Στη σημερινή Αποστολική περικοπή, αγαπητοί
μου φίλοι, ακούσαμε ότι ο Απόστολος Παύλος κάλεσε στην Μίλητο της Μικράς Ασίας
τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου και τους μίλησε με πολλή θερμότητα.
Όπως θα λέγαμε σήμερα, συνεκάλεσε ιερατικό συνέδριο για τους κληρικούς της
μεγάλης αυτής περιφέρειας. Από τότε, που ο Απόστολος Παύλος έσπειρε εκεί τον
λόγο του Χριστού, μέχρι των ημερών μας η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν ριζωμένη στη γη
αυτή με πολλές επισκοπές και πλήθος μνημεία, που δυστυχώς το 1922 αφανίσθηκαν
λόγω της Μικρασιατικής συμφοράς. Έτσι η λυχνία της Εκκλησίας της Μιλήτου, της
Εφέσου, της Σμύρνης και των άλλων αλησμόνητων πατρίδων, κατά τις ανεξιχνίαστες
βουλές του Θεού, μετακινήθηκε, όπως λέει η Αποκάλυψη. «…Μετανόησον…ει δε μη,
έρχομαί σοι ταχύ και κινήσω την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν μη
μετανοήσης» (ΑΠΟΚ. 2, 5).
Και ποιο ήταν το θέμα της ομιλίας του
Αποστόλου Παύλου; Είπε στους πρεσβυτέρους, ότι δεν πρέπει να λησμονούν, πως
είναι ποιμένες. Χειροτονήθηκαν από τα χέρια του και από το Άγιο Πνεύμα, για να
ποιμαίνουν την Εκκλησία του Κυρίου και Θεού. Γι’ αυτή την Εκκλησία αξίζει να
εργασθούν, να κοπιάσουν και να θυσιασθούν ακόμη, αφού και ο Κύριος την απέκτησε
δίνοντας γι’ αυτήν αυτό το τίμιο Αίμα Του πάνω στον Σταυρό. Σύμφωνα με τα λόγια
του Αποστόλου Παύλου οι κληρικοί πρέπει να προσέξουν πολύ πρώτα τον εαυτό τους
και κατόπιν το ποίμνιο, που τους έχει εμπιστευθεί η Εκκλησία. Πρέπει όμως και
πολύ να κοπιάσουν. Ως ποιμένες λογικών προβάτων οφείλουν να μιμηθούν
τουλάχιστον τους βοσκούς των αλόγων ζώων, οι οποίοι κοπιάζουν πολύ. Και ο
Χριστός, όταν προετοίμαζε τους μαθητές Του για την αποστολή που θα αναλάμβαναν,
τους υπενθύμισε, τι κάνει ένας καλός βοσκός.
Στη σημερινή εποχή που τόσες αιρέσεις και
θρησκείες έχουν κατακλύσει τον κόσμο, οι κληρικοί παντός βαθμού αλλά και οι
Χριστιανοί όλοι οφείλουμε να προστατεύσουμε την πίστη μας από τις διάφορες
πλάνες. Ειδικά σήμερα που έχουμε και τον πόλεμο από αυτούς που βρίσκονται μεν
μέσα στην Εκκλησία, αλληθωρίζουν δε προς άλλες αιρέσεις και θρησκεύματα,
προωθώντας τον Οικουμενισμό και τον Διαθρησκειακό Συγκρητισμό, είναι επιτακτική
ανάγκη να αγωνισθούμε με όλη μας τη δύναμη. Όλοι οι Άγιοι αγωνίσθηκαν για την
διασφάλιση της Ορθόδοξης πίστης. Στην ιστορία δεν έχουμε ούτε έναν Άγιο της
Εκκλησίας, που να ήταν αδιάφορος στα θέματα της πίστης και της ιερής παράδοσης.
Σήμερα, μόνον άρχισε να διαφαίνεται στον πνευματικό ορίζοντα μια νέα απειλή,
αποτέλεσμα και αυτή του Οικουμενισμού, ότι δηλαδή, να νομίζει κάποιος ότι
μπορεί να αγιάζεται και να είναι συγχρόνως και αδιάφορος στα θέματα της πίστης,
και να σιωπά ως δήθεν «πολύ διακριτικός».
Άραγε σε τι ωφελούν οι διάλογοι, από
πλευράς Ορθοδόξων, με κάθε είδους αιρετικό; Ο διάλογος γίνεται για να βγει
κάποιο αποτέλεσμα. Όταν δεν βγαίνει αποτέλεσμα είναι άκαρπος. Ακόμη και οι
διάλογοι που γίνονται με άλλες θρησκείες, που δεν υπάρχει τίποτα κοινό μαζί
τους, γίνονται δήθεν, όπως υποστηρίζουν αυτοί που τους κάνουν, για το καλό του
κόσμου, για την παγκόσμια ειρήνη. Οι μέχρι τώρα γενόμενοι διάλογοι όπως
απέδειξαν τα πράγματα υπηρέτησαν και εξακολουθούν να υπηρετούν και να προωθούν
τα σκοτεινά σχέδια της Νέας Εποχής, την ομογενοποίηση όλων των θρησκειών,
προκειμένου έτσι να οικοδομηθεί το νέο θρησκευτικό μοντέλο της πανθρησκείας του
Αντιχρίστου. Δυστυχώς μέσα σε αυτές τις συναντήσεις του Παγκοσμίου Συμβουλίου
των Εκκλησιών, συμμετέχουν και Ορθόδοξοι κληρικοί, οι οποίοι συμπροσεύχονται
μαζί με τους αιρετικούς, κάτι που απαγορεύεται από τους Ιερούς Κανόνες της
Εκκλησίας μας.
Ο πρώτος και κύριος σκοπός της Νέας Εποχής
είναι η δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεων για την οικοδόμηση μιας Νέας
Τάξης Πραγμάτων, δηλαδή η ενοποίηση της ανθρωπότητας, πολιτική, οικονομική,
πολιτισμική και θρησκευτική και η επίτευξη μιας παγκόσμιας κυβέρνησης υπό την
ηγεσία ενός νέου Μεσσία, ο οποίος θα είναι ταυτόχρονα πολιτικός ηγέτης και
θρησκευτικός, της νέας παγκόσμιας θρησκείας που θα προέλθει από την
ομογενοποίηση και τον συγκερασμό όλων των θρησκειών του κόσμου. Αυτήν όμως την
ιδέα του συγκρητιστικού τύπου ομογενοποίησης της ανθρωπότητας, που
οραματίζονται οι σχεδιαστές της Νέας Εποχής, ομολογούν επίσης οι πρωτεργάτες
των Διαθρησκειακών διαλόγων. Σε τέτοιους διαλόγους είναι απαράδεκτο να
συμμετέχουν Ορθόδοξοι κληρικοί, οι οποίοι πρέπει να ορθοτομούν τον λόγο της
αληθείας του Χριστού.
Αγαπητοί μου φίλοι, οι σημερινοί
εορταζόμενοι Άγιοι Πατέρες, που συμμετείχαν στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, η οποία
συγκλήθηκε το έτος 325 μ.Χ στην Νίκαια της Βιθυνίας, αγωνίσθηκαν εναντίον της
αίρεσης. Κατατρόπωσαν την αίρεση του Αρείου. Η Εκκλησία μας τους προβάλλει κατά
τη σημερινή Κυριακή γιατί θέλει να δείξει την αξία της πίστης και το πόσο
πρέπει να αγωνιζόμαστε για την διαφύλαξή της. Ο Απόστολος Παύλος, στο σημερινό
Αποστολικό ανάγνωσμα, προτρέπει τους πρεσβυτέρους τη Μιλήτου να εργασθούν, να
κοπιάσουν και αν χρειασθεί να θυσιασθούν για την Εκκλησία του Χριστού. Αυτό
καλεί να κάνουν και όλοι οι Χριστιανοί, γιατί Εκκλησία είμαστε όλοι μαζί, και
κληρικοί και λαϊκοί. Δεν υπάρχουν πολλές Εκκλησίες, όπως θέλησε να περάσει η
Σύνοδος της Κρήτης. Μία είναι η Εκκλησία. Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική
Εκκλησία του Χριστού, η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Με αγάπη
Χριστού,
π.
Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου