« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ »

Κατά τη σημερινή Γ΄ Κυριακή των Νηστειών, αγαπητοί μου φίλοι, η αγία μας Εκκλησία προβάλλει μπροστά μας τον Τίμιο Σταυρό, πάνω στον οποίο ο Κύριός μας πρόσφερε τη μοναδική και ατίμητη θυσία Του. Ο Κύριός μας μέσα από τη σταυρική θυσία Του μας άνοιξε το δρόμο προς τον ουρανό. Εκεί στον Γολγοθά ο Χριστός αποκαλύφθηκε σε εμάς ως ο μόνος αληθινός Αρχιερέας. Γι’ αυτό και το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα αναφέρεται στο μεγάλο αυτό μυστήριο της Αρχιερωσύνης του Σταυρωθέντος Κυρίου μας. «Έχουμε μεγάλο Αρχιερέα» (ΕΒΡ. 4, 14), μας λέει ο Απόστολος Παύλος. Αυτός μετά τη σταυρική Του θυσία, τον θάνατο, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του, έχει πλέον εισέλθει στους ουρανούς κι έφθασε στο θρόνο του Θεού. Εκεί μας περιμένει, διότι δεν είναι ένας απλός άνθρωπος, αλλά είναι ο Υιός του Θεού. Γι’ αυτό ας κρατάμε γερά την πίστη μας σε Αυτόν και ας την ομολογούμε πάντοτε.

Και να μην σκεφθούμε ποτέ ότι, αφού ο Χριστός είναι τώρα στους ουρανούς, δεν θα δείξει ενδιαφέρον για εμάς. Διότι «δεν έχουμε Αρχιερέα που να μην μπορεί να συμμερισθεί τις αδυναμίες μας» (ΕΒΡ. 4, 15). Ο Κύριός μας, ενώ υψώθηκε τόσο πολύ ως άνθρωπος, δεν αδιαφορεί για τα καθημερινά μας προβλήματα. Άλλωστε και ο Ίδιος ως άνθρωπος εδώ στη γη αντιμετώπισε κάθε είδους πειρασμό. Έχει δοκιμασθεί με κάθε τρόπο, χωρίς όμως να διαπράξει καμία αμαρτία. Γι’ αυτό μας παροτρύνει ο Απόστολος Παύλος να πλησιάζουμε με θάρρος στο θρόνο της Χάριτός Του για να λάβουμε συγχώρηση για τις αμαρτίες μας. Πλησιάζοντας στο θρόνο του Κυρίου μας θα βρίσκουμε έλεος και χάρη, άμεση βοήθεια σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής μας. Να είμαστε σίγουροι πως ο Εσταυρωμένος Κύριος θα μας δωρίσει πλούσιο το έλεός Του, αν εμείς Του το ζητήσουμε.

Ο Χριστός ως άνθρωπος πέρασε πολλές δοκιμασίες και περιφρονήσεις. Ιδιαίτερα όμως όταν πρόσφερε την Αρχιερατική Του θυσία πάνω στον Σταυρό, δέχθηκε όλα εκείνα τα φρικτά μαρτύρια. Εκείνη τη φοβερή ώρα ο Κύριός μας υπέφερε μεγάλους πόνους, όχι μόνο από το μαρτύριο αλλά περισσότερο από τις αμαρτίες των παιδιών Του. Γνωρίζει λοιπόν ο Κύριος από δοκιμασίες και από πόνο. Ο αναμάρτητος Ιησούς δέχθηκε πολλούς πειρασμούς. Γι’ αυτό και δείχνει κατανόηση στις αδυναμίες μας, στους πειρασμούς μας και στις δοκιμασίες μας. Μας καταλαβαίνει, μας συμπονά, μας αγαπά. Γνωρίζει τον αγώνα που κάνουμε στην καθημερινή ζωή μας. Ο Κύριος μας περιμένει κοντά Του για να μας ξεκουράσει και να μας αναπαύσει, αρκεί εμείς να το θελήσουμε. Ο Χριστός δεν θα έλθει με τη βία στη ζωή μας. Σέβεται σε απόλυτο βαθμό την ελευθερία μας.

