« ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ »

Στη σημερινή Αποστολική περικοπή, αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται στους Κορινθίους και τους εφιστά την προσοχή στις σχέσεις τους με τους ειδωλολάτρες, για να μην επηρεασθούν αρνητικά από τη συχνή επικοινωνία μαζί τους. Γι’ αυτό και τους θυμίζει τον λόγο της Γραφής: «διό εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε, λέγει Κύριος, και ακαθάρτου μη άπτεσθε» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 17). Δηλαδή, «Γι’ αυτό λέει ο Κύριος: Φύγετε μακριά από αυτούς και ξεχωρίσατε. Μην αγγίζετε ακάθαρτο πράγμα» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 17). Την παραγγελία του Αποστόλου Παύλου δεν πρέπει να την εκλάβουμε τοπικά αλλά τροπικά. Ο Χριστός, όταν προσευχήθηκε στον ουράνιο Πατέρα Του για τους μαθητές Του, δεν ζήτησε να τους βγάλει έξω από τον κόσμο, αλλά να τους διαφυλάξει ανεπηρέαστους από το κακό. Ο Θεός δεν μας ζητά να φύγουμε από τον κόσμο, αλλά να μην επηρεαζόμαστε από αυτόν.

Πράγματι, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να συνάπτουμε σχέσεις οικειότητας με ανθρώπους που δεν έχουν φόβο Θεού. Οι πονηροί άνθρωποι πιο εύκολα μπορούν να παρασύρουν τους αγαθούς παρά οι αγαθοί να επιδράσουν στους διεφθαρμένους ανθρώπους. Η πνευματική μόλυνση μεταδίδεται πολύ εύκολα, σε αντίθεση με την πνευματική υγεία. Βέβαια δεν θα πρέπει να φθάσουμε σε ακραίες συμπεριφορές απέναντι στους συνανθρώπους μας. Δεν απαγορεύεται η συναναστροφή μας με τέτοιους ανθρώπους, όταν μάλιστα αυτό επιβάλλεται από τις συνθήκες της καθημερινής ζωής και εργασίας μας. Δεν είναι καλό να δείχνουμε αδιαφορία και σκληρότητα στους ανθρώπους που δεν έχουν τον φόβο του Θεού. Εκείνο όμως που θα πρέπει να προσέξουμε πολύ όλοι μας είναι το να μην έχουμε στενές σχέσεις με τον κόσμο της αμαρτίας. Σε τέτοια περίπτωση βρισκόμαστε σε κίνδυνο πνευματικό.

Ο λόγος του Θεού, που μας καλεί να διακόψουμε κάθε σχέση με το πνεύμα του κόσμου, μας αποκαλύπτει στη συνέχεια το άνοιγμα ενός δρόμου προς μία ασύγκριτα ανώτερη σχέση και κοινωνία. Την κοινωνία με τον Θεό, ο Οποίος μας παραγγέλλει να βγούμε από τον διεφθαρμένο κόσμο, «καγώ εισδέξομαι υμάς, και έσομαι υμίν εις πατέρα, και υμείς έσεσθέ μοι εις υιούς και θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ » (Β΄ ΚΟΡ. 6, 17). Δηλαδή, «Κι εγώ θα σας δεχθώ. Θα είμαι για σας ο Πατέρας, κι εσείς θα είσθε υιοί και θυγατέρες μου, λέει ακόμη ο παντοκράτορας Κύριος» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 17). Η επικοινωνία μας με τον αμαρτωλό κόσμο μας οδηγεί στην μη επικοινωνία μας με τον Θεό. Χάνεται η σχέση μας με τον Θεό και τότε δυσκολευόμαστε πολύ στην καθημερινή μας ζωή. Είναι πολύ σημαντικό να μην χάσουμε την επαφή μας με τον Θεό.

Μάλιστα στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα αναφέρεται και άλλη ασύλληπτη συγκατάβαση του Θεού, ο Οποίος λέει για τους πιστούς δούλους Του: «ενοικήσω εν αυτοίς και εμπεριπατήσω, και έσομαι αυτών Θεός, και αυτοί έσονταί μοι λαός» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 16). Δηλαδή, «θα κατοικήσω ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους. Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί θα είναι λαός μου» (Β΄ ΚΟΡ. 6, 16). Μεγάλη τιμή για το ανθρώπινο γένος! Ο Θεός ονομάζει τον εαυτό Του Πατέρα μας και μας αναγνωρίζει ως υιούς και θυγατέρες Του! Έρχεται να κατοικήσει μέσα μας και μετατρέπει την καρδιά μας σε δικό Του Ναό και κατοικητήριο! Όταν ο Πανάγαθος Θεός μας προσφέρει τέτοια δόξα και ευτυχία, δεν είναι αχαριστία να προτιμάμε τον βούρκο της αμαρτίας και της διαφθοράς, όπου μας τραβάει ο κόσμος; Δεν είναι κρίμα να αδιαφορούμε για την αγάπη του Θεού;

Η ύψιστη τιμή την οποία μας προσφέρει η αγαθότητα του Θεού συνεπάγεται και την ανάλογη ευθύνη. Το λέει ο Απόστολος Παύλος: «Ταύτας ουν έχοντες τας επαγγελίας, αγαπητοί, καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, επιτελούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού» (Β΄ ΚΟΡ. 7, 1). Δηλαδή, «Αφού λοιπόν, αγαπητοί μου,  έχουμε αυτές τις υποσχέσεις, ας καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από καθετί που μολύνει το σώμα και την ψυχή. Ας ζήσουμε μια αγία ζωή με φόβο Θεού» (Β΄ ΚΟΡ. 7, 1). Όταν κατανοήσουμε την αγάπη του Θεού, θα είναι ευκολότερο να απαρνηθούμε τα πάθη που μας ταλαιπωρούν. Ο προηγούμενος της Ιεράς Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους, Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης λέει τα εξής χαρακτηριστικά: «Ο κόσμος έχει ανάγκη από την αίσθησι ότι τον αγαπά ο Θεός. Αυτό δαμάζει τα πάθη, τονώνει την ελπίδα και ανανεώνει τη δίψα της ζωής» (Εισοδικόν-Στοιχεία λειτουργικής βιώσεως του μυστηρίου της ενότητος μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, σελίδα 61).

Αγαπητοί μου φίλοι, η κάθαρση και ο αγιασμός είναι το χρέος και η ευθύνη μας. Να αγωνιζόμαστε για να διατηρούμε με την Χάρη του Θεού καθαρή την καρδιά μας από τα διάφορα πάθη, όπως είναι τα σαρκικά, η φιλαυτία, ο εγωϊσμός, η μνησικακία, η ζήλεια και ότι άλλο μολύνει τον εσωτερικό μας κόσμο. Παράλληλα, να καλλιεργούμε, όσο μπορούμε, τις αρετές του Χριστού, την αγάπη, την πραότητα και την ταπεινοφροσύνη. Να προσπαθούμε να αυξάνουμε τον σύνδεσμο μαζί Του, διότι μόνο ο Θεός μπορεί να μας μεταδώσει την Χάρη και τον αγιασμό και να μας οδηγήσει στο δρόμο της τελειότητας. Βέβαια όλα αυτά δεν επιβάλλονται. Ο Θεός ο Ίδιος σέβεται το αυτεξούσιό μας. Πρέπει πρώτα να κατανοηθούν από όλους μας και ελεύθερα πλέον να ακολουθήσουμε την πορεία αυτή. Η επιλογή ανήκει σε εμάς. Από εμάς εξαρτάται ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.