Κατά τη σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου
αδελφοί, η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει την ανάμνηση της κατάθεσης της τιμίας
Εσθήτας της Υπεραγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, στις Βλαχέρνες.
Πρόκειται για μία εορτή που αναφέρεται στην Παναγία μας και αφορά ένα ένδυμά
της, που είναι το επανωφόριό της. Οτιδήποτε σχετίζεται με την επίγεια ζωή της
Παναγίας είναι κάτι το ξεχωριστό. Γι’ αυτό εξάλλου έχουμε και πολλές εορτές
αφιερωμένες στην Θεοτόκο. Η Παναγία είναι η Μητέρα του Θεού και ως εκ τούτου τα
πάντα γύρω από το πρόσωπό της είναι αγιασμένα και μεταδίδουν ευλογίες πολλές σε
αυτούς που προστρέχουν με πίστη στην προστασία της. Έτσι λοιπόν και τα ενδύματα
της Παναγίας έχουν την ιδιαίτερη ευλογία από τον Θεό να ευωδιάζουν, να
μυροβλύζουν και να θαυματουργούν. Μία τέτοια εορτή προβάλλει σήμερα η Εκκλησία
μας.
Ας ακούσουμε τι ακριβώς εορτάζουμε σήμερα.
Σύμφωνα με τον Συναξαριστή της ημέρας, δύο Πατρίκιοι, ο Γάλβιος και ο Κάνδιδος,
επί της εποχής του βασιλιά Λέοντος του Μεγάλου, στην πορεία τους προς τα
Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσουν τους Αγίους Τόπους, όταν έφθασαν στην Γαλατία,
βρήκαν μία ευσεβέστατη Εβραία, που είχε στο σπίτι της την αγία Εσθήτα, το
επανωφόριο της Παναγίας. Η γυναίκα αυτή προσευχόταν ημέρα και νύκτα μιμούμενη
την προφήτιδα Άννα που βρισκόταν στον Ναό και αξιώθηκε να δει τον Χριστό, όταν
Τον πήγε εκεί η Παναγία σαράντα ημερών. Οι δύο Πατρίκιοι, μετά από ένα
τέχνασμα, κατόρθωσαν να λάβουν τον πολύτιμο αυτό θησαυρό και να τον φέρουν στην
Κωνσταντινούπολη, τον τοποθέτησαν στο κτήμα τους, που ονομαζόταν Βλαχέρνες, και
εκεί έκτισαν Ναό αφιερωμένο στους Αποστόλους Πέτρο και Μάρκο.
Αργότερα ο βασιλιάς Λέων ο Μέγας, όταν
πληροφορήθηκε αυτό το γεγονός, έκτισε Ναό της Κυρίας Θεοτόκου, στον οποίο
τοποθέτησε την θήκη όπου ήταν αποθησαυρισμένη η τιμία Εσθήτα, την οποία
προσκυνούσαν οι Χριστιανοί και έβλεπαν διάφορα θαύματα. Ο Ιερός Υμνογράφος
ονομάζει την αγία Εσθήτα «ιεράν περιβολήν, φυλακτήριον άσυλον (της
Κωνσταντινουπόλεως), δώρον τίμιον, αναφαίρετον πλούτον ιαμάτων, ποταμόν
πεπληρωμένον των χαρισμάτων του πνεύματος». Με την ευκαιρία του γεγονότος της
κατάθεσης της τιμίας Εσθήτας της Παναγίας, η Εκκλησία μας υπενθυμίζει το μεγάλο
πρόσωπο της Παναγίας, που έγινε η χαρά της οικουμένης, γιατί ήταν εκείνο το
πρόσωπο δια του οποίου εισήλθε στον κόσμο ο Χριστός που ελευθέρωσε το ανθρώπινο
γένος από την αμαρτία, τον διάβολο και τον θάνατο. Όλα τα τροπάρια της
Εκκλησίας, ξεκινώντας από την τιμία Εσθήτα, υμνούν το πρόσωπο της Παναγίας.
Το Απολυτίκιο της εορτής αναφέρεται στην
Παναγία και μεταξύ των άλλων γράφει: «Επί σοι γαρ και φύσις καινοτομείται και
χρόνος», δηλαδή στην Παναγία γίνεται καινούργια και η φύση και ο χρόνος. Αυτό
σημαίνει ότι η φύση και ο χρόνος, που πολλές φορές βασανίζουν τον άνθρωπο,
αποκτούν άλλο νόημα, υπερβαίνονται με την Χάρη του Θεού. Στην Παναγία, με το
Άγιο Πνεύμα, διατηρήθηκε η παρθενία της. Έγινε μητέρα χωρίς να χάσει την
παρθενία της και παραμένει ζωντανή στους αιώνες, αφού κατά την παράδοση και
αυτό το σώμα της μετέστη προς τον ουρανό. Σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους αυτά
ακούγονται περίεργα και ακατόρθωτα. Όταν όμως επεμβαίνει η Χάρη του Θεού, τα
πάντα μπορούν να γίνουν, ακόμη και τα πιο απίθανα. «Όπου Θεός δε βούλεται
νικάται φύσεως τάξις», αναφέρει η Υμνογραφία της Εκκλησίας μας (Ύμνος από τον
Όρθρο των Χριστουγέννων).
Αλλά στη σημερινή εορτή βλέπουμε ότι η
Χάρη του Θεού που αγίασε το σώμα της Παναγίας πέρασε και στα ρούχα που φορούσε.
Πράγματι, κατά την Ορθόδοξη διδασκαλία, η θεία Χάρη δια της ψυχής
διαπορθμεύεται στο σώμα και από εκεί προχέεται και στα ρούχα και γενικά στην
άλογη φύση. Με αυτόν τον τρόπο δεν είμαστε ειδωλολάτρες και κτισματολάτρες, αλλά
τιμάμε την ύλη που έχει την αγιοποιό ενέργεια του Θεού. Έτσι οι πιστοί, κατά
τον Ιερό Υμνογράφο, κατασπάζονται με πίστη την αγία Εσθήτα της Παναγίας και
λαμβάνουν την Χάρη του Θεού που ενοικεί σε αυτήν. Όταν προσκυνάμε τις εικόνες,
τα ιερά λείψανα, τα ιερά αντικείμενα τιμάμε τα πρόσωπα στα οποία αναφέρονται
και όχι την ύλη. Μέσα δε από την προσκύνηση αυτή λαμβάνουμε ευλογία και
αγιαζόμαστε. Λαμβάνουμε δύναμη για να συνεχίζουμε τον πνευματικό μας αγώνα.
Αγαπητοί μου φίλοι, η Ορθόδοξη Εκκλησία
ποτέ δεν λατρεύει τον Χριστό χωρίς να επικαλεσθεί ταυτόχρονα και την Παναγία
Μητέρα Του, την Θεοτόκο και Αειπάρθενο Μαρία. «Η Θεοτόκος - όπως πολύ εύστοχα
παρατηρεί ο Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Καρδαμάκης - βρίσκεται στην καρδιά της
ορθόδοξης λατρείας γιατί ακριβώς είναι Θεοτόκος, Μητέρα του Θεού, Μητέρα που
γέννησε το Θεάνθρωπο, που έδωσε τον εαυτό της για να γίνει η σάρκα και το
σκήνωμα του Θεού Λόγου κι έτσι οι άνθρωποι και ο κόσμος να δεχθούν στο πρόσωπό
Της το δημιουργό και σωτήρα τους. Και γιατί ακόμη είναι Μητέρα των ανθρώπων, η
ευλογημένη ανάμεσα στις γυναίκες, που στο πρόσωπό Της “χαίρει πάσα η κτίσις”»
(Ορθόδοξη Πνευματικότητα, σελίδες 207-208). Με την ευκαιρία της σημερινής
εορτής θα πρέπει να προσευχηθούμε να μας βάλει η Παναγία μας κάτω από την αγία
Εσθήτα, το αγιασμένο επανωφόριό της και να μας προστατεύει από κάθε κακό.
Με
αγάπη Χριστού,
π.
Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου