« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ »

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ο Κύριός μας βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα, την τελευταία ημέρα της μεγάλης εορτής της Σκηνοπηγίας. Κατά την εορτή αυτή οι Ιουδαίοι θυμούνται τις μεγάλες ευεργεσίες του Θεού προς τον Ισραήλ κατά την έξοδό τους από την Αίγυπτο προς τη γη της επαγγελίας. Την τελευταία μάλιστα αυτή ημέρα οι Ιουδαίοι πήγαιναν με μεγαλοπρεπή πομπή και συνοδεία από σάλπιγγες να αντλήσουν νερό από την κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Κατόπιν αυτό το νερό το έχυναν ως σπονδή στο θυσιαστήριο του Ναού. Αυτή η τελετή αναφερόταν στο εκπληκτικό θαύμα που έκανε ο Θεός στην έρημο στους διψασμένους Ισραηλίτες, κάνοντας να αναβλύσει νερό από τον βράχο, τον οποίο κτύπησε με το ραβδί του ο Μωϋσής. Ο Κύριος παίρνει αφορμή από την τελετή αυτή, για να δείξει ότι η προτύπωση αυτή της Παλαιάς Διαθήκης εκπληρώνεται τώρα.

«Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω» (ΙΩΑΝ. 7, 37), λέει ο Κύριος στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή. Σε ποια δίψα όμως αναφέρεται ο Κύριος; Αναφέρεται στην πνευματική δίψα. Τη δίψα για τον Θεό και την αιωνιότητα, τη δίψα για την αλήθεια και τη ζωή. Αναφέρεται στη σφοδρή επιθυμία που νιώθει η ψυχή, που δεν βρίσκει ανάπαυση στα υλικά αγαθά, αλλά ποθεί κάτι το ανώτερο. Όταν λοιπόν ο πιστός έχει μία τέτοια δίψα, διψά για ευτυχία, ειρήνη, χαρά και ζωή, ουσιαστικά ποθεί την αγιότητα και την τελειότητα. Ποθεί τον Ίδιο τον Χριστό. Γι’ αυτό ο Ίδιος ο Κύριος μας προσκαλεί να πάμε κοντά Του, προκειμένου να ξεδιψάσουμε πνευματικά. Μόνο κοντά στον Κύριο μπορεί ο άνθρωπος να βρει ανάπαυση στην ψυχή του. Να χορτάσει τη δίψα του με «το ύδωρ το ζων» (ΙΩΑΝ. 4, 10). Μακριά από τον Χριστό υπάρχει η πνευματική ξηρασία, δεν υπάρχει αληθινή ζωή.

Ποιο όμως είναι αυτό το «το ύδωρ το ζων» (ΙΩΑΝ. 4, 10); Ασφαλώς δεν είναι το αθάνατο νερό των παραμυθιών και των θρύλων. Αλλά είναι η Χάρη του Αγίου Πνεύματος, που χορηγείται στους πιστούς. Η Χάρη αυτή ρέει άφθονα ως ποταμός ανεξάντλητος και δροσίζει την ψυχή κάθε βαπτισμένου Ορθοδόξου Χριστιανού. Είναι το διαυγές, πεντακάθαρο και άφθονο νερό της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, που ποτίζει τις ψυχές, τις ζωογονεί, τις κάνει καρποφόρες σε έργα αρετής και αγιότητας. Αυτό «το ύδωρ το ζων» (ΙΩΑΝ. 4, 10), διατηρεί και προάγει την πνευματική ζωή, μεταμορφώνει τον άνθρωπο και τον θεοποιεί. Αυτό «το ύδωρ το ζων» (ΙΩΑΝ. 4, 10) είχε υποσχεθεί ο Κύριος στους μαθητές Του ότι θα τους έστελνε, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα. Αυτή ήταν η επαγγελία του Χριστού, η επαγγελία της Καινής Διαθήκης. Και η έλευση του Αγίου Πνεύματος έγινε πραγματικότητα την ημέρα της Πεντηκοστής.

Γιατί όμως δεν έστελνε νωρίτερα ο Θεός το Άγιο Πνεύμα στους ανθρώπους; Διότι με την πτώση των Πρωτοπλάστων οι άνθρωποι γίναμε εχθροί του Θεού και ανάξιοι να δεχθούμε αυτή τη δωρεά Του. Το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο μπορεί να αναγεννά και να ζωογονεί την ανθρωπότητα, απομακρύνθηκε. Δόθηκε βέβαια στους Προφήτες, αλλά μόνο για συγκεκριμένο σκοπό, για να μπορούν να κατανοούν τη γνώση που τους αποκάλυπτε ο Θεός. Όμως ολοκληρωτικά το Άγιο Πνεύμα χορηγήθηκε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής. Έπρεπε πρώτα να προσφερθεί η θυσία του Κυρίου μας στον Γολγοθά, να ξεπλύνει την αμαρτία του Αδάμ και κάθε ανθρώπου. Και έτσι να κάνει τους ανθρώπους δεκτικά δοχεία του Αγίου Πνεύματος. Αυτή λοιπόν η δωρεά του Αγίου Πνεύματος προσφέρεται την ημέρα της Πεντηκοστής, αφού ο Κύριος μας εξαγόρασε με το Τίμιο Αίμα Του.

Κατέρχεται το Άγιο Πνεύμα για να κατοικεί και να αναπαύεται στις ψυχές των πιστών. Κατέρχεται και δεν παρέχει μόνο κάποια χαρίσματά Του, αλλά εκχέεται πλούσια, μεταμορφώνει και αναγεννά τον άνθρωπο και γεμίζει το εσωτερικό του με την Χάρη Του, με όλους τους καρπούς της αγιότητας. Το Άγιο Πνεύμα διεισδύει μέσα στο πνευματικό σκοτάδι της κάθε ψυχής και φωτίζει και ζωογονεί και αγιάζει. Τώρα πλέον οι πιστοί γίνονται ναοί του Αγίου Πνεύματος, κοινωνοί θείας φύσης, πνευματέμφοροι, θεοκίνητοι. Το Άγιο Πνεύμα λοιπόν, «το ύδωρ το ζων» (ΙΩΑΝ. 4, 10), μας προσφέρεται πλούσια μέσα στην Εκκλησία μας, δια των Μυστηρίων της. Στα Ιερά Μυστήρια χορηγείται το Άγιο Πνεύμα στους πιστούς. Μέσα από τα Μυστήρια της Εκκλησίας μεταμορφωνόμαστε και γινόμαστε χαριτωμένοι άνθρωποι, που σκορπίζουμε γύρω μας την χαρά του Θεού.

Αγαπητοί μου φίλοι, είναι κρίμα να μην συμμετέχουμε στα Μυστήρια της Εκκλησίας. Κάποιοι έχουν να πάνε στην Εκκλησία από την ημέρα της Βάπτισής τους, άλλοι δε πηγαίνουν αραιά και που. Είναι πραγματικά οδυνηρό να υπάρχουν άνθρωποι, που ζούνε στο σκοτάδι της αμαρτίας και της άγνοιας. Είναι οδυνηρό να μπορούν να ξεδιψάσουν πνευματικά αυτοί οι άνθρωποι, και όμως να προτιμούν την πνευματική ξηρασία. Το Άγιο Πνεύμα παρέχεται μέσα από όλα τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας (από το Βάπτισμα, το Χρίσμα, την Θεία Ευχαριστία, τον Γάμο, την Ιερωσύνη, το Ευχέλαιο, την Ιερά Εξομολόγηση). Είναι κρίμα να έχουμε δίπλα μας την ανεξάντλητη πηγή της Χάριτος και πολλοί από εμάς να μένουμε διψασμένοι. Ο Κύριος επαναλαμβάνει και σήμερα στον καθένα μας την πρόσκλησή Του: «Ο διψών ερχέσθω προς με και πινέτω» (ΙΩΑΝ. 7, 37).

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.