« ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ »

Κατά την σημερινή Δ΄ Κυριακή του Λουκά, αγαπητοί μου φίλοι, διαβάζεται, ως Ευαγγελικό ανάγνωσμα, η Παραβολή του Σπορέως. Ο Κύριος είναι ο Σπορέας και ο λόγος Του είναι ο σπόρος. Όπως ο σπόρος σπέρνεται στη γη έτσι και ο λόγος του Θεού σπέρνεται στις ψυχές των ανθρώπων. Και όπως από την σπορά περιμένει κανείς καρπό, έτσι και από το κήρυγμα του θείου λόγου περιμένει ο Θεός καρποφορία. Όμως σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, αλλά θα εστιάσουμε την προσοχή μας σε ένα επίκαιρο θέμα, που θα έχει πέσει φυσικά στην αντίληψή σας. Στο κέντρο της επικαιρότητας βρέθηκε και πάλι το μάθημα των Θρησκευτικών που διδάσκεται στα σχολεία της πατρίδας μας και οι ριζικές αλλαγές προς την κατεύθυνση της μετατροπής του σε μάθημα θρησκειολογίας που προωθεί ο Υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, ο οποίος κατά καιρούς εκφράζει τα αντιεκκλησιαστικά του και αντιπατριωτικά του αισθήματα.

Η μετατροπή του μαθήματος των Θρησκευτικών σε μάθημα θρησκειολογίας, θα επιφέρει στους μαθητές μία σύγχυση και όπως έλεγε ο Βίκτωρ Ουγκώ «μία τρικυμία εν κρανίω». Η Ορθοδοξία δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από τη σύγκριση με τα άλλα θρησκεύματα και δόγματα. Η σύγκριση όμως προϋποθέτει ότι το μάθημα παρέχει στον μαθητή συνεκτική και πλήρη εικόνα της ιδιαιτερότητας της Ορθοδοξίας, δηλαδή ένα σύνολο δομημένων γνώσεων με ψύχραιμη, επιστημονική-θεολογική προσέγγιση και όχι σκόρπιες ψηφίδες κοινωνιολογικού ή φιλοσοφικού προβληματισμού με αφορμή το θρησκευτικό φαινόμενο. Επιπλέον ο Υπουργός και οι συνεργάτες του θα πρέπει να σεβασθούν, όσο και να μην το θέλουν, την πίστη των μαθητών. Η πλειοψηφία των μαθητών ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Πως οι κύριοι αυτοί σέβονται τους Ρωμαιοκαθολικούς, τους Εβραίους, τους Μουσουλμάνους και όλες τις άλλες θρησκείες και δεν σέβονται την πίστη της πλειοψηφίας των Ελλήνων;

Ας ακούσουμε τώρα μερικά αποσπάσματα ενδεικτικά από τα νέα βιβλία για το μάθημα των Θρησκευτικών. Στο βιβλίο της Δ΄ τάξης του Δημοτικού σχολείου και στην θεματική ενότητα 1 «Όταν οι άνθρωποι προσεύχονται» ο μαθητής των 9 ετών μαθαίνει γενικώς περί της «προσευχής» στην Βίβλο, στην Καινή Διαθήκη, στο Ισλάμ, στον Ιουδαϊσμό, καθώς και μία ινδιάνικη προσευχή. Η προσευχή δεν αναλύεται δηλαδή μέσα σε ένα θεολογικό πλαίσιο, αλλά ως μία διεθνής συνήθεια, από την άποψη της κοινωνιολογίας των θρησκειών. Στην Ε΄ τάξη του Δημοτικού και στην θεματική ενότητα 3 «Συμπόρευση με όρια και κανόνες» παρέχεται εκπαιδευτικό υλικό στα παιδιά για τις Δέκα Εντολές, την εντολή του Κυρίου για την αγάπη προς τους εχθρούς και τους «Κανόνες σε άλλες θρησκείες»: την Χαντίθ των Μουσουλμάνων, τον νόμο του Ντάρμα των Ινδουϊστών, τον κανόνα της μη βίας των Βουδιστών, την αφοσίωση των Εβραίων στον νόμο.

Στην ΣΤ΄ τάξη του Δημοτικού και στο κεφάλαιο 3 «Μπροστά στον “ξένο” σήμερα» ο μαθητής διδάσκεται την άποψη του μαρξιστή δημιουργού Μπέρτολτ Μπρεχτ για τους ξένους μέσα από το ποίημά του «Για τον όρο μετανάστες». Ο μαθητής παραμένει ανυποψίαστος ότι σε επόμενη τάξη (στην Β΄ Γυμνασίου) παρατίθεται ο λόγος του Αγίου Επιφανίου «Δος μοι τούτον τον ξένον» και κυρίως για την Ορθόδοξη οπτική του ξένου όχι ως «άλλου», αλλά ως «πλησίον». Αξίζει να σημειωθεί ότι η «Ορθοδοξία και Νέος Ελληνισμός» ως βασικό θέμα δίνεται μόνο στην Β΄ Γυμνασίου και με εκπαιδευτικό υλικό 26 σελίδων μόνο, στο τέλος της διδακτέας ύλης και επομένως και του σχολικού έτους, χωρίς να εκτίθεται ως βασικό θέμα σε καμία άλλη τάξη από την Γ΄ Δημοτικού έως την Γ΄ Λυκείου. Στην Α΄ Λυκείου δίνονται στίχοι από σύγχρονους τραγουδιστές και συνθέτες (Νικόλα Άσιμο, Διονύση Σαββόπουλο, Νίκο Πορτοκάλογλου, Rihanna) και αμέσως μετά ακολουθεί απόσπασμα από την «επί του όρους ομιλία» του Κυρίου μας και πως μπορεί να συνδεθεί με τους στίχους των τραγουδιστών που προαναφέραμε. Γιατί γίνεται αυτό; Προφανώς για να υποβαθμισθούν τα λόγια του Κυρίου μας.

Επίσης στα βιβλία των Θρησκευτικών προβάλλονται φωτογραφίες με αντιθρησκευτικά ερεθίσματα. Στην Β΄ Λυκείου, στο πλαίσιο της νοηματοδότησης της έννοιας «Διάλογος», δίνεται μία γελοιογραφία του «Economist» για τους θρησκευτικούς πολέμους, ένα πεδίο μάχης γεμάτο ερείπια και νεκρούς. Ακόμη γίνεται προσπάθεια μύησης σε συγκεκριμένες ιδεολογίες. Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής ενθαρρύνει όποιον δάσκαλο επιθυμεί να περάσει μέσα από το μάθημα των Θρησκευτικών συγκεκριμένες πολιτικές απόψεις πάνω σε ηθικά, πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Στα βιβλία των Θρησκευτικών υπάρχει λίστα τραγουδιών χωρίς καμία λογική. Το κέντρο βάρους έφυγε από την θεολογική ανάλυση, ο μαθητής παρατηρεί την θρησκεία απέξω, από την άποψη άλλων επιστημών και τεχνών, όχι ως αντικείμενο της θεολογικής επιστήμης. Δυστυχώς το Υπουργείο Παιδείας προωθεί την διαστρέβλωση της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστης μας.

Αγαπητοί μου φίλοι, συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως το μάθημα των Θρησκευτικών έγινε πλέον «κατηχητικό» μετά τις υπουργικές αποφάσεις της 13^ης Σεπτεμβρίου 2016, διότι προσπαθεί, με σαφή πολιτικά κριτήρια, να κατηχήσει και να στρατεύσει τους μαθητές σε μία εκκοσμικευμένη στάση απέναντι στο θρησκευτικό φαινόμενο. Παράλληλα συντηρεί μία θεολογικά ρηχή προσέγγιση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, εκμηδενίζοντας την ιδιαιτερότητα του ορθοδόξου δόγματος και της Χριστιανικής παράδοσης, αφού τα καταβιβάζει και τα μελετά στο επίπεδο του απλού κοινωνικού ή φιλοσοφικού κινήματος. Τι πρέπει όμως να κάνουμε ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί και ως Έλληνες. Κατά πρώτο λόγο θα πρέπει να στείλουμε τέτοιους πολιτικούς στα σπίτια τους με την ψήφο μας. Επίσης όπου διδάσκονται αυτού του είδους τα Θρησκευτικά, από δασκάλους και καθηγητές, τα παιδιά μας να πάρουν απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών. Να μην πάρουν απαλλαγή μόνο αν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές διδάσκουν σωστά τα Θρησκευτικά και είναι πιστοί άνθρωποι. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη τέτοιοι δάσκαλοι και καθηγητές. Ας αγωνιζόμαστε όσο μπορούμε και ταυτόχρονα ας προσευχόμαστε στον Σωτήρα μας Χριστό και να μην φοβόμαστε. Ο Χριστός και η Εκκλησία Του στο τέλος θα είναι οι νικητές.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.