«-Είναι
κλοπή να παίρνουμε υπεραστικά τηλέφωνα από την υπηρεσία μας;
-Βεβαίως
είναι κλοπή. Και όχι μόνο τα υπεραστικά είναι κλοπή, αλλά και τα αστικά, όταν
μάλιστα είναι μακρά. Δεν είναι κλοπή, αν πάρη κάποιος τηλέφωνο στο σπίτι του να
συνεννοηθή για κάποιο πράγμα, ή ένα φίλο του για κάτι άλλο. Αλλ’ όταν κάποιος
κύριος παίρνη την γυναίκα του και το “στήνη” μισή ώρα κουβέντα, ή η κυρία, ή ο
αρραβωνιαστικός, και τηλεφωνούν με τις ώρες, ασφαλώς και είναι κλοπή. Γιατί;
Διότι πέρα από την χρέωσι της συνδιαλέξεως, γίνεται εις βάρος της εργασίας. Την
ώρα που φλυαρείς, δεν εργάζεσαι.
Κάποτε
έπαιρνα τηλέφωνο ένα εξάδελφό μου, προϊστάμενο Δημοσίας υπηρεσίας. Στις 20-30
περιπτώσεις μόνο μία μπορούσα να τον πιάσω. Του λέγω: “Οσάκις θέλω να σε πάρω,
πρέπει να κάνω 30 απόπειρες”. Μου απαντά: “Δυστυχώς έχω την ατυχία να έχω μόνο
γυναικόκοσμο μέσα στο γραφείο μου. Βλέπουν πότε θα τελειώση η μία με το
ακουστικό, για να το αρπάξη η άλλη. Η μία μετά την άλλη συνέχεια φλυαρούν”.
Επαναλαμβάνω.
Είναι κλοπή, διότι το κράτος σε μισθοδοτεί για να κάνης δουλειά, όχι για να
κάθεσαι και να φλυαρής. Σε ιδιωτικές επιχειρήσεις αυτά δεν γίνονται. Αμέσως θα
σε απολύσουν. Στο Δημόσιο, ποιος μιλάει και ποιος ενδιαφέρεται; Ένα αναγκαίο
τηλεφώνημα θα το κάνουμε. Αλλ’ όχι με τις ώρες, ούτε υπεραστικά. Και μάλιστα
υπεραστικά, που κοστίζουν.
Πως
να πάη καλά το Δημόσιο; Υπολειτουργεί· κάνουν και υπεραστικά τηλεφωνήματα,
κοιτάζουν πως να περάσουν την ώρα, πηγαίνουν και λίγα λεπτά αργότερα από την
ώρα που πρέπει, φεύγουν και λίγα λεπτά νωρίτερα και πάει στραβά το Δημόσιο.
Ποιος το αγαπάει σαν να είναι σπίτι του; Κανένας. Όλοι το βλέπουμε σαν κάτι
ξένο. Ενώ το Δημόσιο είμεθα εμείς οι ίδιοι. Συνήθως λέμε: “Δεν κάνουν οι άλλοι
καλά την δουλειά τους”. Εμείς είμεθα συνεπείς, για να έχουμε απαιτήσεις από
τους άλλους;
«Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα-Καθοδηγώντας
τον λαό του Θεού, Σελίδες 16-17».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου