« ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ »

Στη σημερινή Αποστολική περικοπή, αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος μας μιλάει για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Για την Εκκλησία δεν υπάρχει άλλο όνομα, με το οποίο επιτυγχάνεται   πνευματική σωτηρία, παρά μόνο το όνομα του Ιησού Χριστού. Αυτός, όπως μας αναφέρει σήμερα ο Απόστολος Παύλος, κατέβηκε στη γη, για να σώσει τον ταλαιπωρημένο άνθρωπο. Να κηρύξει, τι είναι ο Θεός και τι ζητάει από τον άνθρωπο. Ότι ο Θεός είναι πνεύμα, αιώνιο και αθάνατο και δεν ευαρεστείται με υλικές θυσίες, αλλά με πνευματική λατρεία, η οποία πηγάζει από καθαρή καρδιά και διάνοια. Ο άνθρωπος μετά το προπατορικό αμάρτημα απομακρύνθηκε από τον αληθινό Θεό και οδηγήθηκε στην ειδωλολατρία. Από αυτό το σκοτάδι της ειδωλολατρίας ο Χριστός ελευθέρωσε τον άνθρωπο και τον κατέστησε και πάλι αγαπημένο παιδί του Θεού κατά χάρη.

Ταμείο της χάριτος του Χριστού είναι η Εκκλησία, το πνευματικό αυτό καθίδρυμα. Με την Εκκλησία συνεχίζεται το απολυτρωτικό έργο του Χριστού επί της γης. Ο Απόστολος Παύλος μας παρουσιάζει σήμερα τα ποικίλα χαρίσματα που έχουν δοθεί στους πιστούς μέσα στην Εκκλησία. Μας μιλάει για τους Αποστόλους, τους Προφήτες, τους Ευαγγελιστές, τους Ποιμένες και Διδασκάλους. Οι Απόστολοι ήσαν οι ορατοί διοικητές της Εκκλησίας, οι οποίοι ελάμβαναν τη βοήθεια των Προφητών και Ευαγγελιστών. Μετά τους διαδέχθηκαν οι Ποιμένες και οι Διδάσκαλοι, δηλαδή οι Κληρικοί, οι οποίοι μέχρι σήμερα είναι οι Διάδοχοι των Αποστόλων. Όμως οι Κληρικοί μόνοι δεν αποτελούν ολόκληρη την Εκκλησία. Την Εκκλησία συναποτελούν ο κλήρος και ο λαός, με κεφαλή τον Χριστό. Και όταν λέμε Εκκλησία δεν εννοούμε τη διοίκηση, αλλά όλους εμάς τους πιστούς, κληρικούς και λαϊκούς.

Μέσα στη ζωή της Εκκλησίας μεταδίδεται με τις αγιαστικές πράξεις και τα Μυστήρια, η χάρη του Χριστού. Με τη ζωή της Εκκλησίας συνδεόμαστε με τον Χριστό. Είναι πολύ σημαντικό να βρισκόμαστε κοντά στην Εκκλησία και στα Μυστήριά της. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να είμαστε κοντά στον Χριστό. Σε διαφορετική περίπτωση απομακρυνόμαστε από τον Χριστό και βαδίζουμε μόνοι μας στη ζωή. Η συνεχής και καθημερινή επίκληση του Αγίου Πνεύματος, κατά την τέλεση των Μυστηρίων της Εκκλησίας, μαρτυρεί την ανάγκη για τη μεταμόρφωση του κόσμου της αμαρτίας. «Η παρουσία και ενέργεια του Πνεύματος είναι η μόνη απάντηση στη μοναξιά και την απόγνωση, στις αδυναμίες και τις θλίψεις, στις αμφιβολίες και τις αντιφάσεις του αυτονομημένου ανθρώπινου πνεύματος και θελήματος» (Πρωτοπρεσβυτέρου Μιχαήλ Καρδαμάκη, Ορθόδοξη Πνευματικότητα, σελίδα 143).    

Ο Απόστολος Παύλος, στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, μας παροτρύνει να εργαζόμαστε όλοι, κληρικοί και λαϊκοί, για την προαγωγή του Εκκλησιαστικού σώματος. Να τελειοποιούμαστε συνεχώς μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας, ώστε το σώμα του Χριστού, να οικοδομείται και να φθάσουμε στην ενότητα της πίστης, στην πνευματική ωριμότητα, που να πλησιάζει την τελειότητα του Χριστού. Ο Απόστολος Παύλος συνιστά να είμαστε ενωμένοι πνευματικά, όπως είναι αρμολογημένοι οι λίθοι σε ένα οικοδόμημα. Κάθε μετακίνηση των λίθων σε μία οικοδομή, επιφέρει διάσπαση της ενότητας και αρμονικότητας του οικοδομήματος. Έτσι και στο σώμα της Εκκλησίας κάθε κίνηση ανεξάρτητη από το όλο έργο της Εκκλησίας επιφέρει διάσπαση της Εκκλησιαστικής ενότητας. Δυστυχώς πολλές φορές από ανθρώπινες αδυναμίες έχει διασπασθεί η ενότητα της Εκκλησίας.

Ο Απόστολος Παύλος, στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, μας διδάσκει με έμφαση να εργαζόμαστε «εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού» (ΕΦΕΣ. 4, 12). Ως Χριστιανοί οφείλουμε να αγωνιζόμαστε για την ασφάλεια και για την ενότητα του σώματος του Χριστού, που είναι η Εκκλησία. Την Εκκλησία πρέπει να τη βλέπουμε ως κάτι δικό μας και όχι ως κάτι ξένο. Εκκλησία, όπως είπαμε, είμαστε όλοι μας, κληρικοί και λαϊκοί. Όσο εργαζόμαστε πνευματικά και μέσα στο χώρο της Εκκλησίας τόσο ολοκληρωνόμαστε ηθικά και μπορούμε να φθάσουμε στο «καθ’ ομοίωσιν». Αυτός είναι ο προορισμός μας ως μελών της Εκκλησίας, κατά τον Απόστολο Παύλο. Να γίνουμε κατά χάρη θεοί. Να μοιάσουμε στον τέλειο Θεό. Η τελείωση πραγματοποιείται με την επίγνωση του Υιού του Θεού, ο Οποίος να κατοικεί μέσα μας και με τη χάρη Του να καρποφορούμε στα καλά έργα.

Αγαπητοί μου φίλοι, σίγουρα όλα τα μέλη της Εκκλησίας δεν επιτελούν το ίδιο έργο, γιατί τα χαρίσματα είναι διαφορετικά στον καθένα, αλλά η ενότητα εξασφαλίζεται με την αγάπη και με τους κοινούς σκοπούς που επιδιώκουμε. Όλοι μας, ο καθένας κατά τη δωρεά του Χριστού, διακονούμε «εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού» (ΕΦΕΣ. 4, 12). Έτσι συντελούμε στην πρόοδο του σώματος του Χριστού και στην ενότητα των μελών αυτού του σώματος. Με τον τρόπο αυτό αποβαίνουμε κτίστες του Χριστιανικού πολιτισμού, που προσδίδει το πλήρες νόημα της Χριστιανικής ζωής. Γινόμαστε φωτεινοί οδοδείκτες και στους υπόλοιπους ανθρώπους που βρίσκονται μακριά από τη ζεστή αγκαλιά της Εκκλησίας μας. Το φωτεινό παράδειγμά μας μπορεί να συγκινήσει και άλλους ανθρώπους. Μη ξεχνάμε ότι είμαστε μαθητές του Χριστού. Ο Χριστός είναι ο Σωτήρας του κάθε ανθρώπου και ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.