Θα μπορούσε να μην είναι κάστανο. Θα μπορούσε να ήταν λουκούμι ή φυστίκια
ή παξημαδάκι, ή γλυκό του κουταλιού, από εκείνα που κερνάνε σε μοναστήρια.
Τέτοια μοίραζε, «τράταρε», οπωσδήποτε και ο όσιος άνθρωπος, ο πατήρ Παΐσιος.
Και ασφαλώς οι αποδέκτες κερασμάτων ή μικρών σταυρών ή κομποσχοινίων θα ήσαν
χιλιάδες.
- Λοιπόν; Τι θα γίνη τώρα; Μαζί με το όντως ιερό του πρόσωπο θα ιεροποιήσουμε και όλα τα αντικείμενά του; Θα εκθέτουμε σε προσκύνησι όλα τα κεράσματά του, όλα τα μικρά ή μεγάλα δώρα που έκανε;
- Ένας άνθρωπος έχει βέβαια διάφορα ρούχα (οι μοναχοί και οι κληρικοί και διάφορα ράσα), διάφορα προσωπικά τους είδη, φανέλες και πουκάμισα, διάφορα παπούτσια και παντόφλες και σαγιονάρες, διάφορα μαγειρικά ή κουζινικά σκεύη, διάφορα μικροέπιπλα, διάφορα βιβλία ή γραφική ύλη κ.λπ.
- Τι, λοιπόν θα γίνη; Θα αγιοποιήσουμε το κουτάλι που έτρωγε; Θα προβάλλουμε για προσκύνησι τη σαγιονάρα που φορούσε; Θα εκθέτουμε προς «ψηλάφισιν» και ασπασμό το σεντόνι που κοιμόταν; Θα λειψανοποιήσουμε το τσαμπί του σταφυλιού που κάποτε κέρασε; Θα υποδεχώμαστε με πομπή, με εξαπτέρυγα και μουσική, τμήμα από το ράσο του; Θα οργανώσουμε πάνδημες λιτανείες για τις… κάλτσες του; Θα τρέχουμε να δούμε το σκαμνάκι που καθόταν ή την πεζούλα που έφτιαξε; Θα κάνουμε ιερή συλλογή από…τρίχες των μαλλιών του ή της γενειάδας του; Θα μεταβάλλουμε σέ παρεκκλήσι το θάλαμο του στρατώνα, όπου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία;…
- Ο άγιος άνθρωπος δεν είναι άγιος για όλα αυτά. Είναι άγιος για την χαριτωμένη βιοτή του, για την ορθή διδασκαλία του, για τον απλοϊκό και ωφέλιμο λόγο του, για τις αρετές του, και προ παντός για την ταπεινοφροσύνη του. Όλα αυτά τα είχε ο άγιος Παΐσιος. Τι παραπάνω του προσθέτει ένα…κάστανο;
- Φαντασθήτε τους αγίους Αποστόλους, ύστερα από κάθε θαύμα του Χριστού να έκαναν συλλογή αντικειμένων σχετικών με το θαύμα! Έτσι θα είχαμε ένα μπουκαλάκι από το κρασί του γάμου στην Κανά! Θα είχαμε και «κλάσματα» από τα ψωμιά που χόρτασε ο Κύριος τους «πεντακισχιλίους»! Μα τα περισσεύματα δεν κρατήθηκαν για…λειψανοποίησι, αλλά για αγαθοεργία και διδασκαλία, για να μοιρασθούν στους φτωχούς και για να μη πετάμε το ψωμί, που άλλοι στερούνται.
- Επί τέλους τι θα γίνη με την ιεροποίησι και λειψανοποίησι αντικειμένων της καθημερινότητας από τη ζωή ενός αγίου; Εκεί θα καταντήσουμε την πίστι μας; Στις παντόφλες, στα σκουφάκια και τα κάστανα;…
- Αν θέλη κάποιος να έχη για ανάμνησι κάποιο δώρο ή κάποιο αντικείμενο σεβασμίου προσώπου, ας το έχη για τον εαυτό του, όχι να το προβάλλη προς… προσκύνησι!
- Δεν το θέλουν αυτό οι άγιοι. Δεν το επιτρέπει η εν Πνεύματι λατρεία. Προ παντός το καταδικάζουν ο Χριστός των Τιμίων Δώρων και η Εκκλησία της Αποστολικής παραδόσεως.
Περιοδικό «Ιωάννης ο Βαπτιστής»,
Τεύχος 630, Σεπτέμβριος 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου