« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ »

«Οίους διωγμούς υπήνεγκα! και εκ πάντων με ερρύσατο ο Κύριος. Και πάντες δε οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται» (Β΄ ΤΙΜ. 3, 11-12). Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου φίλοι, που τον ακούσαμε στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, νουθετεί και ετοιμάζει τον μαθητή του Τιμόθεο για τα παθήματα που περιμένουν και αυτόν αλλά και κάθε Χριστιανό. Μη νομίσουμε πως η ζωή των Χριστιανών είναι εύκολη και χωρίς προβλήματα. Παράδειγμα είναι ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος υπέφερε πολλά στη ζωή του. Και δεν είναι μόνο οι κόποι, οι οδοιπορίες, το κρύο, η πείνα, η δίψα και διάφοροι άλλοι κίνδυνοι. Το χειρότερο είναι, ότι συχνά είχε επιπλέον και διωγμούς. Οι δε διωγμοί του Παύλου υποκινούνταν από ανθρώπους κακούς που εχθρεύονταν το ιερό έργο του. Σπανίως ο Παύλος έφευγε από μία πόλη ειρηνικά. Τις περισσότερες φορές έφευγε κυνηγημένος.

Παρόλα αυτά ποτέ δεν απελπίσθηκε. Γεμάτος πίστη στον Χριστό, συνέχισε μέχρι τέλους τον αγώνα. Κι όταν πλησίαζε πια ο θάνατός του, γράφει στον Τιμόθεο αυτά που ακούσαμε: «Και πάντες δε οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται» (Β΄ ΤΙΜ. 3, 12). Δηλαδή, «όσοι θέλουν να ζήσουν με ευσέβεια, σύμφωνα με το θέλημα του Ιησού Χριστού, θα αντιμετωπίσουν διωγμούς» (Β΄ ΤΙΜ. 3, 12). Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε πράγματι άπειρες φορές μέσα στη ζωή κάθε Χριστιανού, αλλά και στην ιστορία όλης της Εκκλησίας. Δεν υπήρξε άγιος που να μη διώχθηκε. Διωγμούς υπέστησαν οι Χριστιανοί από τους πρώτους χρόνους της Εκκλησίας μέχρι και σήμερα. Και στη σημερινή εποχή μαρτυρούν κάποιοι για την πίστη τους στον Χριστό. Ίσως μαρτυρήσουμε κι εμείς, αν γίνει το κράτος μας τελικά ουδετερόθρησκο. Όλοι αυτοί οι Χριστιανοί προτίμησαν να υποστούν τα πάντα, παρά να προδώσουν την αγία πίστη του Χριστού.

Και γεννάται το ερώτημα. Ποια είναι η αιτία των διωγμών των Χριστιανών; Γιατί η τόση κακία των διωκτών εναντίον αθώων ανθρώπων, που όχι μόνο κανένα δεν βλάπτουν, αλλά και τόσο ευεργετικοί είναι σε όλους; Πίσω από την μανία των διαφόρων διωκτών, παλαιοτέρων και νεωτέρων, δεν βρίσκεται τίποτα άλλο παρά το μίσος του διαβόλου και των δαιμόνων κατά της αλήθειας του Χριστού. Το κήρυγμα του Ευαγγελίου καίει τον πονηρό και τα όργανά του, τους κάνει να εξεγείρονται. Πραγματική αιτία διωγμού δεν υπάρχει. Προφάσεις μόνο και συκοφαντίες επιστρατεύονται κατά καιρούς. Και όλα αυτά, για να δικαιολογήσουν το διωγμό τους στα μάτια της κοινωνίας. Αλλά όποιος είναι αδίστακτος στις συκοφαντίες, είναι σκληρός και ωμός και στα μέσα και στους τρόπους του διωγμού. Όλα τα μέσα, που μπορούν να ασκήσουν πίεση, χρησιμοποιήθηκαν.

