Στο
σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος,
διατυπώνει επιγραμματικά ένα μεγάλο μυστήριο της πίστης μας, ότι ο Κύριός μας
Ιησούς Χριστός δεν είναι μόνο άνθρωπος, αλλά είναι και ο προαιώνιος Θεός. Και
τεκμηριώνει τη μεγάλη αυτή δογματική αλήθεια αναφέροντας ένα χωρίο της Παλαιάς
Διαθήκης, το οποίο λέει τα εξής: «Συ κατ’ αρχάς, Κύριε, την γην εθεμελίωσας,
και έργα των χειρών σου εισιν οι ουρανοίˑ αυτοί απολούνται, συ δε διαμένειςˑ
και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται, και ωσεί περιβόλαιον ελίξεις αυτούς, και
αλλαγήσονταιˑ συ δε ο αυτός ει, και τα έτη σου ουκ εκλείψουσι» (ΕΒΡ. 1, 10-12).
Στη συνέχεια ο Απόστολος Παύλος εξηγεί ότι ο Κύριός μας είναι ασυγκρίτως
ανώτερος από τους αγγέλους. Σε ποιον από τους αγγέλους έχει πει ποτέ ο Θεός:
«κάθου εκ δεξιών μου έως αν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου» (ΕΒΡ.
1, 13).
Και αυτό γιατί ο Χριστός είναι ο
προαιώνιος Υιός του Θεού. Είναι ο δημιουργός της κτίσης. Αυτός δημιούργησε τον
ουρανό και τη γη και όλη την οικουμένη. Βέβαια το σύμπαν ολόκληρο είναι
υπόδουλο στη φθορά, μετά την πτώση των Πρωτοπλάστων. Οδηγείται στο τέλος του.
Αλλά και η ιστορία των ανθρώπων διαρκώς μεταβάλλεται. Βασιλείες και
αυτοκρατορίες εμφανίζονται, ακμάζουν, παρακμάζουν και τελικά εξαφανίζονται. Όλα
κάποτε τελειώνουν. Οι γενιές διαδέχονται η μία την άλλη. Κι εμείς ολοένα
αλλάζουμε. Ήμασταν παιδιά, μεγαλώσαμε, θα γεράσουμε και στο τέλος θα φύγουμε
από αυτή τη ζωή. Θα πεθάνουμε και το σώμα μας θα διαλυθεί στον τάφο. Όμως μετά
από τον μακρύ αυτόν ύπνο θα αναστηθούμε και θα εισέλθουμε στην αιώνια ζωή. Αυτή
είναι και η ελπιδοφόρα διδασκαλία της Εκκλησίας μας. Η ζωή μας δεν τελειώνει
στον τάφο. Συνεχίζεται και πέρα από αυτόν.
Γι’ αυτόν τον λόγο ας μην αφήνουμε την
καρδιά μας να προσκολλάται στα επίγεια και στα φθαρτά. Σε αυτά που φεύγουν και
χάνονται. Αλλά να ζούμε με τον πόθο και την αγάπη για τον ασυγκρίτως ανώτερο
εκείνο κόσμο που θα ανατείλει, τον αιώνιο και άφθαρτο και αληθινό. Κύριο μέλημά
μας πρέπει να είναι ο πόθος μας για τον ουρανό και για την Βασιλεία του Θεού.
Εκεί οφείλουμε να στρέφουμε τη σκέψη μας και τη ζωή μας. Εκεί να είναι τα
όνειρά μας και οι προσδοκίες μας. Ο στόχος μας θα πρέπει να είναι η κατάκτηση
της Βασιλείας των Ουρανών και όχι τα εφήμερα, που μας εγκλωβίζουν στη γη. Όπως
πολύ ωραία μας διδάσκει ο Άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς: «Ο χρόνος της ζωής μας
μάς έχει δοθεί για να κερδίσουμε την αθανασία και την αιώνια ζωή» (Οδός
Θεογνωσίας, σελίδα 268). Η γη είναι πεδίο μάχης και μαρτυρίου για να
αποκτήσουμε την αιώνια ζωή.
Στη συνέχεια ο Απόστολος Παύλος μας θέτει
ενώπιον των ευθυνών μας. Αφού λοιπόν, λέει, ο Κύριός μας είναι ο προαιώνιος
Θεός, «δια τούτο δει περισσοτέρως ημάς προσέχειν τοις ακουσθείσι» (ΕΒΡ. 2, 1).
Πρέπει περισσότερο να προσέχουμε σε αυτά που ακούσαμε και είναι λόγοι του
Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Γιατί αν δεν προσέξουμε, διατρέχουμε τον κίνδυνο να
παρασυρθούμε και να πέσουμε έξω. Και δεν μας συμφέρει να συμβεί κάτι τέτοιο.
Γιατί, αν ο νόμος που έδωσε ο Θεός στον Μωϋσή δια μέσου των αγγέλων,
αποδείχθηκε βέβαιος, και κάθε παράβασή του τιμωρήθηκε δίκαια, πως εμείς θα
ξεφύγουμε την τιμωρία, αν αμελήσουμε μία τόσο σπουδαία σωτηρία; Η σωτηρία αυτή
αφού άρχισε να κηρύττεται από τον Ίδιο τον Κύριο, μας παραδόθηκε από τους Αποστόλους,
που την άκουσαν απευθείας από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.
Στο ιερό αυτό κείμενο ο Απόστολος Παύλος
μας ζητά να δείξουμε σοβαρότητα και υπευθυνότητα στο νόμο του Θεού. Να τον
ακούμε με προσοχή και να προσπαθούμε να τον εφαρμόσουμε. Πόσες φορές ακούμε
στην Εκκλησία το ιερό Ευαγγέλιο ή κάποιο κήρυγμα; Πόσες φορές διαβάζουμε στο
σπίτι μας την Αγία Γραφή ή κάποιο πνευματικό βιβλίο; Κάθε φορά λοιπόν που
ακούμε τον θείο λόγο, να κατανοούμε ότι είναι μεγίστης σπουδαιότητας. Και για
τον λόγο αυτό, να τον ακούμε με πίστη και φόβο Θεού. Να τον μελετάμε συχνά και
με την ιδιαίτερη προσοχή που του αρμόζει. Με τον τρόπο αυτό θα συγκρατούμε τα
θεία νοήματα στη μνήμη μας και στις καρδιές μας. Κι έτσι θα ωφελούμαστε στην
πνευματική ζωή και θα έχουμε την ελπίδα να κερδίσουμε την Βασιλεία των Ουρανών.
Να κερδίσουμε την αιώνια σωτηρία και να ζήσουμε μαζί με τον Χριστό μας αιωνίως.
Αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος μας
προειδοποιεί, στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, ότι κινδυνεύουμε να χάσουμε τη
σωτηρία μας, αν δεν δείξουμε την ανάλογη προσοχή στις θείες αλήθειες που μας
φανέρωσε ο Κύριος. Κινδυνεύουμε να τις συνηθίσουμε και σιγά-σιγά να χάσουμε τον
δρόμο μας. Και τότε θα είμαστε αναπολόγητοι την ημέρα της Κρίσης. Γιατί δεν
μπορούμε να παίζουμε με το νόμο του Θεού και να τον περιφρονούμε. Αυτό τον θείο
λόγο ενστερνίσθηκε και ο σήμερα εορταζόμενος Άγιος Γρηγόριος, Αρχιεπίσκοπος
Θεσσαλονίκης, ο Παλαμάς. Και εφαρμόζοντας στην πράξη αυτά που άκουγε και
μελετούσε, κατάφερε να ζήσει μια πνευματική ζωή, κοντά στον Χριστό και να
βρίσκεται κοντά Του αιωνίως. Τη διδασκαλία του Χριστού μας οφείλουμε κι εμείς
οι σημερινοί Χριστιανοί να την έχουμε στην καρδιά μας και να προσπαθούμε να την
εφαρμόζουμε.
Με
αγάπη Χριστού,
π.
Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου