« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ »

Δεν υπάρχει, αγαπητοί μου φίλοι, μεγαλύτερη κακία από την υποκρισία. Η υποκρισία μεταβάλλει τον άνθρωπο σε θεατρίνο κακής ποιότητας, σε χυδαίο τύπο, στην ψυχή του οποίου δεν υπάρχει κανένα ιδανικό, παρά το άνομο κέρδος και η ικανοποίηση ταπεινών κινήτρων. Κλασσικά παραδείγματα υποκρισίας παρέμειναν οι Φαρισαίοι. Τα φοβερά «ουαί» που ακούμε το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας, από το πανάγιο στόμα του Κυρίου μας, απευθύνονται σε αυτούς και όχι στους αμαρτωλούς. Μία περίπτωση σιχαμερής υποκρισίας παρουσιάζει το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα από τις Πράξεις των Αποστόλων. Ο Παύλος και ο Σίλας βρίσκονταν στους Φιλίππους, μία σπουδαία πόλη της Μακεδονίας εκείνη την εποχή. Μία κοπέλα που είχε μαντικό πνεύμα, πνεύμα Πύθωνος, ακολουθούσε τους Αποστόλους και φώναζε δαιμονικά ότι «καταγγέλλουσιν ημίν οδόν σωτηρίας (ΠΡΑΞ. 16, 17)» .

Ο Παύλος όμως, όπως και οι συνεργάτες του, δεν επιθυμούσαν μία τέτοια ομολογία από το πονηρό πνεύμα, από το οποίο διακατεχόταν το δυστυχισμένο κορίτσι. Το μαντικό της πνεύμα το εκμεταλλεύονταν οι κύριοί της. Και στη σημερινή εποχή γίνεται ανίερη εκμετάλλευση ποικίλων μαντικών και δαιμονικών τεχνών σε βάρος πολλών αφελών. Ο Απόστολος Παύλος από συμπάθεια στη δυστυχισμένη εκείνη κοπέλα, τη θεράπευσε από την επήρεια του μαντικού πνεύματος. Έσωσε την κοπέλα από την ταλαιπωρία της. Έτσι όμως έχασαν την πηγή του κέρδους οι κύριοί της. «Εξήλθεν η ελπίς της εργασίας αυτών (ΠΡΑΞ. 16, 19)». Έχασαν το εμπόριο μέσα από τα χέρια τους. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος συνέλαβαν τους Αποστόλους και τους κατήγγειλαν στις Ρωμαϊκές αρχές ότι δήθεν κήρυτταν πράγματα αντίθετα από τα Ρωμαϊκά ήθη και έθιμα. Και αυτό γιατί τους χάλασαν την κερδοφόρα επιχείρηση.

Συκοφαντία και δολερή υποκρισία. Επειδή στερήθηκαν του κέρδους από την μαντευτική τέχνη της κοπέλας, μετασχηματίζουν το θυμό σε ζήλο και το πάθος της εκδίκησης σε υπεράσπιση των νόμων. Εμφανίζονται ως υπερασπιστές της νομοθεσίας. Αυτοί είναι φιλάργυροι και υποκρίνονται τους φιλοπάτριδες. Παίζουν πολύ καλά το ρόλο του υποκριτή. Οι άρχοντες της πόλης χωρίς να εξετάσουν, χωρίς να δώσουν το δικαίωμα της απολογίας στους Αποστόλους, τους ράβδισαν, ξέσχισαν τα ρούχα τους και τους οδήγησαν στη φυλακή. Η περίπτωση των κυρίων της ταλαιπωρημένης κοπέλας του σημερινού Αποστολικού αναγνώσματος, παρουσιάζεται πολλές φορές στην κοινωνική μας ζωή. Πάντοτε έχουμε τους αμύντορες για ιερούς θεσμούς και πίσω από τα φαινόμενα του δήθεν ιερού ζήλου, κρύβεται η υποκρισία. Και η κακία της υποκρισίας εκδηλώνεται με τη συκοφαντία και το μίσος.

Πέρα από την υποκρισία των κυρίων της κοπέλας έχουμε τους άρχοντες των Φιλίππων, οι οποίοι με επιπολαιότητα, χωρίς τη δέουσα εξέταση, συνέλαβαν τους Αποστόλους και τους φυλάκισαν. Και μάλιστα τους φυλάκισαν άδικα. Υπήρξαν άνομοι κριτές. Και αυτό το φαινόμενο της άδικης κρίσης υπάρχει σε όλες τις εποχές και σε διάφορους θεσμούς. Η δίκαιη κρίση είναι σπάνιο φαινόμενο. Υπάρχει άδικη κρίση κάποιες φορές στους δικαστές, στους προϊστάμενους υπηρεσιών, σε εκείνους που κατέχουν στο δημόσιο βίο υπεύθυνες θέσεις και αλλού. Υπεισέρχονται ποικίλα αίτια για την άδικη κρίση, η μεσολάβηση φιλικών προσώπων, ο φόβος έναντι των ισχυρών, προσωποληψία ή δωροδοκία και έτσι πωλούνται οι συνειδήσεις. Οι εντεταλμένοι για την απόδοση της δικαιοσύνης, γίνονται όργανα της αδικίας και ακόμη της συμφοράς. Είναι μεγάλο πράγμα να αποδίδεται δικαιοσύνη.

Είναι απαραίτητοι αυτοί που πρέπει να αποδίδουν δικαιοσύνη και ο Θεός έθεσε την εξουσία για την τήρηση της κοινωνικής ευνομίας. «Κριτάς και γραμματοεισαγωγείς ποιήσεις σεαυτώ εν ταις πόλεσί σου» (ΔΕΥΤ. 16, 18). Η εξουσία είναι δοσμένη από τον Θεό. Βέβαια την έδωσε για την τήρηση των ηθικών αρχών. Την έδωσε να αποδίδεται δικαιοσύνη και να επικρατεί το δίκαιο παντού. Δεν έχει δοθεί η εξουσία για να παραβιάζεται το δίκαιο σε βάρος των αδυνάτων. Πολλές φορές η εξουσία προσλαμβάνεται από αυτούς που την κατέχουν σαν μέσο επιβολής στους άλλους. Γι’ αυτό βλέπουμε τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Πίσω από αυτά κρύβονται άνθρωποι υπερήφανοι, αλαζόνες, ίσως και ψυχοπαθείς, οι οποίοι βασανίζουν τον λαό τους. Για να αποδοθεί η δικαιοσύνη χρειάζεται αυτοί που έχουν την εξουσία να πιστεύουν στον Θεό και να ζητούν τη βοήθειά του. Διαφορετικά είναι πολύ δύσκολο.

Αγαπητοί μου φίλοι, η σημερινή Αποστολική περικοπή μας παρουσίασε και καταδίκασε ανθρώπινες ασχήμιες. Το κήρυγμα του Χριστού για κοινωνία αγάπης, δικαιοσύνης, αγαστής συνεργασίας, αγαθής συνείδησης, είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο. Ο καθένας μας με την ολοκληρωμένη πίστη μας ας συμβάλλουμε και στην εσωτερική τάξη των συναισθημάτων μας, αλλά και στην ευταξία των πραγμάτων του κοινωνικού μας βίου. Είναι σπουδαίο να είμαστε σε κάθε περίπτωση αξιοπρεπείς και να υπολογίζουμε ιδιαίτερα τη ζωή και τα δικαιώματα των συνανθρώπων μας. Είναι καλό να μην κάνουμε στους άλλους ότι δεν θέλουμε να μας κάνουν. Μόνο έτσι θα γίνει μια σωστή κοινωνία, η οποία θα στηρίζεται στη δικαιοσύνη και στην ισότητα. Σε αντίθετη περίπτωση θα οδηγούμαστε σε αδικίες και ανισότητες, όπως ακριβώς τα βιώνουμε στις ημέρες μας. Χριστός Ανέστη!

Με αγάπη Χριστού Αναστάντος,

π. Βασίλειος.