Ο Κύριος μας περιμένει στο Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως να μας ξεκουράσει και να μας ειρηνεύσει. Μας περιμένει στην Αγία Τράπεζα να μας μεταγγίσει ζωή και σωτηρία. Δεν νοείται Ορθόδοξος Χριστιανός να μην εξομολογείται και να μην κοινωνάει των Αχράντων Μυστηρίων. Στο Μυστήριο της Εξομολόγησης οφείλουμε να πούμε στον Πνευματικό μας όλες μας τις πτώσεις και τις αμαρτίες μας. Αν πηγαίνουμε στην Εξομολόγηση και αποκρύπτουμε τις αμαρτίες μας δεν κοροϊδεύουμε τον Πνευματικό αλλά τον Ίδιο τον Θεό, ο Οποίος γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια τι πράττουμε στη ζωή μας. Αν πάλι κοινωνάμε χωρίς Εξομολόγηση βάζουμε μέσα μας φωτιά και δεν ωφελούμαστε. Πρέπει να έχουμε έναν Πνευματικό οδηγό, ο οποίος θα μας καθοδηγεί πότε και πως πρέπει να κοινωνάμε. Οφείλουμε να δούμε την πνευματική ζωή με σοβαρότητα, γιατί αυτή θα μας επηρεάσει στην απέραντη αιωνιότητα.

Στη συνέχεια ο Απόστολος Παύλος μας λέει ότι κάθε αρχιερέας στην ιερωσύνη των Ιουδαίων επιτελεί το ιερό αυτό έργο του για την ωφέλεια των ανθρώπων. Τελεί τη λατρεία και προσφέρει θυσίες για τη συγχώρηση των αμαρτιών του λαού. Και μπορεί να δείχνει συμπάθεια σε όσους αμαρτάνουν, επειδή κι αυτός ως άνθρωπος έχει ανθρώπινες αδυναμίες. Και γι’ αυτό ο Νόμος του επιβάλλει να προσφέρει θυσία όχι μόνο για τις αμαρτίες το λαού, αλλά και για τις δικές του αμαρτίες. Και συνεχίζει ο Απόστολος λέγοντας ότι κανείς δεν παίρνει μόνος του την υψηλή τιμή της Αρχιερωσύνης, αλλά όταν τον καλέσει ο Θεός, όπως κάλεσε στο αξίωμα αυτό και τον Ααρών. «Έτσι και ο Χριστός, δεν τίμησε ο Ίδιος τον εαυτό Του με το αξίωμα του Αρχιερέα, αλλά Του το έδωσε Εκείνος (ο Θεός Πατήρ) που του είπε: Εσύ είσαι ο Υιός μου, εγώ σήμερα σε γέννησα» (ΕΒΡ. 5, 5).

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Κύριός μας λοιπόν δοξάσθηκε και ως άνθρωπος με θεϊκή δόξα από τον Θεό Πατέρα Του. Αυτός που ταπεινώθηκε τόσο πολύ και ως άνθρωπος, πολύ περισσότερο υψώθηκε. Επειδή ακριβώς έδειξε υπακοή μέχρι θανάτου, γι’ αυτό ο Θεός Πατήρ Τον στεφάνωσε ως άνθρωπο με θεϊκή δόξα και τιμή. Και Του έδωσε εξουσία στα επουράνια, στα επίγεια και στα καταχθόνια. Ώστε όλα τα λογικά όντα να αναγνωρίσουν ότι Αυτός είναι ο Κύριος του ουρανού και της γης. Αυτός ο δρόμος από τη θυσία στην ύψωση, από την ταπείνωση στη δόξα είναι και ο δρόμος όλων των πιστών. Στον ανηφορικό δρόμο του Γολγοθά βρίσκεται η αληθινή ύψωση. Όταν υπομένουμε πειρασμούς, περιφρονήσεις και αδικίες. Όταν μένουμε στο περιθώριο. Όταν υπομένουμε δίπλα μας ανθρώπους δύσκολους. Όταν όσους μας αδικούν, τους συγχωράμε και τους δείχνουμε αγάπη. Ας πάρουμε λοιπόν κι εμείς τον ανηφορικό δρόμο του Γολγοθά, για να οδηγηθούμε από την ταπείνωση στην αληθινή και αιώνια δόξα.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.