« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ »

Η έκτη κατά σειρά Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα, αγαπητοί μου φίλοι, είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στη μνήμη των 318 Αγίων Πατέρων, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Νίκαια της Βιθυνίας το έτος 325 μ.Χ. Η Σύνοδος αυτή συνήλθε μετά από πρόσκληση του Μεγάλου Κωνσταντίνου, κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του και είχε διάρκεια τρεισήμισι χρόνια. Μορφές που διακρίθηκαν σε αυτή την Σύνοδο ήταν ο Αλέξανδρος ο Κωνσταντινουπόλεως, ο Αλέξανδρος ο Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ευστάθιος Αντιοχείας, ο Μακάριος ο Ιεροσολύμων, ο Παφνούτιος, ο Σπυρίδων, ο Νικόλαος και άλλοι. Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον Άρειο και τον Αρειανισμό. Διατύπωσε τους πρώτους όρους του ορθού Χριστιανικού δόγματος και ιδιαίτερα τα περί του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, τον Ιησού Χριστό, ως ομοούσιο με τον Θεό Πατέρα. Συνέταξε τα πρώτα επτά άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως.

Έχουμε αναρωτηθεί γιατί η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει κατά καιρούς τους Αγίους Πατέρες των διαφόρων Οικουμενικών Συνόδων; Το κάνει αυτό για να δείξει πως αυτοί είναι που στερέωσαν την Ορθόδοξη Πίστη μας, βάζοντας τα θεμέλια μέσα από τους όρους των Οικουμενικών Συνόδων. Μέσα από τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων κατοχυρώνονται τα δόγματα της Εκκλησίας μας. Όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί ο Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης: «Δόγμα είναι η έκφρασι της μυστικής ζωής της Εκκλησίας, η εν Αγίω Πνεύματι διατύπωσι της Τριαδικής εμπειρίας, μέσα στην οποία βαπτίζεται ολόσωμος ο άνθρωπος δια της Εκκλησίας» (Εισοδικόν-Στοιχεία Λειτουργικής βιώσεως του Μυστηρίου της ενότητος μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, σελίδα 20). Το δόγμα μέσα στην Εκκλησία έχει μεγάλη αξία και δεν μπορούμε να το δούμε μεμονωμένα, αλλά μαζί με τον καθημερινό μας αγώνα για την απόκτηση των αρετών.

Τα δόγματα εκφράζουν οριοθετημένα την εμπειρία της Αποκάλυψης που είχαν οι Άγιοι και γι’ αυτό μέσα από αυτά θεραπεύονται οι άνθρωποι και οδηγούνται στο δρόμο της θέωσης και του αγιασμού. Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε αυτούς που λένε πως τα δόγματα είναι ένας απλός συντηρητισμός και ένας θρησκευτικός φανατισμός. Είναι τα ζωντανά  βιώματα των Αγίων μας. Δεν μπορεί να ξεχωρίσει η πίστη από την πράξη. Το ένα συμπληρώνει το άλλο. «Η πίστις χωρίς των έργων νεκρά εστιν» (ΙΑΚ. 2, 20). Και φυσικά εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν μένουμε μόνο στην πίστη, αλλά αυτά που πιστεύουμε τα κάνουμε πράξεις και έτσι σωζόμαστε. Αν μέναμε μόνο στην πίστη και τα έργα μας ήταν αμαρτωλά και διαφορετικά από αυτήν, τότε δεν θα κάναμε απολύτως τίποτα. Γι’ αυτό χρειάζεται και η ορθή πίστη, αλλά και ο ορθός τρόπος ζωής. Και τα δύο μαζί μας οδηγούν στην Βασιλεία των Ουρανών.

Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας πολέμησαν κάθε είδους αίρεση γιατί οι αιρέσεις είναι αυτές που απομακρύνουν τον άνθρωπο από την αληθινή σχέση με τον Θεό. Όσο και να μιλάνε για Θεό, οι αιρέσεις οδηγούν στη σύγχυση και όχι στο ξεκαθάρισμα της Πίστης. Όπως λέει ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς: «Η λέξη αίρεση σημαίνει την εκλογή, επιλογή και προτίμηση ενός μέρους της αλήθειας, εις βάρος της ολόκληρης αλήθειας, της καθολικής αλήθειας» (Αλφαβητάρι της Πίστης, σελίδα 31). Εξάλλου ο Ίδιος ο Κύριός μας λέει: «Ου πας ο λέγων μοι Κύριε Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ’ ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς» (ΜΑΤΘ. 7, 21). Και ποιος πραγματοποιεί το θέλημα του Θεού Πατέρα; Το πραγματοποιεί εκείνος που κάνει υπακοή στη διδασκαλία του Κυρίου μας, που παρουσιάζεται μέσα από την Αγία Γραφή και τις αποφάσεις των επτά Οικουμενικών Συνόδων.

Άραγε όσοι εκ των Ορθοδόξων συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και μάλιστα συμπροσεύχονται ή δέχονται «ευλογίες» από τους αιρετικούς βρίσκονται στο σωστό δρόμο; Σύμφωνα με τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων έχουν παρεκκλίνει από την ορθή Πίστη. Ο Οικουμενισμός που προωθείται από κάποια σκοτεινά κέντρα δεν μπορεί να ωφελήσει ούτε τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, μα ούτε και τους αιρετικούς που παραμένουν στην πλάνη τους και δεν διορθώνονται. Οι Οικουμενιστές υποστηρίζουν πως κάνουν όλα αυτά στο όνομα της αγάπης. Αυτοί λοιπόν που αγαπούν τους αιρετικούς γιατί δεν δείχνουν την ίδια αγάπη και σε αυτούς που έχουν αντίθετη άποψη; Το να κάνει άνοιγμα η Ορθοδοξία και στα άλλα Χριστιανικά δόγματα, προκειμένου να διαδοθεί η αλήθεια και αλλού, δεν είναι κακό. Άλλο όμως αυτό και άλλο οι συμπροσευχές και τα συλλείτουργα με τους αιρετικούς.

Αγαπητοί μου φίλοι, η σημερινή ημέρα είναι μεγάλη για την Εκκλησία μας. Προβάλλονται οι Άγιοι Πατέρες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, προκειμένου να φανερωθεί η αλήθεια της Πίστης μας και μέσα από αυτή να στερεωθούμε στον πνευματικό μας αγώνα και να συνεχίσουμε την πορεία μας προς την Βασιλεία του Θεού. Ας προσευχόμαστε να ενωθεί ο Χριστιανικός κόσμος, όμως μέσα από την ορθή Πίστη. Ας προσευχηθούμε μαζί με τον Μέγα Βασίλειο λέγοντας: «Κύριε, Παύσον τα σχίσματα των Εκκλησιών· σβέσον τα φρυάγματα των εθνών· τας των αιρέσεων επαναστάσεις ταχέως κατάλυσον, τη δυνάμει του Αγίου Σου Πνεύματος» (Θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου). Μέσα από τη σημερινή εορτή ας προβληματισθούμε για το πως βαδίζουμε στην πνευματική μας ζωή και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.