«-Μερικοί
σύζυγοι ισχυρίζονται, ότι αποφεύγουν να κάνουν παιδιά επειδή σήμερα η κοινωνία
είναι γεμάτη αδικία. Γι’ αυτό και τα σκοτώνουν με τις αμβλώσεις. Τι λέτε;
-Δεν το
κάνουν γι’ αυτό. Δεν σκοτώνουν τα παιδιά τους, για να μη τα παραδώσουν τάχα
στην άδικη κοινωνία. Αν δεν είχαν παραδοθή οι ίδιοι σ’ αυτή την κοινωνία, αλλ’
είχαν παραδοθή στο Χριστό, δεν θα διενοούντο ποτέ να πάνε να σκοτώσουν τα
παιδιά τους. Διότι πάνω απ’ όλα ρυθμίζει την ζωή των ανθρώπων ο Θεός.
Όμως δεν
υπάρχει μόνο σήμερα η αδικία στην κοινωνία. Αφ’ ότου υπάρχει κόσμος, από την
εποχή που ο Κάϊν σκότωσε τον Άβελ, μέχρι σήμερα, η κοινωνία είναι γεμάτη
αδικία. Αλλ’ όσοι ζούμε κατά Χριστόν, προσπαθούμε να τα ξεπερνάμε αυτά, έχοντας
το βλέμμα στραμμένο στην Άνω Πόλι “ης τεχνίτης και δημιουργός ο Θεός (Εβρ. 11,
10)”. “Ημών το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει (Φιλιπ. 3, 20)”. Και να μας αδικήσουν
οι άνθρωποι και να μας στραπατσάρουν, έχουμε πολίτευμα εν ουρανοίς.
Όσο γι’ αυτούς,
που σκοτώνουν τα παιδιά τους, δεν το κάνουν για να μη τα παραδώσουν στην άδικη
κοινωνία. Έχουν, όπως σας είπα, οι ίδιοι παραδοθή προηγουμένως σ’ αυτή την
αμοραλιστική κοινωνία.
-Ναι,
αλλά και η τόση ανεργία που υπάρχει;
-Εργασία
υπάρχει και παραϋπάρχει. Φέρνουμε Ινδούς και Αλβανούς για να μαζέψουμε τις ελιές.
Γέμισε η Ελλάδα αλλοδαπούς εργάτες. Σήμερα εργασία για τους πολλούς Έλληνες θεωρείται
να είσαι υπάλληλος. Εγώ θυμάμαι συμφοιτητές μου, που κατέβαιναν στα χωριά τους και
μάζευαν ελιές. Βοηθούσαν τους γονείς τους στις αγροτικές εργασίες. Σήμερα ο άλλος
τελειώνει το Λύκειο, και μόνο με υπαλληλία συμβιβάζεται και, ει δυνατόν, με
δημοσιοϋπαλληλία. Αφήσαμε στα χωριά εύφορα κτήματα να ξεραίνωνται. Υπάρχει δουλειά,
αλλά δεν την θέλουμε. Δεν συμβιβάζεται ο άλλος να πάη να εργασθή χειρωνακτικά.
«Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα-Καθοδηγώντας
τον λαό του Θεού, Σελίδες 17-18».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου