« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ »

Η σημερινή Αποστολική περικοπή, αγαπητοί μου φίλοι, η οποία είναι παρμένη από τις Πράξεις των Αποστόλων, μας μιλάει για την μεγάλη ιεραποστολική δράση που αναπτύχθηκε κατά τους Αποστολικούς χρόνους στην Αντιόχεια. Η Αντιόχεια εκείνη την εποχή ήταν μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ήταν τρίτη κατά σειρά. Η πρώτη ήταν η Ρώμη και η δεύτερη η Αλεξάνδρεια. Μεγάλη κοσμική κίνηση και μεγάλη διαφθορά υπήρχαν στην Αντιόχεια. Σε αυτή την κοσμική πόλη αναπτύχθηκε μία θαυμαστή ιεραποστολική δράση εκ μέρους των πρώτων Χριστιανών. Και αυτό έγινε ιδιαίτερα από εκείνους τους Χριστιανούς που έφυγαν από τα Ιεροσόλυμα και πήγαν στην Αντιόχεια, μετά τον λιθοβολισμό του Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Παρόλο που η Αντιόχεια είχε ξεπέσει σε μεγάλη ηθική κατάπτωση, εξαιτίας αυτών των Χριστιανών δημιουργήθηκε εκεί μία από τις σπουδαιότερες Χριστιανικές Εκκλησίες.

Όταν η Διοικούσα Εκκλησία στα Ιεροσόλυμα πληροφορήθηκε την μεγάλη ιεραποστολική δράση στην Αντιόχεια, απέστειλε τον Απόστολο Βαρνάβα, για να εξετάσει τι ακριβώς συνέβαινε εκεί. Όταν ο Βαρνάβας πήγε στην Αντιόχεια διαπίστωσε με πολλή χαρά την πλούσια Χάρη του Θεού που επικρατούσε εκεί. Ανέλαβε να διοργανώσει την εκεί νεοπαγή Χριστιανική Εκκλησία. Αυτή η προσπάθεια όμως δεν μπορούσε να γίνει χωρίς τη βοήθεια ενός συνεργού. Ο Απόστολος Βαρνάβας αισθάνθηκε την ανάγκη να τον βοηθήσει κάποιος. Ήταν άνθρωπος αγαθός και ταπεινός. Γι’ αυτό και ήθελε βοήθεια. Δεν κινήθηκε από εγωϊστικά κίνητρα. Δεν ήθελε ο Βαρνάβας να φανεί το όνομά του και να δοξασθεί. Δυστυχώς πολλές φορές, και στη σημερινή εποχή, δεν θέλουμε εμείς οι άνθρωποι τη συνεργασία με άλλους εξαιτίας του εγωϊσμού μας. Θέλουμε να φανούμε εμείς και όχι οι άλλοι.

Ο Απόστολος Βαρνάβας δεν ήταν εγωϊστής και γι’ αυτό ήθελε βοηθό. Μάλιστα αναζήτησε ως συνεργό του τον πρώην διώκτη του Χριστιανισμού, τον Σαύλο, τον μετέπειτα Απόστολο Παύλο. Τον αναζήτησε και τον βρήκε στην πατρίδα του, στην Ταρσό. Όταν τον βρήκε, τον οδήγησε στην Αντιόχεια και συνεργάσθηκε μαζί του για τη διοργάνωση της Εκκλησίας της Αντιοχείας. Στην Αντιόχεια συμμετείχαν ο Βαρνάβας και ο Παύλος στις συνάξεις της Εκκλησίας για έναν ολόκληρο χρόνο και δίδαξαν το Ευαγγέλιο του Χριστού σε πολλούς ανθρώπους. Η συνεργασία αυτών των δύο μεγάλων Εκκλησιαστικών ανδρών έκανε την Εκκλησία της Αντιοχείας ισχυρή και τους Χριστιανούς να είναι γεμάτοι από την Χάρη του Θεού. Έτσι ο Απόστολος Βαρνάβας έγινε ο χειραγωγός του μεγάλου Αποστόλου των Εθνών Παύλου στα πρώτα Αποστολικά του βήματα.

Επίσης στην Αντιόχεια ονομάσθηκαν για πρώτη φορά οι μαθητές του Ιησού «Χριστιανοί». Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να ονομάζουν τους οπαδούς ενός φιλοσοφικού συστήματος από το όνομα του πρώτου διδασκάλου. Οι οπαδοί του Πυθαγόρα ονομάσθηκαν Πυθαγόρειοι, οι οπαδοί του Πλάτωνα Πλατωνικοί, οι οπαδοί του Αριστοτέλη Αριστοτελικοί. Οι οπαδοί του Ιησού ονομάσθηκαν Χριστιανοί. Χριστός στην Παλαιά Διαθήκη σήμαινε τον βασιλέα, τον χρισμένο με έλαιο.  Ο Κύριος ονομάσθηκε Χριστός, διότι ήταν χρισμένος από το Άγιο Πνεύμα να γίνει ο πνευματικός βασιλέας των ανθρώπων και ο Σωτήρας τους. Ο Χριστός είναι Εκείνος που έφερε τη σωτηρία στο ανθρώπινο γένος. Είναι Εκείνος που με τον δικό του θάνατο κατάργησε τον θάνατο και οδήγησε τον άνθρωπο στην αθανασία. Πλέον ο θάνατος δεν είναι φοβερός για τον άνθρωπο.

Το όνομα «Χριστιανός» αποτελεί τιμιώτατο τίτλο. Τόση ήταν η αίγλη του Χριστιανικού ονόματος, ώστε οι διώκτες του Χριστιανισμού ζητούσαν από τους Χριστιανούς να αρνηθούν το Χριστιανικό όνομα με αντάλλαγμα να τους χαρισθεί η ζωή. Οι Χριστιανοί που συλλαμβάνονταν από τους διώκτες του Χριστιανισμού με ηρωϊκή καύχηση διεκήρυτταν ενώπιον των διωκτών τους, ότι είναι Χριστιανοί. Και φυσικά μετά ακολουθούσε το μαρτύριο, το οποίο δεν λύγιζε εκείνους τους ηρωϊκούς Χριστιανούς, με τους οποίους δεν μοιάζουμε και πολύ εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί. Εκείνοι αγαπούσαν με όλη τους την ύπαρξη τον Χριστό και καμάρωναν που ήσαν Χριστιανοί. Εμείς σήμερα ντρεπόμαστε να κάνουμε τον σταυρό μας, όταν περνάμε από κάποιο Ναό. Οι σημερινοί Χριστιανοί, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, το πρωϊνό της Κυριακής προτιμούν να κοιμούνται παρά να πάνε στην Εκκλησία.

Αγαπητοί μου φίλοι, όλοι μας φέρουμε ως βαπτισμένοι τον τίτλο του «Χριστιανού». Μάλιστα για εμάς τους Χριστιανούς της Ανατολής προστίθεται και ο τίτλος του Ορθοδόξου. Δεν είναι όμως αρκετό να ονομαζόμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι, πρέπει και να είμαστε πραγματικά. Ιδιαίτερα σήμερα που μας κατηγορούν, κληρικούς και λαϊκούς, ότι δεν ζούμε σύμφωνα με τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να προσπαθούμε να βιώνουμε σωστά την πίστη μας. Εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί οφείλουμε να γίνουμε το άλας της κοινωνίας μας. Οφείλουμε να συντελέσουμε με την ολοκληρωμένη Χριστιανική μας ζωή στην οικοδομή του κοινωνικού ανθρωπιστικού πολιτισμού, απαλλάσσοντας αυτόν από κάθε ηθική ατέλεια. Φέρουμε έναν μεγάλο τίτλο ως Χριστιανοί και μάλιστα Ορθόδοξοι. Γι’ αυτό οφείλουμε να τον τιμήσουμε. Χριστός Ανέστη!

Με αγάπη Χριστού Αναστάντος,

π. Βασίλειος.