« ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ »

Στη σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται στους Κορινθίους και τους εφιστά την προσοχή στις σχέσεις τους με τους ειδωλολάτρες, για να μην επηρεασθούν αρνητικά από τη συχνή επικοινωνία μαζί τους. Γι’ αυτό τους θυμίζει τον λόγο της Γραφής: «Διό εξέλθατε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε, λέγει Κύριος, και ακαθάρτου μη άπτεσθε» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 17). Δηλαδή, «Γι’ αυτό λέει ο Κύριος: Φύγετε μακριά απ’ αυτούς και ξεχωρίστε. Μην αγγίζετε ακάθαρτο πράγμα» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 17). Την παραγγελία αυτή του Αποστόλου Παύλου δεν πρέπει να την εκλάβουμε τοπικά αλλά τροπικά. Ο Κύριος, όταν προσευχήθηκε στον ουράνιο Πατέρα Του για τους μαθητές Του, δεν ζήτησε να τους βγάλει έξω από τον κόσμο, αλλά να τους διαφυλάξει  ανεπηρέαστους από το κακό. Ζήτησε να μην αλωθούν από το κοσμικό πνεύμα.

Ο Χριστός είπε στον Πατέρα Του: «Ουκ ερωτώ ίνα άρης αυτούς εκ του κόσμου, αλλ’ ίνα τηρήσης αυτούς εκ του πονηρού» (ΙΩΑΝ. 17, 15). Δηλαδή, «Σε παρακαλώ, όχι να τους πάρεις από τον κόσμο, αλλά να τους προστατέψεις από τον διάβολο» (ΙΩΑΝ. 17, 15). Ο Θεός δεν μας ζητά να φύγουμε από τον κόσμο, αλλά να διαχωρίσουμε τη στάση μας απ’ αυτόν και να αγωνιζόμαστε, ώστε με τη βοήθεια της Θείας Χάριτος να μένουμε ανεπηρέαστοι από το κοσμικό πνεύμα. Υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος, μέσα στην καθημερινότητά μας, να συνάπτουμε σχέσεις οικειότητας και στενό σύνδεσμο με ανθρώπους που δεν έχουν φόβο Θεού. Οι πονηροί άνθρωποι πιο εύκολα μπορούν να παρασύρουν τους αγαθούς, παρά οι αγαθοί να επιδράσουν στους διεφθαρμένους ανθρώπους. Η μόλυνση εύκολα μεταδίδεται. Δεν γίνεται όμως το ίδιο και με την υγεία. Αυτό ισχύει όχι μόνο για το σώμα, αλλά και για την ψυχή.

Βέβαια, αυτό δεν απαγορεύει εντελώς τη συναναστροφή με τέτοιους ανθρώπους, όταν αυτό επιβάλλεται από τις συνθήκες της καθημερινής ζωής και εργασίας μας. Εκείνο που πρέπει να προσέχουμε είναι να μην έχουμε στενές σχέσεις με τον κόσμο της αμαρτίας. Ο λόγος του Θεού, που μας καλεί να διακόψουμε κάθε σχέση με τον πνεύμα του κόσμου, μας αποκαλύπτει στη συνέχεια το άνοιγμα ενός δρόμου προς μία ασύγκριτα ανώτερη σχέση και κοινωνία, την κοινωνία με τον Θεό. «Διό εξέλθατε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε, λέγει Κύριος, και ακαθάρτου μη άπτεσθε, καγώ εισδέξομαι υμάς, και έσομαι υμίν εις πατέρα, και υμείς έσεσθέ μοι εις υιούς και θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 17-18). Δηλαδή, «Γι’ αυτό λέει ο Κύριος: Φύγετε μακριά απ’ αυτούς και ξεχωρίστε. Μην αγγίζετε ακάθαρτο πράγμα, κι εγώ θα σας δεχθώ. Θα είμαι για σας ο Πατέρας, κι εσείς θα είσθε υιοί και θυγατέρες μου, λέει ακόμη ο  παντοκράτορας Κύριος» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 17-18).

Μάλιστα στη σημερινή Αποστολική περικοπή αναφέρεται και άλλη ασύλληπτη συγκατάβαση του Θεού. Λέει ο Θεός για τους πιστούς δούλους Του: «Ενοικήσω εν αυτοίς και εμπεριπατήσω, και έσομαι αυτών Θεός, και αυτοί έσονταί μοι λαός» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 16). Δηλαδή, «Θα κατοικήσω ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους. Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί  θα είναι λαός μου» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 16). Αυτή είναι πολύ μεγάλη τιμή για τους πιστούς ανθρώπους! Ο Θεός ονομάζει τον εαυτό Του Πατέρα μας και μας αναγνωρίζει ως υιούς και θυγατέρες Του! Έρχεται να κατοικήσει μέσα μας και μετατρέπει την καρδιά μας σε δικό Του ναό και κατοικητήριο! Όταν ο Πανάγαθος Θεός μας προσφέρει τέτοια δόξα και ευτυχία, δεν είναι αχαριστία να προτιμάμε τον βούρκο της αμαρτίας και της διαφθοράς, όπου μας τραβάει ο κόσμος; Και μάλιστα αυτό μπορεί να χαρακτηρισθεί και ως ανοησία εκ μέρους μας.

Η ύψιστη τιμή την οποία μας προσφέρει η αγαθότητα του Θεού, συνεπάγεται και την ανάλογη ευθύνη. Το λέει στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα ο Απόστολος Παύλος: «Ταύτας ουν έχοντες τας επαγγελίας, αγαπητοί, καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, επιτελούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού» (Β΄ ΚΟΡ. 7, 1). Δηλαδή, «Αφού λοιπόν, αγαπητοί μου, έχουμε αυτές τις υποσχέσεις, ας καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από καθετί που μολύνει το σώμα και την ψυχή. Ας ζήσουμε μία αγία ζωή με φόβο Θεού» (Β΄ ΚΟΡ. 7, 1). Ο Απόστολος μας προτείνει να καθαρθούμε και να αγιασθούμε. Η κάθαρση και ο αγιασμός πρέπει να είναι οι στόχοι μας στον καθημερινό μας πνευματικό αγώνα. Οφείλουμε ως Χριστιανοί να αγωνιζόμαστε για την απόκτηση της κάθαρσης και του αγιασμού. Κι έτσι θα μπορούμε να αποκτήσουμε και πάλι την χαμένη σχέση μας με τον Θεό.

Αγαπητοί μου φίλοι, αυτό πρέπει να είναι το χρέος και η ευθύνη μας. Να αγωνιζόμαστε για να διατηρούμε με την Χάρη του Θεού καθαρή την καρδιά μας από τα σαρκικά πάθη, αλλά και από άλλα πιο δυσδιάκριτα και φοβερά πάθη, όπως είναι η φιλαυτία, ο εγωϊσμός, η μνησικακία, η ζήλεια και ό,τι άλλο μολύνει τον εσωτερικό μας κόσμο. Παράλληλα, να καλλιεργούμε τις άγιες αρετές του Χριστού, την αγάπη, την πραότητα και την ταπεινοφροσύνη. Τέλος οφείλουμε να αυξάνουμε τον σύνδεσμό μας μαζί Του, διότι μόνο Αυτός, που είναι ο μόνος και απολύτως Άγιος, μπορεί να μας μεταδώσει χάρη και αγιασμό και να μας οδηγήσει στο δρόμο της τελειότητας. Μην αφήνουμε τον εαυτό μας να παρασύρεται από το κοσμικό πνεύμα, το οποίο μας βλάπτει στην πνευματική μας ζωή και μας οδηγεί μακριά από τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Να προσπαθούμε να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.