Κατά τη σημερινή ημέρα, αγαπητοί μου
φίλοι, η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Βατάτζη.
Προφητείες, θρύλοι και διηγήσεις που ζωντανεύουν στη μνήμη μας τον μαρμαρωμένο
βασιλιά συνδέονται άρρηκτα με θαύματα και γεγονότα που σχετίζονται με τον Άγιο
βασιλέα Ιωάννη Βατάτζη. Ο ευσεβής αυτός βασιλέας είχε θέσει προτεραιότητα στη
ζωή του την ελεημοσύνη και όχι πως να πλουτήσει μέσα από τη θέση αυτή. Με βάση
το έλεος και την αγάπη αντιμετώπισε με τη βοήθεια του Θεού ακανθώδη ζητήματα
της εποχής του. Το Χριστιανικό ήθος και η προσήλωσή του στο γράμμα του
Ευαγγελίου συνέβαλαν στο να επιλύσει το πρόβλημα της φτώχειας. Μία λοιπόν από
τις μεγάλες φυσιογνωμίες που λάμπρυναν την Εκκλησία και την Χριστιανική
αυτοκρατορία είναι ο Άγιος βασιλέας Ιωάννης ο Γ΄, Δούκας Βατάτζης, ο οποίος για
τις μεγάλες ελεημοσύνες του έλαβε την προσωνυμία Ελεήμων.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Βατάτζης γεννήθηκε στο
Διδυμότειχο της Θράκης το έτος 1193 μ.Χ. και ήταν γόνος επιφανούς οικογένειας
του Βυζαντίου. Το 1204 μ.Χ., μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους
Φράγκους σταυροφόρους, η Βυζαντινή αυτοκρατορία διαιρέθηκε σε τέσσερα αντίπαλα
βασίλεια, την λατινική αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης, την αυτοκρατορία της
Νίκαιας στην Μικρά Ασία, όπου κατέφυγε ο νόμιμος αυτοκράτορας και ο
Οικουμενικός Πατριάρχης, το Δεσποτάτο της Ηπείρου στη δυτική Ελλάδα και τέλος
το Βουλγαρικό βασίλειο του Ιωάννη του Β΄ του Ασάνη. Το έτος 1222 μ.Χ., ο
Ιωάννης Δούκας Βατάτζης διαδέχθηκε στο θρόνο της Νίκαιας τον θείο του Θεόδωρο
Λάσκαρη και χάρη στην πολιτική του ικανότητα κατόρθωσε να αναδιοργανώσει τις
βυζαντινές δυνάμεις κατά τα πρότυπα της παλαιάς αυτοκρατορίας.
Ο Ιωάννης ως αυτοκράτορας, επέδειξε τις
εξαιρετικές ιδιότητες ενός πολιτικού αρχηγού και τις αρετές ενός Χριστιανού
ηγέτη. Χάρη σε μία σειρά από λαμπρές στρατιωτικές νίκες και έξυπνους χειρισμούς
εξασφάλισε μέσα σε λίγα χρόνια τον έλεγχο της Μικράς Ασίας και ανέκτησε το
μεγαλύτερο μέρος των εδαφών που βρίσκονταν στα χέρια των Λατίνων. Κατέλαβε την
Ανδριανούπολη, και το έτος 1254 μ.Χ. όταν πέθανε, η αυτοκρατορία της Νίκαιας
περιελάμβανε στην πραγματικότητα τα εδάφη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας πριν τη
φραγκική κατάκτηση. Δεν απέμενε πλέον παρά η κατάληψη της Βασιλεύουσας, η οποία
επιτεύχθηκε από τον διάδοχό του, Μιχαήλ Η΄ τον Παλαιολόγο το έτος 1261 μ.Χ. Εμφορούμενος
από φλογερό ζήλο για το καλό της Εκκλησίας, ο Άγιος Ιωάννης ο Βατάτζης
διεξήγαγε διαπραγματεύσεις με τον Πάπα Γρηγόριο τον Θ΄. Ματαίως όμως, γιατί ο Πάπας
επέμενε στις απόψεις του.
Ο ευσεβής ηγέτης της Νίκαιας Ιωάννης είχε
ήπιο χαρακτήρα. Ήταν απλός και φιλήσυχος. Όλοι μπορούσαν να τον πλησιάζουν για
να βρουν σε αυτόν στήριξη και κατανόηση. Δεν τον φύλαγαν αστυνομικές δυνάμεις,
όπως τους σημερινούς μας πολιτικούς. Δεν είχε να φοβηθεί τίποτα γιατί ήταν
κοντά στο λαό. Ήταν ένθερμος προστάτης των αδικημένων και ιδιαιτέρως των
αγροτών που καταπιέζονταν από τους μεγάλους γαιοκτήμονες. Αναδιοργάνωσε την γεωργία και
την κτηνοτροφία. Μία ημέρα που συνάντησε τον ίδιο το γιο του, ντυμένο με ακριβά
ρούχα να πηγαίνει για κυνήγι, τον επιτίμησε αυστηρά λέγοντάς του: «Πως μπορείς
να ξοδεύεις έτσι το χρήμα των υπηκόων σου, σε τέτοιες μάταιες ασχολίες; Δεν
γνωρίζεις ότι τα πολύτιμα τούτα ρούχα με τα χρυσά κεντήματα γίνονται από το
αίμα των Ρωμιών, και ότι πρέπει να δίνεις σ’ αυτούς λογαριασμό για ότι
ξοδεύεις, αφού ο πλούτος των βασιλέων είναι ο πλούτος των υπηκόων τους;»
Στις 4 Νοεμβρίου του έτους 1254 μ.Χ. ο
ευσεβής αυτοκράτορας της Νίκαιας Ιωάννης ο Γ΄ ο Βατάτζης παρέδωσε ειρηνικά την
ψυχή του στα χέρια του Θεού. Το τίμιο λείψανό του ενταφιάσθηκε στην Ιερά Μονή
του Σωτήρος Χριστού, που είχε κτίσει ο ίδιος στο Νυμφαίο της Βιθυνίας. Στα
επόμενα χρόνια με αποκάλυψη ο ίδιος ο Ιωάννης ζήτησε να μεταφερθεί το λείψανό
του στην Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Όταν μετά από επτά χρόνια άνοιξαν τον τάφο
του, μία γλυκειά ευωδία απλώθηκε τριγύρω. Έκπληκτοι όλοι όσοι ήσαν εκεί
διαπίστωσαν ότι το σώμα του Ιωάννη ήταν άφθαρτο, σαφές δείγμα αγιότητας. Έτσι
αντιδοξάζει ο Θεός εκείνους που τον δοξάζουν στη γη. Ακόμη και άνθρωποι που
είναι ισχυροί στη γη μπορούν, αν το θελήσουν βέβαια, να γίνουν πολίτες της
Βασιλείας του Θεού. Δυστυχώς όμως «οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτών
και οι μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αυτών» (ΜΑΤΘ. 20, 25), σύμφωνα με τα λόγια του
Ιδίου του Κυρίου μας.
Υπάρχουν άραγε τέτοιοι ευσεβείς ηγέτες στη
σημερινή εποχή και ιδιαιτέρως στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας; Αν προσπαθήσουμε να
δώσουμε κάποια απάντηση, θα απογοητευθούμε. Το μόνο μέλημα των πολιτικών μας,
εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι η εξουσία και η χλιδή. Και γι’ αυτή την
κατάντια φταίμε όλοι. Πρωτίστως βέβαια οι πολιτικοί μας. Αλλά κι εμείς δεν
είμαστε άμοιροι ευθυνών, αφού εμείς τους εκλέγουμε και τους δίνουμε την
εξουσία. Οι Χριστιανοί οφείλουν να έχουν άποψη για τα τεκταινόμενα και να μην
παραδίδουν την χώρα τους σε ανάξιους πολιτικούς, οι οποίοι κάποιες φορές μπορεί
να ανήκουν σε μασονικές στοές ή να είναι και άθεοι! Όμως για να γίνει αυτό θα
πρέπει να είμαστε Χριστιανοί της ουσίας. Να ζούμε την Μυστηριακή ζωή της
Εκκλησίας μας, να ζητάμε τη βοήθεια του Θεού και έτσι να φωτιζόμαστε για να
μπορούμε να αποφασίζουμε σωστά για την επιλογή πολιτικών προσώπων που θα
κυβερνήσουν αυτό τον τόπο, την αθάνατη Ελλάδα μας.
Επίσης έχουμε ευθύνη όταν δεχόμαστε να μας
εξυπηρετήσουν πολιτικοί για να αποκτήσουμε μία θέση εργασίας, που κάποιες φορές
δεν την αξίζουμε και την στερούμε από κάποιον άλλο που έχει τα ανάλογα
προσόντα. Είναι η έλλειψη αξιοκρατίας που επικρατεί στη χώρα μας. Ακόμη έχουμε
ευθύνη όταν μας δίνεται κάποια εργασία κι εμείς την επιτελούμε πλημμελώς.
Μάλιστα πολλές φορές βλέπουμε υπαλλήλους να ταλαιπωρούν τους ανθρώπους που
προστρέχουν σε αυτούς προκειμένου να εξυπηρετηθούν, γιατί βλέπετε έχουν την
εξουσία στα χέρια τους. Φταίνε άραγε οι πολιτικοί μόνο για την κατάσταση αυτή ή
κι εμείς; Φταίνε άραγε οι πολιτικοί μόνο όταν εμείς δεν συμπεριφερόμαστε στη
χώρα μας με τον σεβασμό που της αναλογεί; Όταν πετάμε τα σκουπίδια μας
οπουδήποτε για να έλθει κάποιος άλλος να τα μαζέψει; Γι’ αυτό είναι απαραίτητο
να γίνουμε πραγματικοί Χριστιανοί. Τότε θα λυθούν όλα αυτά τα προβλήματα και θα
σωθεί και η αγαπημένη μας Ελλάδα.
Αγαπητοί μου φίλοι, μετά τον Άγιο Ιωάννη
τον Βατάτζη που τιμάμε σήμερα, το μόνο φωτεινό παράδειγμα πολιτικού ηγέτη είναι
ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας, ο οποίος έθεσε όλα τα
προσόντα του και ολόκληρο τον εαυτό του στην υπηρεσία της πατρίδας μας. Για τα
προβλήματα της Ελλάδας ζητούσε πάντα τη βοήθεια του Θεού. Εξάλλου δολοφονήθηκε
ενώ πήγαινε να εκκλησιασθεί Όρθρου βαθέως στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος,
στο Ναύπλιο. Δεν πήγαινε ο Ιωάννης Καποδίστριας στη δοξολογία και με μουσικές
για να κοροϊδέψει τους ανθρώπους, αλλά πήγαινε για να ζητήσει τη βοήθεια του
Χριστού, της Παναγίας Μητέρας Του και των Αγίων. Τέτοιους πολιτικούς
χρειαζόμαστε, όπως τον Άγιο Ιωάννη τον Βατάτζη και τον Ιωάννη Καποδίστρια, αν
θέλουμε να σωθεί τελικά η Ελλάδα μας που βάλλεται από εσωτερικούς και
εξωτερικούς εχθρούς. Εύχομαι η Παναγία μας να βοηθήσει, προκειμένου να
αναστηθεί και πάλι το Έθνος μας.
Με αγάπη
Χριστού,
π.
Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου