« ΛΙΓΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ!, ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ »

«Κάποτε, επί Πρωθυπουργού Δεληγιάννη, πήγε ένας κομματάρχης του και ζήτησε να του βρη μία θέσι, που να έχη λίγη δουλειά και να βγάζη πολλά λεφτά. Του λέγει, λοιπόν, ο Δεληγιάννης:

-Οι δουλειές που βγάζουν πολλά λεφτά, δεν είναι για τον καθένα. Εγώ δουλειά εύκολη με πολλά λεφτά δεν ξέρω καμμία. Δύσκολες δουλειές με πολλά λεφτά ξέρω. Και εύκολες δουλειές με λίγα λεφτά.

-Όχι, θα μου βρης. Κομματάρχης σου είμαι. Σου δίνω εκατοντάδες ψήφους. Θα μου βρης μία δουλειά, που θα βγάζη πολλά λεφτά και θα είναι και εύκολη.

-Επειδή -του λέγει- εγώ δεν ξέρω καμμία, ψάξε κι όποια βρης, θα σε διορίσω.

Πήγε, ρωτούσε τον ένα, ρωτούσε τον άλλον, αλλ’ όλοι του έλεγαν: Οι δύσκολες δουλειές έχουν πολλά λεφτά, οι εύκολες δουλειές λίγα λεφτά.

Κάποια ημέρα πήγε στην πλ. Συντάγματος. Εκεί έπαιζε η μπάντα του Δήμου. Είδε κάποιον από τους επί κεφαλής, που είχε μία βεργούλα και την κινούσε. Τον ρωτάει: “Δεν μου λες, πόσα λεφτά παίρνεις;”. Του είπε ένα μισθό αρκετά υψηλό. Πηγαίνει στο Δεληγιάννη: “Βρήκα εύκολη δουλειά με πολλά λεφτά. Θα κουνάω μία βέργα και θα παίζουν τα όργανα…”. Νόμιζε ο αφελής, ότι είναι απλό πράγμα να κουνάη την βέργα για να παίζη η ορχήστρα!

Πως να πάη μπροστά η οικονομία, όταν όλοι ζητούν; Όλοι έχουν δικαιώματα, κανείς δεν έχει υποχρεώσεις. Και όλοι κοιτούν, πως με ολιγώτερη δουλειά θα βγάλουν περισσότερα λεφτά. Όλοι, δυστυχώς, σήμερα δουλεύουμε στο νόμο της ήσσονος προσπαθείας, του ήσσονος μόχθου. Πως θα κουραστούμε ολιγώτερο και πως θα κερδίζουμε περισσότερα χρήματα! Είναι δυνατόν να πάη έτσι μπροστά η οικονομία;

Η Γερμανία βγήκε ράκος από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τελείως κατεστραμμένη. Αλλ’ εργάσθηκαν σκληρά οι Γερμανοί και ξανάφτιαξαν την πατρίδα τους. Και μέσα σε λίγα χρόνια δάνειζαν άλλες χώρες. Ξέρετε πόσο εργάσθηκαν; Δεκατρείς ώρες την ημέρα για ν’ ανορθώσουν την οικονομία τους! Και το πέτυχαν. Είπαν τότε ο Αντενάουερ με τον Έρχαρτ, τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας: “Για να φτιάξουμε την οικονομία της χώρας μας, πρέπει να εργασθούμε σκληρά”. Και οι Γερμανοί εργάσθηκαν 13ωρο με ημερομίσθιο κανονικό, χωρίς να πληρώνωνται τις επιπλέον ώρες!

Εμείς έχουμε πενθήμερο, επτάωρο, στάσεις εργασίας, απεργίες, αργίες. Έβλεπα μία γελοιογραφία. Ρωτούσε κάποιος: Το Σάββατο εργάζεσθε; Και η απάντησις: Όχι! Το Σάββατο και την Κυριακή έχουμε αργία, την Δευτέρα ξεκούρασι, Τρίτη και Τετάρτη απεργία! Έμεινε η Πέμπτη και η Παρασκευή να εργασθούμε…Λοιπόν, πως θα πάη μπροστά η οικονομία, όταν επικρατή το σύνθημα: Να εργαζώμεθα λίγο, να βγάζουμε πολλά!»

«Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα-Καθοδηγώντας τον λαό του Θεού, Σελίδες 18-20».