Το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί
μου φίλοι, που προέρχεται από τις Πράξεις των Αποστόλων, μας μεταφέρει στην
Εκκλησία της Αντιοχείας. Όταν για πρώτη φορά κηρύχθηκε το Ευαγγέλιο στην
Αντιόχεια, τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Ο αριθμός των Χριστιανών αυξανόταν
καθημερινά. Το θαυμαστό αυτό γεγονός της καρποφορίας του λόγου του Θεού έγινε
γνωστό στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων, η οποία έστειλε τον Απόστολο Βαρνάβα να
επισκεφθεί τη νεοσύστατη Εκκλησία της Αντιοχείας, για να στηρίξει τους πρώτους
εκεί Χριστιανούς. Πράγματι, πήγε στην Αντιόχεια ο Απόστολος Βαρνάβας και αφού
είδε με πολλή χαρά το πλήθος των Χριστιανών «παρεκάλει πάντας τη προθέσει της
καρδίας προσμένειν τω Κυρίω» (ΠΡΑΞ. 11, 23). Δηλαδή, «τους συμβούλευε όλους να
μένουν αφοσιωμένοι στον Κύριο με όλη τους την καρδιά» (ΠΡΑΞ. 11, 23).
Ο Απόστολος Βαρνάβας ήταν ο πιο κατάλληλος
για την αποστολή αυτή, διότι είχε το χάρισμα της παρακλήσεως, όπως δηλώνει και
το όνομά του, αφού «Βαρνάβας» είναι λέξη αραμαϊκή και σημαίνει «υιός
παρακλήσεως». Ας δούμε λοιπόν ποιο είναι το χάρισμα της παρακλήσεως και γιατί
είναι αναγκαίο να το καλλιεργούμε. Η λέξη «παρακαλώ» σημαίνει «ενθαρρύνω,
προτρέπω, παρηγορώ, ενισχύω». Με αυτήν την έννοια την χρησιμοποιεί συχνά ο
Απόστολος Παύλος. Γράφει στην Β΄ προς Κορινθίους επιστολή του: «Ευλογημένος να
’ναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, Πατέρας που μας ελεεί και
Θεός που μας δίνει κάθε είδους ενίσχυση. Αυτός μας ενισχύει σε κάθε μας θλίψη.
Έτσι, με τον ίδιο τρόπο που μας ενισχύει ο Θεός, μπορούμε κι εμείς να
ενθαρρύνουμε, όσους περνούν κάθε είδους θλίψη» (Β΄ ΚΟΡ. 1, 3-4).
Άλλωστε, όπως σημειώνει ο Άγιος Κύριλλος
Ιεροσολύμων, γι’ αυτό και το Άγιον Πνεύμα ονομάζεται Παράκλητος, «δια το
παρακαλείν και παραμυθείσθαι και συναντιλαμβάνεσθαι της ασθενείας ημών»ˑ
«επειδή μας παρηγορεί, μας εγκαρδιώνει και μας ενισχύει στην ανθρώπινη αδυναμία
μας» (Κατηχήσεις, 16, 20). Αυτό είναι το έργο της παρακλήσεως: να προτρέπει τον
απελπισμένο αμαρτωλό σε μετάνοια, να ανακουφίζει την ψυχή που αντιμετωπίζει
θλίψεις και δοκιμασίες, να ενισχύει τον πιστό Χριστιανό στον αγώνα της αρετής,
να ανοίγει σε κάθε άνθρωπο φωτεινούς ορίζοντες ελπίδας με την προοπτική της
αιωνιότητας. Το Άγιον Πνεύμα διανέμει ποικίλα χαρίσματα μέσα στην Εκκλησία. Ένα
από αυτά τα χαρίσματα είναι και το χάρισμα της παρακλήσεως, το οποίο είναι έργο
ιερό και άγιο και το έχουμε ανάγκη στην καθημερινή μας ζωή.
Η ζωή του ανθρώπου είναι ένας διαρκής
αγώνας. Ο άνθρωπος αγωνίζεται για να επιβιώσει, να συντηρήσει την οικογένειά
του. Αγωνίζεται να αντιμετωπίσει θλίψεις και δοκιμασίες, όπως π.χ. μία κατάφωρη
αδικία, μία οδυνηρή ασθένεια ή ένα βαρύ πένθος. Αγωνίζεται ο πιστός Χριστιανός να
υπερνικήσει τα πάθη και τις αδυναμίες
του και να εφαρμόζει το θέλημα του Θεού στη ζωή του. Κάποτε όμως κουράζεται η
ψυχή του ανθρώπου, εξασθενούν οι δυνάμεις της και κινδυνεύει από την
απογοήτευση και την απελπισία. Εκείνη τη δύσκολη ώρα ο άνθρωπος χρειάζεται
τόνωση, ενίσχυση και παρηγοριά. Θέλει κάποιον για να μιλήσει, να πει τον πόνο
του, να μοιρασθεί τις αγωνίες και τους προβληματισμούς. Έχει ανάγκη να ακούσει
λόγο παρακλήσεως. Έχει ανάγκη από λόγια εμπνευσμένα από το Άγιον Πνεύμα, που
μεταδίδουν χάρη, δύναμη και ελπίδα.
Στη σημερινή εποχή που υπάρχουν πολλές και
διάφορες ασθένειες, ανεργία, οικονομικά προβλήματα, θάνατοι, διαζύγια, πόλεμοι,
προσφυγιά, πάθη και αδυναμίες από πνευματικής πλευράς, χρειαζόμαστε λόγια
παρακλήσεως από ανθρώπους που έχουν το χάρισμα αυτό από τον Θεό. Αν δεν
στηριχθούμε στον Χριστό θα καταρρεύσουμε και τότε θα χάσουμε τα πάντα, ακόμη
και την Βασιλεία του Θεού. Αλλά κι εμείς μπορούμε να βοηθάμε τον διπλανό μας,
τον συνάνθρωπό μας, με ένα λόγο παρηγοριάς, με το να ακούσουμε τον πόνο του.
Δυστυχώς σήμερα δεν αντέχουμε να ακούσουμε τους συνανθρώπους μας. Μόλις πάει
κάποιος να μας πει τον πόνο του, λέμε εμείς πρώτοι το δικό μας πρόβλημα. Είναι
και αυτό ένα φαινόμενο της ταραγμένης εποχής μας. Βιώνουμε έναν ατομισμό.
Κοιτάμε μόνο για τα προβλήματά μας και αδιαφορούμε για τα προβλήματα των άλλων.
Αγαπητοί μου φίλοι, είναι χαρακτηριστική η
ζωηρή και θερμή προτροπή του Προφήτη Ησαΐα: «Παρακαλείτε παρακαλείτε τον λαόν
μου, λέγει ο Θεός» (ΗΣ. 40, 1). Πόσο επίκαιρος είναι ο προφητικός αυτός λόγος!
Ο Θεός μας παροτρύνει να παρηγορούμε και να στηρίζουμε τους συνανθρώπους μας.
Όλοι έχουμε ανάγκη από στηριγμό και ενίσχυση. Ιδιαίτερα σήμερα που τα πάντα
γύρω μας έχουν καταρρεύσει και ο κόσμος δεν έχει που να στηριχθεί. Σήμερα
έχουμε ανάγκη από «παράκληση», θεία ενίσχυση και παρηγοριά. Και είναι χρέος
όλων μας να στηρίζουμε και να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Μακάρι ο Πανάγαθος Θεός
να μας χαρίσει αυτό το χάρισμα της παρακλήσεως, έτσι ώστε να ξεκουράζουμε και
να αναπαύουμε τους συνανθρώπους μας. Το έχουμε όλοι ανάγκη, να ακούμε έναν λόγο
παρηγοριάς από τον συνάνθρωπό μας. Χριστός Ανέστη!
Με
αγάπη Χριστού Αναστάντος,
π.
Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου