Η σημερινή Αποστολική περικοπή από τις
Πράξεις των Αποστόλων, αγαπητοί μου φίλοι, μας παρουσιάζει τον Απόστολο Παύλο
στην Μίλητο. Είναι το μέσο περίπου της τρίτης αποστολικής περιοδείας. Αφού
επισκέφθηκε τις Εκκλησίες της Μικράς Ασίας, της Μακεδονίας, της Αχαΐας, γυρίζει
πάλι στην Μικρά Ασία, για να κατευθυνθεί στα Ιεροσόλυμα. Διερχόμενος από την
Μίλητο, αισθάνθηκε την ανάγκη να επικοινωνήσει με τους Πρεσβυτέρους της περιφέρειας
της Εφέσου, δηλαδή με τους Επισκόπους και με το ιερατείο. Συγκάλεσε ιερατική
σύναξη, όπως γίνεται και σήμερα σε όλες τις Μητροπόλεις της Ορθόδοξης
Εκκλησίας. Ο Απόστολος Παύλος κήρυττε με υπέρμετρο ζήλο το Ευαγγέλιο του
Χριστού γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν οι άνθρωποι να γίνουν
Χριστιανοί και να βιώσουν σωστά την πίστη τους.
Όμως υπήρχε και ο πονηρός, ο οποίος
έσπερνε ζιζάνια στο γεώργιο του Θεού. Τα ζιζάνια ήσαν οι διάφοροι
ψευδοδιδάσκαλοι, ψευδάδελφοι, αιρετικοί, οι οποίοι από ταπεινά ελατήρια,
εγωϊστικούς λόγους, δημιουργούσαν σκάνδαλα και παρείχαν πράγματα στις κατά
τόπους Εκκλησίες. Όπως γίνεται και σήμερα με τους αιρετικούς, οι οποίοι
πλησιάζουν ανυποψίαστους και αμαθείς ως προς την πίστη ανθρώπους και προσπαθούν
να τους αλλάξουν την πίστη, δίνοντάς τους ακόμη και υλικά πράγματα προκειμένου
να τους δελεάσουν. Διαισθανόταν ο Απόστολος Παύλος ότι, όταν θα έφευγε από τη
ζωή και θα σταματούσε να μεριμνά για τις Εκκλησίες, να περιοδεύει, να γράφει
επιστολές, οι ψευδοδιδάσκαλοι θα έπεφταν ως λύκοι βαρείς και ανελέητοι να
διαταράξουν την ενότητα των Εκκλησιών. Ο Απόστολος Παύλος ενδιαφερόταν για την
Εκκλησία του Χριστού ουσιαστικά. Όχι ψεύτικα.
Συμβουλεύει ο Απόστολος Παύλος τους
Πρεσβυτέρους στην Μίλητο να προσέχουν πολύ στη διαποίμανση της Εκκλησίας του Θεού,
διότι αυτή την Εκκλησία την ίδρυσε ο Θεός και την στερέωσε με το Αίμα Του. Δεν
είναι μικρό αυτό το Γεγονός της Θυσίας του Κυρίου μας. Δεν είναι μικρή και
ασήμαντη η ευθύνη των ποιμένων της Εκκλησίας. Οι ποιμένες στη σημερινή εποχή
οφείλουν να αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα. Να ενημερώσουν τους πιστούς για
τις αιρέσεις και για τις διδασκαλίες τους, να διώχνουν από τις ενορίες τους
Μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι προπαγανδίζουν την γελοία και προερχόμενη από την
Αμερική πίστη τους σε αφελείς. Οφείλουν οι ποιμένες να αντιδράσουν σε τυχόν
ένωση με τους Παπικούς. Να πολεμήσουν τον Οικουμενισμό και τον Συγκρητισμό, που
προωθούν άνθρωποι των Μασονικών Στοών, των Ρόταρυ, των Λάϊονς και άλλων υπόπτων
σωματείων.
Οι κληρικοί διακονούν εν ονόματι του Ιησού
Χριστού τον λαό του Θεού και αγωνιούν για την προκοπή των Χριστιανών. Όπως ο
γεωργός αγωνιά για το χωράφι του, έτσι και ο καλός ποιμένας της Εκκλησίας,
πρέπει να αγωνιά και να ανησυχεί για τη διασφάλιση της ενότητας και της
πνευματικής προόδου της τοπικής Εκκλησίας που του εμπιστεύθηκε ο Κύριος.
Οφείλουν οι ποιμένες να γρηγορούν, να φροντίζουν για την ορθή διδαχή, για τη
διοργάνωση του ποιμαντικού τους έργου και προπαντός να παρέχουν το φωτεινό
παράδειγμα λόγου και έργων. Ο Απόστολος Παύλος στην ομιλία του προς τους
Πρεσβυτέρους της Μιλήτου χρησιμοποίησε τις λέξεις «προσέχετε» (ΠΡΑΞ. 20, 28)
και «γρηγορείτε» (ΠΡΑΞ. 20, 31). Οι ποιμένες να προσέχουν και να γρηγορούν για
το ποιμαντικό τους έργο και να φροντίζουν να το προφυλάσσουν από σκάνδαλα και
από αιρετικές διδασκαλίες.
Ιδιαίτερα σήμερα η χώρα μας έγινε τόπος
όπου έχουν εισέλθει πολύμορφες δοξασίες, διάφορες χριστιανικές αιρέσεις, αλλά
και παραθρησκευτικές δοξασίες, επικίνδυνες ακόμη και για τη ζωή αυτών που
αλιεύονται και παρασύρονται. Μέσα από την τηλεόραση, εκτός των άλλων
τηλεοπτικών σκουπιδιών που προβάλει, παρουσιάζεται η γιόγκα σαν κάτι το αγνό
και σαν γυμναστική. Ενώ γνωρίζουμε όλοι ότι προέρχεται από τα ανατολικά
θρησκεύματα του Βουδισμού και του Ινδουϊσμού. Η γιόγκα είναι ένα από τα έξι
συστήματα της ινδικής φιλοσοφίας. Πρεσβεύει την ένωση της ψυχής με τον θεό,
μέσα από συγκεκριμένες μεθόδους, κυρίως του διαλογισμού. Μας έχουν φέρει
θρησκεύματα, που δεν έχουν καμία σχέση με την Ορθόδοξη Παράδοσή μας. Και όμως η
γιόγκα προβάλλεται μέσα από τηλεοπτικά πρόσωπα, τα οποία προσπαθούν να μας
πείσουν ότι είναι κάτι το καλό για τη ζωή μας.
Αγαπητοί μου φίλοι, ποιμένες και
ποιμαινόμενοι, κληρικοί και λαϊκοί, οφείλουμε να διαφυλάττουμε την πίστη μας,
τις εκκλησιαστικές και τις εθνικές μας παραδόσεις και να εργαζόμαστε με πνεύμα
αγάπης για την πραγμάτωση των υψηλών ιδεωδών και σκοπών της Εκκλησίας μας. Ας
ανακαλύψουμε τις αληθινά αιώνιες αξίες του Ευαγγελίου, οι οποίες θα προσφέρουν
τη δυνατότητα μιας καλύτερης γνωριμίας με τον εαυτό μας και ενισχυμένοι
πνευματικά να βοηθήσουμε στην καλυτέρευση της κοινωνίας μας. Αν η ζωή μας είναι
φωτισμένη από την Χάρη του Θεού, τότε θα φωτίζουμε και όλους τους ανθρώπους
γύρω μας. Είναι πολύ σημαντικό το βίωμά μας και όχι τα πολλά λόγια. Να
κατευθύνουμε σωστά τις δυνάμεις μας και να υπηρετούμε το κοινωνικό σύνολο, που
για εμάς είναι η Εκκλησία. Οφείλουμε όλοι να αγωνισθούμε προς αυτό τον σκοπό.
Με αγάπη
Χριστού,
π.
Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου