Σήμερα, αγαπητοί μου φίλοι, τιμάμε τον Άγιο
Νικόλαο, Αρχιεπίσκοπο Μύρων της Λυκίας, «των θαλασσών τον Άγιο», όπως πολύ
ωραία τον αποκαλεί ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης στο ομώνυμο διήγημά του. Ο Άγιος Νικόλαος
είναι ένας λαοφιλής Άγιος. Είναι ένας Άγιος που το όνομά του είναι η δική μας
νίκη, αφού Νικόλαος σημαίνει η νίκη του λαού. Και η νίκη του λαού είναι η
αγιότητα του Αγίου. Ένας Άγιος είναι ένας δικός μας θησαυρός, ένας θησαυρός
όλης της Εκκλησίας και μάλιστα όχι στιγμιαίος αλλά διαχρονικός. Αυτό το δείχνει
η τιμή και η ευλάβεια των ανθρώπων στον Άγιο Νικόλαο. Τον θεωρούμε ένα διαρκή
θησαυρό μας, γι’ αυτό και το όνομά του φέρουμε και την πρεσβεία του
επικαλούμαστε και ζητάμε τον φωτισμό του στην καθημερινή μας ζωή. Ιδιαίτερα στη
σημερινή εποχή, που οι άνθρωποι του σκότους και της αμαρτίας πολεμούν την αγία
και αμώμητη πίστη μας, χρειαζόμαστε εμείς οι πιστοί τη βοήθεια του Αγίου.
Όμως τι μπορεί να σημαίνει ο Άγιος
Νικόλαος, ένας Επίσκοπος της Εκκλησίας, για τον εαυτό του, για την Εκκλησία και
για τον λαό του Θεού; Μερικά στοιχεία μας δείχνει το Απολυτίκιό του. «Κανόνα
πίστεως». Ο Άγιος Νικόλαος ήταν όχι απλά πιστός, αλλά «κανόνας πίστεως».
Εμπιστεύθηκε τον Χριστό απόλυτα. Και Τον έκανε κανόνα και τρόπο της ζωής του.
Και αυτή την πίστη, αυτή τη ζωντανή σχέση με τον Χριστό την υπερασπίσθηκε.
Αυτός ο πράος Άγιος, ο γλυκύς Άγιος, ο γεμάτος αγάπη Άγιος δεν δίστασε στην Α΄
Οικουμενική Σύνοδο να χαστουκίσει τον Άρειο, ο οποίος δίδασκε ότι ο Χριστός
είναι κτίσμα του Θεού και όχι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Και γιατί το
έκανε αυτό; Γιατί η πίστη δεν είναι προσωπική μας υπόθεση όπως ανόητα
υποστηρίζουν κάποιοι σήμερα. Η αγάπη όταν δεν συνοδεύεται από την αληθινή
πίστη, δεν είναι πραγματική αγάπη. Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την αγάπη
του Αγίου Νικολάου. Και όμως χαστούκισε τον Άρειο! Οι άνθρωποι της αθεΐας και
της αμαρτίας φοβούνται μία τέτοια ζωντανή πίστη.
Τα υπόλοιπα δύο που ακούμε στο Απολυτίκιο
του Αγίου Νικολάου είναι η ζωή του. «Εικόνα πραότητος. Εγκρατείας διδάσκαλον».
Τι είναι η πραότητα; Τι είναι η εγκράτεια; Είναι ο αγώνας του ανθρώπου. Ο
αγώνας όμως που στηρίζεται στην αληθινή σχέση με τον Θεό. Στην εμπιστοσύνη στο
πρόσωπο του Θεού. Η πραότητα δεν είναι η εξωτερική ηρεμία των νεύρων μας. Είναι
καρπός του Αγίου Πνεύματος. Και ο Άγιος Νικόλαος, γι’ αυτό ήταν πράος. Αληθινά
πράος! Και τότε ακόμη που χαστούκισε τον Άρειο πράος ήταν. Και δεν ήταν μία
τιμωρία στον Άρειο, αλλά μία προειδοποίηση γι’ αυτό που έλεγε. «Οργίζεσθε, και
μη αμαρτάνετε» (ΕΦΕΣ. 4, 26), λέει ο Απόστολος Παύλος στους Εφεσίους. Η δε
εγκράτεια είναι ο έλεγχος του εαυτού μας. Η εγκράτεια μπορεί να εκφρασθεί σε
διάφορους τομείς της καθημερινής μας ζωής. Οφείλουμε να βάλουμε την εγκράτεια
στη ζωή μας, έτσι ώστε να αποφεύγουμε την διάπραξη κάθε είδους αμαρτίας. Πρέπει
να κυβερνάει ο νους μας και όχι η σάρκα μας. Πρέπει να βάλουμε κυβερνήτη στη
ζωή μας τον Θεό και όχι τον αρρωστημένο εγωϊσμό μας. Ο Άγιος Νικόλαος ήταν
πραγματικά εγκρατής.
Ο επίγειος αγώνας του Αγίου Νικολάου ήταν
η απόκτηση των αρετών, οι οποίες αρετές οδηγούν στην ουσιαστική σχέση με τον
Χριστό. Η ψεύτικη θρησκευτικότητα, ο ευσεβισμός και ο ηθικισμός, μας
απομακρύνουν από τον Χριστό, όσο και να νομίζουμε πως βρισκόμαστε κοντά Του. Ο
Άγιος Νικόλαος αυτό κέρδισε. Εμπιστεύθηκε τον λόγο του Θεού και αγωνίσθηκε να
καρποφορήσει τις αρετές του Αγίου Πνεύματος στη ζωή του. Και ποιος είναι ο
πρώτος καρπός του Αγίου Πνεύματος; Είναι η Αγάπη. Αυτή την αγάπη είχε ο Άγιος
Νικόλαος. Αυτός ο άνθρωπος με τη δυνατή πίστη. Και αυτή η αγάπη δεν τον έκανε
παρά να νοιάζεται για όλους, να νοιάζεται για τα προβλήματα των ανθρώπων, για
να μην πληγωθούν οι ψυχές των ανθρώπων. Και τη σκόρπιζε αυτή την αγάπη ο Άγιος
Νικόλαος απλά και αθόρυβα. Ειρήνευε με τον τρόπο του τους ανθρώπους και
αγωνιζόταν για την καλυτέρευση της ποιότητας της ζωής τους. Δεν καθόταν στην
άκρη του. Δεν αδιαφορούσε. Επενέβαινε όπου έπρεπε και προσπαθούσε να
διαφυλάττει το δίκαιο.
Δυστυχώς στη σημερινή εποχή και στην
πατρίδα μας κάποιοι θέλουν την Εκκλησία αποδυναμωμένη και να μην έχει λόγο.
Θέλουν τους Επισκόπους να μην μιλάνε γιατί δήθεν δεν πρέπει να μπλέκονται με
την πολιτική. Και όμως οι Επίσκοποι και γενικά οι Χριστιανοί δεν πρέπει να
είναι συμβιβασμένοι, αλλά αγωνιστές. Όπως ήταν αγωνιστής και ο Άγιος Νικόλαος.
Δηλαδή έχουν άποψη επί παντός θέματος διάφοροι δημοσιογράφοι και άλλοι στην
τηλεόραση, οι οποίοι μάλιστα δεν μπορούν να μιλήσουν και σωστά την Ελληνική
γλώσσα και απαγορεύεται στους Επισκόπους να έχουν άποψη; Ας το καταλάβουν όλοι
αυτό. Ο Επίσκοπος και γενικά η Εκκλησία έχουν καθήκον τους να υπερασπίζονται
τους ανθρώπους που αδικούνται. Έχουν καθήκον να διαφυλάττουν την αγία και
αμώμητη πίστη από τον Οικουμενισμό και τον Διαθρησκειακό Συγκρητισμό. Έχουν
καθήκον να νοιάζονται τόσο για την επίγεια πορεία των ανθρώπων, όσο και για την
αιώνια ζωή. Η Εκκλησία του Χριστού είναι ζωντανή. Δεν είναι κάποιο μουσείο.
Πρέπει να είναι δυναμική και να επεμβαίνει όπου χρειάζεται.
Αγαπητοί μου φίλοι, η Εκκλησία του Χριστού
έχει τους Αγίους της φώτα ολόφωτα για να φωτίζουν την πορεία της ζωής. Και τι
βλέπουμε στον Άγιο Νικόλαο, αλλά και σε όλους τους Αγίους; Οι ίδιοι ως άνθρωποι
υπήρξαν απόλυτα ταπεινοί, απόλυτα απλοί, διάκονοι των αδελφών τους. Γίνονταν
όμως λέοντες όταν κινδύνευε η Ορθόδοξη Πίστη μας. Πολλοί πασχίζουν σήμερα να
καταργήσουν οτιδήποτε θυμίζει Εκκλησία. Γιατί ξέρουν πολύ καλά αυτό που έλεγε ο
Ντοστογιέβσκη ότι «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται». Θέλουν μία κοινωνία άθεη και το
έχουν καταφέρει μέχρι κάποιου σημείου. Όμως να γνωρίζουν ότι όλοι όσοι
πολέμησαν την Εκκλησία του Χριστού ανά τους αιώνες εξαφανίσθηκαν. Η Εκκλησία
όμως παραμένει ζωντανή θα παραμένει στους αιώνες των αιώνων. Γιατί αρχηγός της
Εκκλησίας δεν είναι κάποιος απλός άνθρωπος, αλλά ο Ίδιος ο Θεάνθρωπος Ιησούς
Χριστός. Εμείς λοιπόν ας αποτελέσουμε το «μικρόν ποίμνιον» (ΛΟΥΚΑ 12, 32), την
«μαγιά» που έλεγε ο Στρατηγός Μακρυγιάννης (Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη, σελίδα
255) , που θα διαφυλάξει την Ορθόδοξη Πίστη και θα αναστήσει και πάλι την
Πατρίδα μας. Χριστός Ανέστη!
Με
αγάπη Χριστού Αναστάντος,
π.
Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου