«Ο λύχνος του σώματός εστιν ο οφθαλμόςˑ
εάν ουν ο οφθαλμός σου απλούς η, όλον το σώμά σου φωτεινόν έσταιˑ εάν δε ο
οφθαλμός σου πονηρός η, όλον το σώμά σου σκοτεινόν έσται» (ΜΑΤΘ. 6, 22-23). Στο
σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ο Κύριος μας λέει, ότι το
λυχνάρι που δίνει φως στο σώμα είναι το μάτι και το λυχνάρι που φωτίζει την
ψυχή είναι ο νους. Αν λοιπόν το μάτι μας είναι υγιές, όλο το σώμα μας θα είναι
γεμάτο φως. Αν όμως το μάτι μας είναι τυφλό, όλο το σώμα μας θα είναι βυθισμένο
στο σκοτάδι. Αν επομένως ο νους μας σκοτισθεί από την προσκόλληση στον πλούτο,
σε πόσο σκοτάδι θα βυθισθεί η ψυχή μας; Και
συνεχιζει ο Κύριός μας: «Κανείς δεν μπορεί να είναι δούλος σε δύο κυρίουςˑ
γιατί ή θα μισήσει τον ένα και θα αγαπήσει τον άλλο, ή θα στηριχθεί στον ένα
και θα περιφρονήσει τον άλλο. Δεν μπορείτε να είσθε δούλοι και στον Θεό και στο
χρήμα» (ΜΑΤΘ. 6, 24).
Γιατί όμως ο Χριστός μας ζητά να
διαλέξουμε ένα από τα δύο, ή τον Θεό και το θέλημά Του ή τον πλούτο και τις
συνέπειές του; Ίσως αναρωτηθεί κάποιος: «δεν μπορεί κανείς να αγαπά και τον Θεό
και τον πλούτο; Η απάντηση είναι «όχι». Διότι όποιος έχει προσκολληθεί στον
πλούτο δεν μπορεί να αγαπήσει αληθινά τον Θεό και τον ουρανό. Ο πλούτος όταν
κυριεύσει τον άνθρωπο, υποδουλώνει την ψυχή του και δεν τον αφήνει να στραφεί
προς τα ουράνια αγαθά. Τα πλούτη και οι ανέσεις σκλαβώνουν τον άνθρωπο. Στα
λόγια του Κυρίου μάλιστα ο πλούτος προσωποποιείται ως ανταγωνιστής και ως
εχθρός του Θεού. Ο άνθρωπος που έχει πολλά χρήματα έχει την αίσθηση της
δύναμης. Αγοράζει διαρκώς υλικά αγαθά και αποξενώνεται από τα πνευματικά. Όπως
παρατηρεί η Τατιάνα Γκορίτσεβα: «Ο πλούτος δημιουργεί έπαρση και κάνει περιττό
τον Θεό» (Η τρέλλα να είσαι Χριστιανός, σελίδα 153).
Όποιος έχει σκλαβωθεί στο χρήμα, δεν
μπορεί να είναι γνήσιος δούλος το Χριστού, ο Οποίος ζητά από εμάς αποκλειστική
αφοσίωση. Αυτό το αντιλαμβανόμαστε και στην καθημερινή μας ζωή. Σε εποχές και
σε περιοχές που οι άνθρωποι ζουν μέσα στις ανέσεις, στην πολυτέλεια και στην
καλοπέραση, πολύ εύκολα ξεχνούν τον Θεό και το θέλημά Του. Αντίθετα όταν έλθουν
καιροί στερήσεων, οι άνθρωποι συνήθως συνέρχονται, μετανοούν και ζητούν τη
βοήθεια του Θεού. Επιπλέον η προσκόλλησή μας στο χρήμα καλλιεργεί μέσα μας την
πλεονεξία, η οποία χαρακτηρίζεται από τον λόγο του Θεού ως ειδωλολατρία. Αυτό
το βλέπουμε να συμβαίνει και σε εμάς τους Χριστιανούς. Θέλουμε διαρκώς να
αγοράζουμε και να αποκτάμε περισσότερα υλικά αγαθά. Και χωρίς να το
καταλαβαίνουμε γινόμαστε ειδωλολάτρες και κινδυνεύουμε να χάσουμε τον Θεό και
την ψυχή μας.
Και συνεχίζει ο Κύριός μας: «Μη μεριμνάτε
για τη ζωή σας, τι θα φάτε και τι θα πιείτε ούτε για το σώμα σας, τι θα
ντυθείτε. Η ζωή δεν είναι σπουδαιότερη από την τροφή; Και το σώμα δεν είναι
σπουδαιότερο από το ντύσιμο; Κοιτάξτε τα πουλιά που δεν σπέρνουν ούτε
θερίζουν ούτε συνάζουν αγαθά σε
αποθήκες, κι όμως ο ουράνιος Πατέρας σας τα τρέφειˑ εσείς δεν αξίζετε πολύ
περισσότερο από αυτά; Κι έπειτα, ποιος από εσάς μπορεί με το άγχος του να
προσθέσει έναν πήχυ στο ανάστημά του; Και γιατί τόσο άγχος για το ντύσιμό σας;
Ας σας διδάξουν τα αγριόκρινα πως μεγαλώνουν: δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουνˑ κι
όμως σας βεβαιώνω πως ούτε ο Σολομών σε όλη του την μεγαλοπρέπεια δεν ντυνόταν
όπως ένα από αυτά. Αν όμως ο Θεός ντύνει έτσι το αγριόχορτο, που σήμερα υπάρχει
και αύριο θα το ρίξουν στη φωτιά, δεν θα φροντίσει πολύ περισσότερο για σας,
ολιγόπιστοι;» (ΜΑΤΘ. 6, 25-30).
Πιο κάτω ο Χριστός μας προτρέπει να μην
έχουμε άγχος και να μην κυριευθούμε από αγωνιώδη φροντίδα. Γιατί για όλα αυτά
αγωνιούν όσοι δεν εμπιστεύονται τη ζωή τους στον Θεό. Άλλωστε ο Θεός γνωρίζει
τι έχουμε ανάγκη και θα μας το δώσει. Γι’ αυτό πάνω από όλα να ζητάμε τα
πνευματικά αγαθά της Βασιλείας του Θεού. Και τότε θα μας δοθούν και όλα τα
επίγεια, αν είναι προς το συμφέρον μας. Τι θέλει να μας πει ο Κύριος μέσα από
το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα; Ότι το
άγχος, που στις ημέρες μας έχει καταντήσει αληθινή μάστιγα, θεραπεύεται όταν
εμπιστευθούμε τη ζωή μας στα χέρια του Θεού. Έλεγε ο Όσιος Παΐσιος ο
Αγιορείτης: «Για τίποτε να μην έχετε άγχος. Το άγχος είναι του διαβόλου» (Λόγοι
Α΄, Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, σελίδα 162). Άρα το άγχος που
επικρατεί στις ημέρες μας είναι τέχνασμα του διαβόλου.
Αγαπητοί μου φίλοι, ο Κύριός μας δεν λέει
να μην εργαζόμαστε και να μην νοιαζόμαστε για τα καθημερινά μας προβλήματα.
Αλλά λέει να μην αγωνιούμε αρρωστημένα γι’ αυτά. Θα εργασθούμε, αλλά δεν θα
κάνουμε υπερβολές. Να μην κάνουμε διπλές και τριπλές εργασίες μόνο και μόνο για
να έχουμε πολλές ανέσεις και πολυτέλειες. Γιατί τελικά με τον τρόπο αυτό
γινόμαστε νευρικοί και τρέχουμε στους γιατρούς για να μας ηρεμήσουν και να μας
θεραπεύσουν. Θα φροντίζουμε εμείς για τα απαραίτητα με σύνεση, εργατικότητα και
υπομονή. Και θα φροντίζει πολύ περισσότερο για εμάς ο Ίδιος ο Θεός. Θα πρέπει
να πιστεύουμε στην πρόνοια του Θεού. Να τα αφήνουμε όλα στα χέρια του Θεού κι
Εκείνος γνωρίζει τι έχουμε ανάγκη και πότε να μας το δίνει. Πάνω από όλα όμως
να ενδιαφερόμαστε για τα πνευματικά αγαθά της Βασιλείας Του.
Με
αγάπη Χριστού,
π.
Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου