογλου, του Μίκη
Θεοδωράκη;
Είμαστε για κλάμματα…Αν κάποιος είδε
στιγμιότυπα από αυτή την πολιτική κηδεία θα αντίκρυσε πρόσωπα χωρίς την
Αναστάσιμη ελπίδα που προσφέρει ο Χριστός. Άνθρωποι που πιστεύουν πως στον τάφο
σταματά η ζωή και έπειτα εξαφανίζονται.
Δεν
θέλω να κατηγορήσω όλους αυτούς τους ανθρώπους και τον θανόντα. Απλά τους
λυπάμαι. Και λυπάμαι όλους αυτούς που τους ακολουθούν στο δρόμο για την αιώνια
απώλεια της ψυχής τους. Όμως η πίστη δεν επιβάλλεται. Ο κάθε άνθρωπος επιλέγει
για τη ζωή του και είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του.
Όμως οι υπόλοιποι ας αφυπνισθούμε και ας
επιστρέψουμε στα Ελληνορθόδοξα ήθη μας. Δεν πρέπει να είμαστε ξενόδουλοι και να
θαυμάζουμε διάφορες ιδέες που μας έρχονται από ξένους πολιτισμούς. Τέλος δεν
πρέπει να θαυμάζουμε τέτοια πρόσωπα που έχουν επιλέξει την αποκοπή τους από το
Σώμα του Χριστού μας, την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο Θεός να τον συγχωρήσει και αυτόν
κι εμάς.
Πρωτοπρεσβύτερος
Βασίλειος Γιαννακόπουλος
Εφημέριος
Ιερού Ναού Αγίου Αλεξίου Αιγίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου