« ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ »

Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, αναφέρεται στον φτωχό Λάζαρο, στον άφρονα πλούσιο και στην πορεία της ύπαρξής τους στην αιωνιότητα. Μέσα από τη σημερινή περικοπή του Ευαγγελίου προβάλλεται το πρόβλημα αφ’ ενός του θανάτου και αφ’ ετέρου του ηθικού κακού. Υπάρχει, βέβαια, αυτή η αντίφαση σχετικά με τον θάνατο, ο οποίος είναι κάτι άσχημο, αλλά από τους Αγίους Πατέρες μας θεωρείται ότι είναι φάρμακο εναντίον του κακού. Αυτό δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε εύκολα, αλλά σίγουρα όλοι καταλαβαίνουμε ότι έχουμε έναν μεγάλο αντίπαλο. Αυτός ο αντίπαλος είναι ο θάνατος, που προσπαθούμε με κάθε τρόπο να τον νικήσουμε. Ο πολιτισμός μας σήμερα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον θάνατο, τον αποσιωπά και τον απωθεί. Έτσι ο καθένας μας ζει οργανώνοντας ανάλογα τη ζωή του.

Η Εκκλησία του Χριστού όμως προβάλλει τον θάνατο ως μία πρόκληση δυνατότητας ζωής. Υπάρχει οπότε αυτή η απορία: Πως τοποθετούμαστε απέναντι στον θάνατο; Μας είναι ενοχλητικό να αναφερόμαστε σε αυτόν, γιατί, όπως είπαμε, ο σημερινός πολιτισμός μας ωθεί στο να τον λησμονήσουμε. Όμως στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, ο θάνατος προβάλλεται ή έστω δεν αποκρύπτεται. Η πρόκληση του θανάτου, αυτού του μεγάλου εχθρού, έχει δύο τρόπους αντιμετώπισης. Ή της αποσιώπησής του ή της φανέρωσής του, για να βρούμε τον τρόπο αντιμετώπισής του. Η αλήθεια του θανάτου εκ των πραγμάτων, μας προβάλλει την απαίτηση για την αναζήτηση της Αλήθειας. Αυτό το ίδιο το γεγονός του θανάτου μας οδηγεί στο να αναζητήσουμε την Αλήθεια. Ένας τρόπος απάντησης στο γεγονός του θανάτου είναι η εύρεση της Αλήθειας.

Η Αλήθεια ίσως ορίζεται σε άμεση συνάφεια με τον τρόπο θεώρησης του θανάτου, πως απαντά δηλαδή ο πολιτισμός κάθε εποχής στο συγκεκριμένο οντολογικό γεγονός. Το πρόβλημα του θανάτου ενεργοποιεί στον άνθρωπο αυτόν τον πόθο να βρει την Αλήθεια και να θέσει ερωτήματα: Τι γίνεται στην ύπαρξή του; Γιατί ήλθε στον κόσμο; Που είναι η Αλήθεια; Τι είναι η Αλήθεια; Ποιος είναι τελικά η Αλήθεια; Ο θάνατος, λοιπόν, μας κάνει ένα καλό, μας παροτρύνει να αναζητήσουμε και να βρούμε την Αλήθεια. Αυτή είναι και η αρχή της θεραπείας μας. Με αυτόν τον τρόπο το πρόβλημα του καλού και του ηθικού προβάλλεται ως δυνατότητας πλέον ζωής, ως δυνατότητας νίκης του θανάτου, ως δυνατότητας φανέρωσης της Αλήθειας. Είναι τρομερά επικίνδυνο, το να μην υπάρχει η προοπτική νίκης του θανάτου, να αδρανοποιείται στον άνθρωπο η επιθυμία για την Αλήθεια.

Αυτός τελικά πρέπει να είναι ο στόχος μας στην καθημερινότητά μας. η αναζήτηση της Αλήθειας. Και την Αλήθεια μας την αποκαλύπτει ο Θεός. Η Αλήθεια είναι ο Ίδιος ο Χριστός. Αυτή είναι η προοπτική της ζωής μας. Ο καθένας ας βρει τον τρόπο του. Δεν ισχύουν καλούπια εδώ. Σύμφωνα με τον χαρακτήρα του, την ιδιοσυγκρασία του, το ιδιαίτερο χάρισμα που του έδωσε ο Θεός, όλα εκεί οδηγούν και εργάζονται αυτή τη δυνατότητα. Να αποκαλυφθεί ο Θεός. Δεν ανακαλύπτεται ο Θεός σαν μία ικανότητα δική μας, αλλά αποκαλύπτεται στον άνθρωπο που είναι ταπεινός. Δεν μπορούμε να βρούμε τον Θεό μέσα από τα βιβλία και την λογική, αλλά μέσα από την αναγνώριση της δικής μας αδυναμίας. Ο πόθος για την Αλήθεια, τον Χριστό δηλαδή, όταν κεντρίσει την καρδιά ενεργοποιεί τα αισθητήριά της για την αναζήτησή Του με κάθε τρόπο. Και τότε με ταπείνωση Τον ακολουθούμε στην Σταυρική Του πορεία.

Η δυνατότητα λοιπόν να γευθούμε την Αλήθεια είναι μία πράξη απλή του Θεού. Αποκαλύπτεται σ’ εμάς. Όμως είναι και μία πράξη συνεργείας που απαιτεί και την βούλησή μας να παραδοθούμε σε Αυτόν. Αλλά με ποιο τρόπο γίνεται αυτό; Πρακτικά δεν είναι άσχετο από την καθημερινότητά μας, γεγονός το οποίο μας επισημαίνει το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα. Γίνεται με την ταπείνωση, η οποία φανερώνεται στην αγάπη, στην προσφορά, στην επιείκεια, στη συγχωρητικότητα, στο να νοιαζόμαστε για τον άλλο, στο να βγαίνουμε από τον εαυτό μας. Ο άνθρωπος που είναι ταπεινός και θέλει την νίκη του θανάτου και την απόκτηση της Αλήθειας, καταλαβαίνει ότι  δεν μπορεί μόνος του να τα καταφέρει και παραδίδεται στον Θεό. Ελκύει τον Θεό μέσα από το ήθος που του προσφέρει ο Ίδιος ο Θεός. Το ήθος της αγάπης, της θυσιαστικότητας και της επιείκειας.

Αγαπητοί μου φίλοι, για να αποκτήσουμε την Αλήθεια, θα πρέπει να είμαστε ταπεινοί. Έτσι μέσω της προσευχής επικοινωνούμε με τον Θεό και ο Θεός μας φανερώνει την Αλήθεια, η οποία μας οδηγεί στην νίκη του θανάτου. Κατά την διάρκεια της προσευχής ζητάμε ουσιαστικά πράγματα, που αφορούν και την επίγεια ζωή μας και την αιώνια ψυχή μας. Στην προσευχή δεν ζητάμε μόνο υλικά αγαθά. Πρωτίστως ζητάμε αυτά που ωφελούν την ψυχή μας. Η λατρεία του Θεού, η παραδοχή της αγιότητας του Θεού είναι η χαρά μας, είναι η ζωή μας, μας ενδυναμώνει, νικά τον θάνατο, εφόσον αποδεχθούμε αυτή την αγιότητα του Θεού. Ο Θεός ζητά από εμάς τους ανθρώπους, να έχουμε προσωπική σχέση μαζί Του. Και τότε Εκείνος θα μας φανερώσει την Αλήθεια και θα οδηγηθούμε στην σωστή αντιμετώπιση του θανάτου. Από εμάς εξαρτάται η σχέση αυτή με τον Θεό.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.