Εκτός όμως από τους φανερούς διώκτες υπάρχουν και οι ύπουλοι εχθροί του Χριστιανισμού, που ασκούν ακήρυκτο διωγμό κατά των Χριστιανών πολλές φορές εκ του αφανούς. Αυτός ο διωγμός συνηθίζεται περισσότερο στα νεώτερα χρόνια. Μέσα του σύγχρονου αυτού διωγμού είναι η έμμεση πίεση, η εκμετάλλευση της ανάγκης, ο πονηρός εξαναγκασμός, η σιωπηρή περιφρόνηση, η ειρωνεία, ο χλευασμός, η διακριτική απομόνωση. Ίσως όμως κάποιοι αναρωτηθούν. Πως ο πανάγαθος Θεός επιτρέπει τέτοιους διωγμούς; Ο διωγμός είναι ένας πειρασμός εξωτερικός, όχι εσωτερικός. Γι’ αυτό, μολονότι βαρύς και δυσάρεστος, δεν είναι τόσο επικίνδυνος, όσο θα νόμιζε κανείς. Βέβαια οι αμελείς και οι δειλοί σε καιρό διωγμού γίνονται αρνητές του Χριστού και απομακρύνονται. Οι γενναίοι όμως και αληθινά πιστοί δεν βλάπτονται. Αντίθετα μάλιστα ωφελούνται.

Ο διωγμός είναι γνώρισμα της ζωής των αγνών Χριστιανών. Αντίθετα, χαρακτηριστικό της πορείας των πονηρών και διεστραμμένων ανθρώπων είναι η προκοπή τους «επί το χείρον» (Β΄ ΤΙΜ. 3, 13). Δεν είναι δυνατόν άνθρωποι, που καταπολεμούν τους πονηρούς, να μη βρίσκονται σε θλίψη. Δεν είναι δυνατόν να παλεύουν με το κακό και συγχρόνως να απολαμβάνουν. Όπου γίνεται αυτό, οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με τον Χριστιανισμό, έστω και να βρίσκονται μέσα στο χώρο της Εκκλησίας. Πόσες φορές δεν είδαμε ανθρώπους της Εκκλησίας να συμμαχούν με άθεους και διεστραμμένους πολιτικούς; Είναι Χριστιανοί αυτοί; Κάθε άλλο. Κοροϊδεύουν και τον Θεό και τους εαυτούς τους. Ο Θεός να τους φωτίσει. Η παρούσα ζωή είναι πάλη, αγώνας, πόλεμος, θλίψη, στενοχώρια, δοκιμαστήριο, στάδιο αγώνων. Στην Βασιλεία του Θεού θα είναι ο καιρός της άνεσης, για όσους αγωνίσθηκαν στην παρούσα ζωή.

Αγαπητοί μου φίλοι, και στη σημερινή εποχή ο διωγμός συνεχίζεται. Όλοι οι πιστοί Χριστιανοί διώκονται. Μαθητές σχολιάζονται, περιπαίζονται, χάνουν βαθμούς για τα φρονήματά τους. Μαθήτριες ονειδίζονται γιατί αρνούνται να φορέσουν άσεμνα ενδύματα. Φοιτητές αδικούνται, γιατί δεν οργανώθηκαν σε κάποια συνδικαλιστική παράταξη. Κληρικοί και λαϊκοί οδηγούνται στα δικαστήρια γιατί διαμαρτύρονται για την ανηθικότητα που έχει γίνει νόμιμη. Γυναίκες χάνουν τη δουλειά τους, γιατί δεν ενδίδουν σε ανήθικες αξιώσεις των προϊσταμένων τους. Θεολόγοι και ιερείς φιμώνονται και αφορίζονται, γιατί κηρύττουν την αλήθεια και δεν υποκύπτουν στον Οικουμενισμό, στον Συγκρητισμό, στην Μεταπατερική θεολογία. Επίσκοποι διώκονται για την ακεραιότητά τους. Όλα αυτά βεβαιώνουν την αλήθεια, ότι «πάντες δε οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται» (Β΄ ΤΙΜ. 3, 12). Ας μιμηθούμε, λοιπόν, τους ήρωες της πίστης μας και μην υποκύπτουμε σε διάφορες πιέσεις.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.