« ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ, ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ »

Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου φίλοι, στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, εξυμνεί τον θρίαμβο και τη νίκη της πίστης. Αναφέρεται ο Παύλος στα μεγάλα κατορθώματα της πίστης κατά την προχριστιανική περίοδο, στην εποχή της ελπίδας και της αναμονής. Όσοι πίστευαν υπέστησαν ύβρεις, περιφρονήσεις, ονειδισμούς, ακόμη και αυτόν τον θάνατο. «Πίστει Μωϋσής μέγας γενόμενος ηρνήσατο λέγεσθαι υιός θυγατρός Φαραώ, μάλλον ελλόμενος συγκακουχείσθαι τω λαώ του Θεού ή πρόσκαιρον έχειν αμαρτίας απόλαυσιν» (ΕΒΡ. 11, 24-25). Η δύναμη της πίστης ώθησε τον Μωϋσή να εγκαταλείψει τις βασιλικές τιμές στα ανάκτορα του Φαραώ και να περιφρονήσει την υιοθεσία που του έκανε η κόρη του Φαραώ, προτιμώντας να υποφέρει μαζί με τον βασανισμένο λαό του Θεού, με τους ομοεθνείς του Εβραίους. Δεν κοίταξε μόνο τον εαυτό του.

Επειδή ο Μωϋσής πίστευε στο νόμο του Θεού, δεν ήθελε να χαίρεται και να απολαμβάνει πολλών αγαθών στο παλάτι του Φαραώ, τη στιγμή που οι ομοεθνείς του υπέφεραν και δυστυχούσαν, από τους ίδιους ανθρώπους που πρόσφεραν στον Μωϋσή τις ανέσεις και απολαύσεις. Με την ισχυρή του πίστη ο Μωϋσής αναδείχθηκε μέγας, όχι μόνο ως πολιτικός άρχοντας των Εβραίων, αλλά και ως παγκόσμια ηθική προσωπικότητα. Μαζί με τον Μωϋσή και όλοι οι άλλοι πιστοί «κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον επαγγελιών, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγενήθησαν ισχυροί εν πολέμω, παρεμβολάς έκλιναν αλλοτρίων» (ΕΒΡ. 11, 33-34). Δεν φοβήθηκαν μπροστά στην υλική δύναμη, διότι υπεράνω της ύλης, υπερίσχυε η δύναμη του πνεύματος.

Τα κατορθώματα της πίστης υπήρξαν μεγάλα, όχι μόνο στην προχριστιανική περίοδο, αλλά και σε μεγαλύτερο βαθμό, όταν φανερώθηκε η Χάρη του Ιησού Χριστού. Σήμερα, Κυριακή της Ορθοδοξίας, η Εκκλησία προβάλλει τα κατορθώματα των ηρώων της πίστης όλων των αιώνων. Κατά τη σημερινή ημέρα η Εκκλησία χαίρεται τον θρίαμβό της. Οι αγώνες της πέρασαν από πολλές μεταπτώσεις, με αντιμετώπιση σκληρών καταστάσεων, με τελικό αποτέλεσμα τη νίκη. Τους αγώνες για τη διάσωση της ορθής πίστης τους ενίσχυε ο Ίδιος ο Χριστός. Οι αγώνες διεξήχθησαν εναντίον εκείνων που επιζητούσαν την Χριστιανική ζωή να την περιορίζουν σε μια ξερή τυπολατρεία ή σε μια εξεζητημένη γνώση. Η Εκκλησία όμως θριάμβευσε και η Ορθόδοξη πίστη παραμένει φάρος τηλαυγής, που φωτίζει εκατομμύρια ανθρώπους όλων των εποχών.

Βέβαια οι αγώνες συνεχίζονται και σήμερα. Η πίστη πολεμάται, στους καιρούς μας, από τους άθεους και υλιστές, που απορρίπτουν κάθε μεταφυσική ιδέα, αλλά και ποικίλους διαστρεβλωτές του περιεχομένου της πίστης. Άλλοι πάλι μας παρουσιάζουν, σαν φυσιολογικές καταστάσεις, πρακτικές που προέρχονται από διάφορα ανατολικά θρησκεύματα, όπως τη γιόγκα, τον διαλογισμό, τις πολεμικές τέχνες, την Ομοιοπαθητική και πολλά άλλα. Επίσης βομβαρδιζόμαστε συνεχώς από την τηλεόραση, το διαδίκτυο και τον τύπο, με αστρολόγους που επαγγέλλονται, ότι μπορούν να μας λύσουν τα προβλήματα (μια και έχουν λύσει τα δικά τους, θέλουν να βοηθήσουν κι εμάς), με διάφορες μαντικές τέχνες και κάθε είδους ανοησία. Οι διαστρεβλωτές της πίστης γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η Ελλάδα παραμένει θεματοφύλακας της Ορθοδοξίας. Γι’ αυτό και εισβάλλουν κύματα διαφόρων αιρετικών.

Η Εκκλησία σε όλες αυτές τις επιθέσεις οφείλει να διοργανώσει αρτιότερα το ποιμαντικό και διδακτικό της έργο και με σύγχρονα μέσα ιεραποστολής να διαφωτίζει και να θωρακίζει τους πιστούς. Οι ενορίες οφείλουν να αποβούν κυψέλες ποικίλης ευεργετικής πνευματικής και κοινωνικής δράσης. Παντού η Εκκλησία σήμερα πρέπει να έχει μια ευεργετική παρουσία, στα σχολεία, στους τόπους εργασίας, στις οικογένειες, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στον Πολιτιστικό τομέα και αλλού. Αν οι αιρετικοί, οι αλλόθρησκοι, οι άθεοι προστρέχουν παντού, για να προσηλυτίσουν, εμείς δεν θα πρέπει να παραμείνουμε χλιαροί και ράθυμοι. Οφείλουμε να αντιδράσουμε και να αγωνισθούμε για την φιλτάτη μας Ορθοδοξία. Οφείλουμε να είμαστε αυτοί, που θα παραδώσουν ανόθευτη την πίστη μας στις επόμενες γενιές. Πρέπει να δώσουμε τη σκυτάλη της Ορθόδοξης πίστης μας στους επόμενους.

Αγαπητοί μου φίλοι, διερχόμαστε μία μεταβατική περίοδο μετασχηματισμού και βαθιάς κρίσης. Χωρίς στείρους φανατισμούς να προβάλλουμε όλοι μας την αλήθεια της πίστης μας. Η κάθε ενορία στελεχωμένη από ικανούς εφημερίους και πνευματικούς εργάτες πρέπει να αγκαλιάσει όλους τους κοινωνικούς τομείς. Η Εκκλησία με τη δύναμη της πίστης εξήλθε και κατά το παρελθόν και θα εξέλθει και από τη σημερινή λαίλαπα της απιστίας και του ψεύδους πάλι νικήτρια. Να είμαστε σίγουροι γι’ αυτό. Αν ανατρέξουμε στην Εκκλησιαστική Ιστορία θα δούμε τους διωγμούς εναντίον της Εκκλησίας, αλλά και τους θριάμβους της. Ας έχουμε παραδείγματα για την προσωπική μας ζωή τους ήρωες της πίστης μας, τους Αγίους της Εκκλησίας μας. Πρέπει να βάλουμε στην καθημερινή μας ζωή τον Χριστό και τη συμμετοχή μας στα Μυστήρια της Εκκλησίας.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.