« ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ »

Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου φίλοι, ονομάζεται Κυριακή μετά τα Φώτα. Έχει ήδη προηγηθεί η Βάπτιση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο στον Ιορδάνη ποταμό. Μετά και από αυτό το συγκλονιστικό γεγονός, ο Ιησούς έμαθε πως συνέλαβαν τον Ιωάννη και έτσι έφυγε για την Γαλιλαία. Εγκατέλειψε όμως την Ναζαρέτ και πήγε κι έμεινε στην Καπερναούμ, πόλη που βρίσκεται στις όχθες της λίμνης, στην περιοχή των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ, όπως μας πληροφορεί, στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος. Έτσι πραγματοποιήθηκε η προφητεία του Ησαΐα: «Γη Ζαβουλών και γη Νεφθαλείμ, οδόν θαλάσσης, πέραν του Ιορδάνου, Γαλιλαία των εθνών, ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα, και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς» (ΜΑΤΘ. 4, 15-16).

Από τότε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός άρχισε να κηρύττει και να λέει: «Μετανοείτε· ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών» (ΜΑΤΘ. 4, 17). Αυτό το κήρυγμα μετανοίας μπορεί να ειπώθηκε εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αλλά απευθύνεται και σε όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών. Και μάλιστα ο Χριστός μας δεν λέει «Μετανοήσατε», αλλά «Μετανοείτε». Συνεχώς να μετανοούμε για τις πτώσεις μας και για τα λάθη μας. Με την μετάνοια ο άνθρωπος αλλάζει τρόπο σκέψης και φυσικά αυτό αποτυπώνεται και στις καθημερινές του πράξεις. Η μετάνοια είναι μία ευκαιρία που μας δίνει ο Θεός, προκειμένου να μπορούμε να επαναφέρουμε τη ζωή μας στη φυσιολογική κατάσταση της αγιότητας. Γιατί η ζωή της αμαρτίας είναι παρά φύσιν κατάσταση και όχι φυσιολογική. Με την μετάνοια μπορούμε να εισέλθουμε στην Βασιλεία των Ουρανών.

Η μετάνοια είναι η ελπίδα μετά τη διάπραξη της αμαρτίας. Ο άνθρωπος με την μετάνοια δεν οδηγείται στην απελπισία, αλλά ελπίζει ότι θα βρει έλεος κοντά στον Θεό. Η μετάνοια μας βάζει και πάλι μέσα στον Παράδεισο που χάσαμε με την παρακοή των Πρωτοπλάστων. Η μετάνοια είναι η οδός που μας οδηγεί με ασφάλεια στην Βασιλεία των Ουρανών, στην αγκαλιά του Τριαδικού Θεού μας. Αυτή την μετάνοια βίωναν και οι σήμερα εορταζόμενοι Άγιοι Αββάδες του Σινά και της Ραϊθού. Ο στόχος τους ήταν η Βασιλεία του Θεού. Ζούσαν με την προσδοκία αυτή και καθημερινά αγωνίζονταν για την απόκτηση των αρετών. Η ζωή τους ήταν αφιερωμένη στον Ιησού Χριστό. Ήταν προσκολλημένοι σε Αυτόν και δεν τους ενδιέφερε τίποτα το επίγειο. Ήδη είχαν χαράξει την πορεία τους προς τον Ουρανό. Γι’ αυτό και μόνο ζούσαν. Ήθελαν να είναι κοντά στον Χριστό αιωνίως.

Ας δούμε λοιπόν λίγα πράγματα από τη ζωή των Αγίων αυτών. Δύο ημέρες μακριά από το όρος Σινά, προς την Ερυθρά θάλασσα, ήταν η έρημος της Ραϊθού, στο εσωτερικό της οποίας ζούσαν Χριστιανοί αναχωρητές. Αλλά την ίδια ημέρα, που έγινε η σφαγή των Πατέρων στο όρος Σινά, οι βάρβαροι αποφάσισαν να εξολοθρεύσουν και τους Πατέρες που βρίσκονταν στην έρημο της Ραϊθού. Ο Ηγούμενος της Μονής, Παύλος, ο οποίος θεωρείται ότι καταγόταν από την πόλη των Πατρών, μόλις είδε τον κίνδυνο, συγκέντρωσε τους αδελφούς όλους μέσα στο Ναό και τους απηύθυνε λόγια γενναία και συγκινητικά. Τους θύμισε ότι σκοπός της ζωής τους είναι ο Χριστός και η Βασιλεία Του. Τους είπε ότι για την Βασιλεία του Χριστού ήταν όλες οι προσευχές, οι μελέτες, οι πόθοι και τα έργα τους. Τους τόνισε ότι εγκατέλειψαν τα εγκόσμια για την αγάπη τους προς τον Ιησού Χριστό.

Ο ευλαβής Ηγούμενός τους Παύλος, τους παρότρυνε να μην δειλιάσουν μπροστά στα μαρτύρια και ότι εκείνη τη στιγμή τους παρουσιαζόταν λαμπρότατη ευκαιρία να αποκτήσουν τα ωραιότερα στεφάνια, χύνοντας και αυτό το αίμα τους για τον μισθαποδότη Κύριό τους. Τους παρακίνησε επίσης να ευχηθούν, ακόμη και γι’ αυτούς τους δυστυχισμένους που θα τους σκότωναν. Οι Πατέρες συμφώνησαν με τα λόγια αυτά και όλοι μαζί προσευχήθηκαν. Μόλις τελείωσαν την προσευχή τους, μπήκαν στο μοναστήρι οι βάρβαροι και έσπειραν παντού τον θάνατο. Τις σφαγές αυτές και τις αναιρέσεις διηγούνται ο μακάριος Νείλος ο Ασκητής, ο οποίος είχε διατελέσει έπαρχος στην Κωνσταντινούπολη, ο μοναχός Αμμώνιος στη Διήγησή του, καθώς και ο μοναχός Αναστάσιος ο Σιναΐτης κατά τον 7^ο αιώνα μ.Χ. Αρχικά η μνήμη τους εορταζόταν στις 28 Δεκεμβρίου, επικράτησε όμως να εορτάζεται σήμερα, 14 Ιανουαρίου.

Αγαπητοί μου φίλοι, οι Άγιοι Πατέρες οι εν Σινά και Ραϊθώ αναιρεθέντες, όπως φυσικά και όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, μας δείχνουν το δρόμο που οδηγεί με ασφάλεια κοντά στον Χριστό. Με την πνευματική και Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας, αλλάζουμε τρόπο σκέψης και ζωής. Βαδίζουμε, με την Χριστιανική ζωή, πάνω στα χνάρια που βάδισαν ο αρχηγός της Πίστης μας Ιησούς Χριστός, η Παναγία Μητέρα Του και οι Άγιοι. Ακούγοντας την προτροπή του Χριστού: «Μετανοείτε· ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών» (ΜΑΤΘ. 4, 17), οφείλουμε να προβληματισθούμε και να σκεφθούμε ότι τα χρόνια περνούν γρήγορα και θα φθάσουμε κι εμείς μπροστά στο φοβερό μυστήριο του θανάτου και στην κρίση του Χριστού κατά την Δευτέρα Παρουσία Του. Άραγε ζούμε Χριστιανική ζωή ή ξεγελάμε τον Θεό και τους εαυτούς μας; Αν αντιληφθούμε κάτι τέτοιο, ας μετανοήσουμε και ας αλλάξουμε τρόπο ζωής.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.