« ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΗΣ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ», ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αυτόν τον καιρό διάβαζα το βιβλίο «Ο 13^ος επιβάτης», του Γιάννη Μαρή. Σήμερα που το τελείωσα, με περίμενε μία έκπληξη, αφού σαν τη σημερινή ημέρα, στις 13 Νοεμβρίου του έτους 1979, έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Μαρής. Θα ήθελα να γράψω κάποια βιογραφικά στοιχεία γι’ αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο της Ελληνικής Λογοτεχνίας.

Ο Γιάννης Μαρής είναι το ψευδώνυμο του Γιάννη Τσιριμώκου. Γεννήθηκε στην Σκόπελο. Προερχόταν από γνωστή οικογένεια της Λαμίας και ήταν εξάδελφος του πολιτικού Ηλία Τσιριμώκου. Σπούδασε Νομικά στην Θεσσαλονίκη, πολέμησε στο Αλβανικό Μέτωπο, εργάσθηκε στην Αγροτική Τράπεζα στην Αρναία της Χαλκιδικής και κατόπιν πήγε στην Ευρυτανία, όπου έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση κατά την Κατοχή. Με τη δημοσιογραφία ασχολήθηκε αμέσως μετά την Απελευθέρωση.

Διετέλεσε Αρχισυντάκτης της «Μάχης», αρθρογράφος της «Αθηναϊκής» και από το 1953 μέχρι τον θάνατό του εργάσθηκε στο δημοσιογραφικό συγκρότημα Μπότση, ως στέλεχος των εφημερίδων «Ακρόπολις» και «Απογευματινή» και διευθυντής του περιοδικού «Πρώτο». Παράλληλα συμμετείχε στη διεύθυνση της «Πολιτικής». Μυθιστορήματά του δημοσιεύθηκαν και στα περιοδικά «Οικογένεια», «Θεατής» και «Επίκαιρα».

Τον Δεκέμβριο του 1949, μετά τις αποκαλύψεις της «Μάχης» για τις συνθήκες κράτησης στην Μακρόνησο, συλλαμβάνεται και κρατείται στις φυλακές των Βούρλων, από όπου και θα αποφυλακισθεί ύστερα από παρέμβαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και του Αλέξανδρου Σβώλου.

Το 1951 ήταν σχολιογράφος και κινηματογραφικός κριτικός στον «Προοδευτικό Φιλελεύθερο», ενώ είχε διατελέσει αντιπρόεδρος της Ένωσης Κινηματογραφικών Κριτικών, με πρόεδρο την Ελένη Βλάχου.

Το 1953 δημοσιεύει σε συνέχειες το πρώτο σύγχρονο ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα, το κλασσικό πλέον «Έγκλημα στο Κολωνάκι» στο περιοδικό «Οικογένεια», όπου υπέγραφε με το πραγματικό του ονοματεπώνυμο.

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1950 δημοσιεύει σε εφημερίδες και περιοδικά είκοσι μυθιστορήματα ή νουβέλες και από το 1958 αρχίζει να εκδίδει τα έργα αυτά σε βιβλία.

Έτσι ξεκινάει μια συγγραφική καριέρα που άφησε έντονη την προσωπική της σφραγίδα στην ιστορία της μεταπολεμικής νεοελληνικής λογοτεχνίας με πενήντα βιβλία ίντριγκας και πλοκής.

Ο βασικός του ήρωας αστυνομικός, είναι ο Γεώργιος Μπέκας, ο οποίος γίνεται εμβληματική φιγούρα της ελληνικής αστυνομικής φιλολογίας.

Είναι γνωστή σε όλους μας η αστυνομική τηλεοπτική σειρά αυτοτελών επεισοδίων, «Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα», η οποία ήταν βασισμένη στην ομώνυμη σειρά βιβλίων του Γιάννη Μαρή. Η σειρά προβλήθηκε από τον τηλεοπτικο σταθμό ALPHA, από το 2006 μέχρι το 2008. Στο ρόλο του αστυνόμου Μπέκα ήταν ο ταλαντούχος ηθοποιός Ιεροκλής Μιχαηλίδης.

Στον Μαρή η αστυνομική πλοκή εξυπηρετεί πρωτίστως την ψυχαγωγία του αναγνώστη, αλλά και το ξάφνιασμά του. Στον «13^ο επιβάτη», μέχρι τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου ο δολοφόνος, παραμένει κρυμμένος. Αυτό εξάλλου είναι και η επιτυχία του συγγραφέα, να αφήνει τον αναγνώστη μέχρι τελευταία στιγμή σε αγωνία για το ποιος τελικά είναι ο δολοφόνος.

Η δραστηριότητά του επεκτεινόταν στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Έχει γράψει δεκάδες σενάρια πρωτότυπων ιστοριών και κυρίως διασκευής των δικών του. Έχει δουλέψει επίσης στο θέατρο.

Ο Γιάννης Μαρής υπήρξε επίσης δημοσιογράφος με πλούσιο έργο. Ασχολήθηκε με την υπόθεση Λαμπράκη, έκανε δημοσιογραφικές αποστολές στις Η.Π.Α., στην Κίνα, στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και σκόπευε να γράψει ένα βιβλίο για το Κυπριακό και τον Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου Μακάριο.

Ήταν προικισμένος λογοτέχνης που αγαπήθηκε από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και δίκαια χαρακτηρίσθηκε ως «ο πατέρας του ελληνικού αστυνομικού μυθιστορήματος». Έφυγε από τη ζωή στις 13 Νοεμβρίου του έτους 1979.

Τα πιο σημαντικά μυθιστορήματά του είναι το «Έγκλημα στο Κολωνάκι», «Έγκλημα στα παρασκήνια», «Ο δολοφόνος φορούσε σμόκιν», «Νυχτερινό τηλεφώνημα», «Το κόκκινο βάζο», «Διακοπές στη Μύκονο», «Περιπέτεια στο Άγιον Όρος», «Το μυστικό του Άσπρου Βράχου», «Ο 13^ος επιβάτης», «Το καλοκαίρι του φόβου», «Η τρίτη αλήθεια» και «Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη».