Δευτέρα 9 Μαΐου 2022

« “ΜΙΚΡΑΣΙΑ, ΧΑΙΡΕ” ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΒΕΝΕΖΗ »

Στις 27 Μαρτίου 2022 η έγκριτη εφημερίδα «Το Βήμα» είχε προσφορά το βιβλίο του Ηλία Βενέζη «Μικρασία, Χαίρε».

Αυτές τις ημέρες διάβασα το αξιόλογο αυτό βιβλίο, και θα ήθελα να το παρουσιάσω και να εκφράσω κάποιες απόψεις.
Το βιβλίο αυτό βρέθηκε μετά τον θάνατο του συγγραφέα μέσα σε φάκελο, με την ένδειξη «για το τυπογραφείο» και εκδόθηκε έναν χρόνο αργότερα, το 1974.
Είναι μία συγκλονιστική αφήγηση για το χρονικό της Μικρασιατικής Καταστροφής και του ξεριζωμού των Ελλήνων από τα πάτρια εδάφη τους. Περιέχονται όλα τα δραματικά γεγονότα, όπως τα έζησε και τα κατέγραψε ο βραβευμένος λογοτέχνης Ηλίας Βενέζης.
Τα κείμενα αυτού του βιβλίου πρωτοδημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα «Το Βήμα» στα 1972, στα 50 χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής. Στα εφηβικά του χρόνια βρέθηκε στην πύρινη ζώνη της καταστροφής εκείνης. Η ζωή του συνδέθηκε με αυτά τα συμβάντα που σφράγισαν και τη μοίρα του ως συγγραφέα.
Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο από κάποιον που έζησε τα γεγονότα και που η μαρτυρία του είναι πολύ σημαντική για τους αναγνώστες. Η παρουσίαση των γεγονότων δεν είναι φορτισμένη από την ταλαιπωρία εκείνης της εποχής, ούτε αναδεικνύεται κάποιο μίσος εναντίον των εχθρών. Πλησιάζει, κατά τη γνώμη μου, την απόλυτη αντικειμενικότητα.
Πριν μερικά χρόνια είχα διαβάσει το συγκλονιστικό βιβλίο του Ηλία Βενέζη «Το νούμερο 31328-Το βιβλίο της σκλαβιάς»! Αυτό το βιβλίο είχε πρωτοεκδοθεί το 1931, λίγα μόλις χρόνια μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Εξίσου σημαντικό και αυτό! Τα βιβλία του Ηλία Βενέζη δείχνουν γιατί αυτός ο λογοτέχνης καθιερώθηκε στις καρδιές των αναγνωστών! Αξίζει πράγματι να συγκαταλέγεται στους κλασσικούς συγγραφείς της πατρίδας μας.
Εφέτος εορτάζουμε την Επέτειο των εκατό χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή. Οι βασανισμένοι Έλληνες της Μικράς Ασίας ας μας διδάξουν πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε απέναντι στην Ιστορία και να μην ακούμε αυτούς που θέλουν να την παραποιήσουν. Αυτούς πρέπει να τους απομονώσουμε. Βέβαια ήδη ο Ελληνικός λαός το έχει κάνει!
Θα τελειώσω τις σκέψεις μου με τα λόγια του Ηλία Βενέζη: «Λοιπόν  -λέμε στην ανατολική πλευρά του Αιγαίου -αν ζητάτε να σβήσουμε την ιστορία μας, το συναξάρι και το μαρτυρολόγιό μας- αυτό δεν το μπορούμε. Όμως ξέρουμε να κάνουμε κάτι άλλο τίμιο και βαθύ: μπορούμε να μη μνησικακούμε. Γι’ αυτό, χωρίς να σβήσουμε την ιστορία μας, εμείς τη συναδελφοσύνη των λαών μας θα τη βοηθήσουμε έτσι: θα βάλουμε στο μερίδιό μας όλα όσα υποφέραμε, τόσους αιώνες μίσους, τη λύπη μας και τον ξερριζωμό μας. Και απ’ την άλλη θα βάλουμε την αγάπη μας για την ειρήνη, τη συνείδηση της ανάγκης να μη βρεθούνε πια οι λαοί μας σε πόλεμο και σε εξολοθρεμούς» («Μικρασία, χαίρε», Ειδική έκδοση για την εφημερίδα «Το Βήμα», 2022, σελίδα 155).

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Κ. Γιαννακόπουλος

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου