« ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ, ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ »

Η Α΄ Κυριακή των Νηστειών, αγαπητοί μου φίλοι, λέγεται Κυριακή της Ορθοδοξίας, γιατί εορτάζουμε την αναστήλωση των αγίων Εικόνων και τον θρίαμβο της Ορθόδοξης Πίστης κατά της φοβερής αίρεσης της Εικονομαχίας. Για εκατό και πλέον χρόνια διαταράχθηκε η Εκκλησία με διωγμούς από κακόδοξους εικονομάχους. Πρώτος εικονομάχος υπήρξε ο αυτοκράτορας Λέων ο Ίσαυρος και τελευταίος ο Θεόφιλος, άνδρας της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας, η οποία μετά τον θάνατο του συζύγου της ανέλαβε την εξουσία και στερέωσε πάλι την Ορθοδοξία μαζί με τον Πατριάρχη Μεθόδιο. Η Βασίλισσα Θεοδώρα διακήρυξε δημόσια ότι ασπαζόμαστε τις Εικόνες, όχι λατρευτικά, ούτε ως θεούς, αλλά ως εικόνες των αρχετύπων. Την Α΄ Κυριακή των Νηστειών το έτος 843 μ.Χ., η Θεοδώρα μαζί με τον γιο της αυτοκράτορα Μιχαήλ, λιτάνευσαν και αναστήλωσαν τις άγιες Εικόνες μαζί με τον κλήρο και το λαό. Από τότε εορτάζουμε κάθε χρόνο το γεγονός αυτό.

Για μία ακόμη χρονιά μας αξιώνει ο Κύριός μας να εορτάσουμε τον θρίαμβο της φιλτάτης Ορθοδοξίας μας. Και μάλιστα στη σημερινή εποχή της σύγχυσης, είναι επιτακτική ανάγκη να διασφαλισθεί η ορθή διδασκαλία της Εκκλησίας μας. Και πως μπορεί να γίνει αυτό; Μα φυσικά με την υπακοή μας στην Αγία του Χριστού Εκκλησία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία στηρίζεται στην Αγία Γραφή και στην Ιερή Παράδοση. Η Ορθοδοξία βρίσκεται μέσα στα βιβλία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Βρίσκεται στις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων και στην ερμηνεία των Πατέρων της Εκκλησίας μας. Κάθε δική μας ιδέα ή σκέψη χωρίς να έχει φιλτραρισθεί μέσα από το πνεύμα των Πατέρων της Εκκλησίας μας, είναι επικίνδυνη και μπορεί να μας οδηγήσει ακόμη και στην αίρεση. Πολλοί έγιναν αιρετικοί ανά τους αιώνες γιατί δεν υπήρξαν προσεκτικοί στην ερμηνεία της Αγίας Γραφής. Μία τέτοια αίρεση ήταν και αυτή της Εικονομαχίας.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μέσα από τη δογματική της διδασκαλία μας διασφαλίζει την αιώνια σωτηρία μας. Δεν είναι απλές αποφάσεις που πάρθηκαν σε συνεδριάσεις κάποιων Επισκόπων. Οι Πατέρες που είχαν συγκεντρωθεί στις Οικουμενικές Συνόδους είχαν τον θείο φωτισμό και οι αποφάσεις τους ήσαν επικυρωμένες από το Άγιο Πνεύμα. «Ο π. George Florovsky λέει: “Οι απόστολοι παρέδωσαν και η Εκκλησία δέχθηκε δια μέσου των διαδόχων τους, των επισκόπων, όχι μόνο μία διδασκαλία αλλά και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.” “Στην ουσία η Παράδοση είναι το αδιάκοπο της θεϊκής ζωής, η μόνιμη παρουσία του Αγίου Πνεύματος.”» (Ο Θεός, ο κόσμος και ο άνθρωπος, π. Δημητρίου Στανιλοάε, σελίδα 93). Το Άγιο Πνεύμα ήταν Εκείνο που κατεύθυνε τις συνεδριάσεις των Αγίων Πατέρων.

Το ζητούμενο στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι να φθάσει ο άνθρωπος στην κάθαρση και στο φωτισμό. Κάτι που είχαν κατορθώσει οι Άγιοί μας. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Ορθοδοξίας και αίρεσης; Την απάντηση μας τη δίνει ο πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης: «Η διαφορά είναι απλουστάτη. Ότι, στην αίρεση, δεν υπάρχει θεραπεία του “νου” του ανθρώπου. Στην Ορθοδοξία, όμως, θεραπεύεται ο “νους” του ανθρώπου. Στην Ορθοδοξία υπάρχει θεραπεία της ανθρωπίνης προσωπικότητος (απόδειξις, οι άγιοι)» (Πως ο Θεός θεάται και ο άνθρωπος θεούται, σελίδα 69). Αιρετικός είναι εκείνος του οποίου τα δόγματα δεν είναι Ορθόδοξα και ως αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να μην μπορεί να φθάσει στην κάθαρση και στο φωτισμό. Η Ορθοδοξία, όμως, προσφέρει αυτή τη θεραπεία, και οδηγεί τον άνθρωπο που θέλει να αγωνισθεί, στην κάθαρση και στο φωτισμό.

Μέσα στην Εκκλησία οφείλουμε να έχουμε Πατερικό φρόνημα και όχι να ακολουθούμε διάφορες μπερδεμένες διδασκαλίες από μπερδεμένους ανθρώπους. Πρέπει να ακολουθούμε αυτά που μας διδάσκει η Αγία μας Εκκλησία και όχι να κάνουμε ότι μας κατεβάζει το μυαλό μας. Υπάρχουν, για παράδειγμα, Χριστιανοί που δεν εξομολογούνται και πηγαίνουν μπροστά στα εικονίσματα και λένε τις αμαρτίες τους. Λες και ο Χριστός δεν ξέρει ακόμη και τους λογισμούς μας! Άλλοι πάλι Χριστιανοί μπλέκουν τη διδασκαλία της Εκκλησίας με διάφορες δεισιδαιμονίες και προλήψεις. Άλλοι πάλι δεν θεωρούν αμαρτωλές καταστάσεις την ομοφυλοφιλία, την πορνεία, την μοιχεία, τις προγαμιαίες σχέσεις. Άλλοι Χριστιανοί δεν πηγαίνουν συχνά στην Εκκλησία, λέγοντας μάλιστα και το εξής: «Είδαμε και αυτούς που πηγαίνουν στην Εκκλησία τι κάνουν». Ο καθένας πιστεύει ότι θέλει. Έχουμε πάθει τρικυμία εν κρανίω, όπως έλεγε ο Βίκτωρ Ουγκώ στους «Άθλιους».

Αγαπητοί μου φίλοι, είναι μία ευκαιρία μέσα στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή να προβληματισθούμε για διάφορες ιδέες που έχουμε. Σκοπός που πηγαίνουμε στην Εκκλησία, συμμετέχουμε στα Μυστήρια και αγωνιζόμαστε δεν είναι να γίνουμε απλώς καλοί άνθρωποι και να ξεχωρίζουμε από τους άλλους. Στόχος μας πρέπει να είναι η κάθαρση και ο φωτισμός. Αυτά τα δύο θα μας οδηγήσουν κοντά στον Νυμφίο των καρδιών μας, τον Ιησού Χριστό. Δεν πειράζει, ας έχουμε πάθη και αδυναμίες, ας πλησιάσουμε τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Ο Χριστός γνωρίζει πολύ καλά τις αδυναμίες, που έχουμε. Θα μας βραβεύσει για τον αγώνα που κάνουμε. Θα δει την φιλότιμη προσπάθεια που κάνουμε, προκειμένου να απαλλαγούμε από τα διάφορα πάθη που μας βασανίζουν. Μην απογοητευόμαστε. Όσο μπορούμε να είμαστε κοντά στην Εκκλησία και να βιώνουμε αυτά που μας διδάσκει η Αγία μας Ορθοδοξία.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.