« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ »

Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, περιέχει την συγκινητική ομολογία του Χριστού: «εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω. Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος» (ΙΩΑΝ. 7, 37-38). Δηλαδή, «Όποιος διψά, να έλθει σ’ Εμένα και να πιεί. Μέσα από εκείνον που πιστεύει σ’ Εμένα, καθώς λέει η Γραφή, ποτάμια ζωντανό νερό θα τρέξουν» (ΙΩΑΝ. 7, 37-38). Οι άνθρωποι που άκουσαν αυτά τα λόγια του Χριστού διχάσθηκαν. Άλλοι ομολογούσαν ότι ο Χριστός είναι ο πραγματικός Προφήτης και Μεσσίας και άλλοι αμφέβαλλαν. Αυτός ο διχασμός στη σκέψη των ανθρώπων εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι και σήμερα. Ο Χριστός μίλησε για ένα δυνατό αίσθημα του ανθρώπου, τη δίψα. Όπως το σώμα μας έχει ανάγκη από τροφή και νερό, έτσι και η ψυχή μας έχει ανάγκη από πνευματικά αγαθά.

Ο Χριστός μίλησε για την πραγματική υπαρξιακή διάσταση του ανθρώπου. Η ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να σταθεί χωρίς πνευματικά αγαθά, χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς αγάπη, χωρίς αληθινή ανθρωπιά. Η αισθησιακή ζωή δημιουργεί τεράστιο κενό στην ανθρώπινη ζωή, γίνεται αληθινή τραγωδία. Η ομολογία του Χριστού πιστοποιείται από τα πράγματα της ζωής. Ο Χριστός έφερε ένα μήνυμα αληθινού ανθρωπιστικού πολιτισμού. Όσοι το δέχθηκαν αυτό το μήνυμα, δημιούργησαν μία ζωή ποιότητας, αληθινά ανθρώπινη. Ο αιώνας μας παρουσιάζει επιστημονικές προόδους. Η βιολογία, η ιατρική, η πληροφορική, έχουν κάνει τεράστια άλματα. Οι επιστήμες όμως περιορίζονται σε έναν βιολογικό άνθρωπο και τα επιτεύγματα είναι άκρως επισφαλή, χωρίς την πίστη στον Θεό, χωρίς την πίστη στις πνευματικές και ηθικές αξίες.

Στη σημερινή εποχή έχουμε τεράστια ανάπτυξη του τεχνολογικού πολιτισμού, αλλά ο άνθρωπος χωρίς Θεό, κυριαρχείται από το τυραννικό άγχος, μένει χωρίς χαρά, χωρίς ελπίδα. Ο άνθρωπος ονειρεύεται μέσα στη μελαγχολία του έναν καλύτερο κόσμο. Ιδιαίτερα οι νέοι με ποικίλες νεανικές κινήσεις ζητούν μια ειρηνική συμβίωση χωρίς πολέμους και ταραχές, ζητούν να ζουν με οικονομική επάρκεια, ζητούν μια ζωή με ειλικρίνεια και αξιοκρατία, και πολύ καλά κάνουν. Όμως όλα αυτά δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν χωρίς την πίστη στον Θεό, χωρίς τη Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, χωρίς να θέλουμε να αλλάξουμε πρώτα εμείς τον κακό μας εαυτό. Σήμερα διαμαρτυρόμαστε για τις άστοχες ενέργειες των άλλων ανθρώπων και παραβλέπουμε τις δικές μας. Με τον τρόπο αυτό δεν μπορεί να αλλάξει η κοινωνία μας και να γίνει κάτι καλύτερο.

Θέλουμε σήμερα φωτισμένους ηγέτες. Οι καλοί ηγέτες μπορούν να ανεβάσουν και το επίπεδο ενός λαού. Αυτό είναι σίγουρο. Όμως ο κάθε ηγέτης είναι καρπός του λαού. Όταν για παράδειγμα οι άνθρωποι είναι μακριά από την Εκκλησία και δεν πιστεύουν στον Θεό, τότε θα βγαίνουν ηγέτες άθεοι ή και θαμώνες διαφόρων μασονικών στοών. Αυτό το βλέπουμε και στην πατρίδα μας τις τελευταίες δεκαετίες. Όταν οι Έλληνες το έτος 2014 έκαναν περισσότερους πολιτικούς γάμους από ότι θρησκευτικούς, τι φανερώνει; Ότι δυστυχώς πολλοί συμπατριώτες μας έχουν χάσει την πίστη τους στον Θεό. Δεν τους ενδιαφέρει να λάβουν την ευλογία της Εκκλησίας. Λένε ότι πιστεύουν στον Χριστό, αλλά κάνουν τον πολιτικό γάμο για τη διευκόλυνσή τους, όσον αφορά την απόκτηση διαφόρων προνομίων που τους παρέχει η πολιτεία. Στην ουσία δεν πιστεύουν πραγματικά και υποτιμούν το Μυστήριο του Γάμου.

Σήμερα ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από νέα τάξη και νέα σχέδια. Έχει ανάγκη από την ιστορική Χριστιανική αλήθεια. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς αναδείχθηκε ο μόνος πνευματικός ηγέτης και η πίστη προς Αυτόν δίνει περιεχόμενο στη διοίκηση της πολιτείας και στην κοινωνική γενικά συμβίωση. Ο Χριστός παραμένει ο σκοπός της ανθρώπινης ιστορίας, το σημείο προς το οποίο συγκλίνουν οι επιθυμίες της ιστορίας του πολιτισμού, το κέντρο του ανθρωπίνου γένους, η χαρά των καρδιών, η ολοκλήρωση της ζωής. Είναι ο Αρχηγός της πνευματικής κοινωνίας της Εκκλησίας, που ίδρυσε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής. Αν θέλουμε έναν καλύτερο τρόπο ζωής, αν θέλουμε να αλλάξουμε την μιζέρια που βιώνουμε στην πατρίδα μας, ας φυτέψουμε στις ψυχές μας το τρίκλωνο δένδρο, της πίστης, της ελπίδας και της αγάπης. Αυτές οι τρεις αρετές της ψυχής μπορούν να ανακαινίσουν τον εξωτερικό μας κόσμο.

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Χριστός είναι «η άμπελος, και ημείς τα κλήματα» (ΙΩΑΝ. 15, 5). Ο καθένας μας είναι ένα κλήμα του Θεού και όλοι μαζί αποτελούμε την ολόκληρη άμπελο, που είναι η Εκκλησία του Χριστού. Ας καλλιεργήσουμε πνευματικά τον εσωτερικό μας εαυτό και τότε το φλογερό αίτημα ενός καλύτερου κόσμου θα γίνει πραγματικότητα. Χρειάζεται όμως αγώνας! Κανένα αγαθό δεν είναι ευκολοκατάκτητο και η νίκη δεν έρχεται ποτέ χωρίς τον αγώνα και τη θυσία. Ζητάμε έναν καλύτερο κόσμο. Ας δουλέψουμε σκληρά. Και πρώτα να αρχίσουμε από τον εαυτό μας. Να πλησιάσουμε τον Χριστό, την Εκκλησία Του και να αγωνισθούμε εναντίον των παθών μας. Ας γίνει ο Χριστός η καθημερινή μας σκέψη. Ο Ιησούς Χριστός είναι Αυτός που μπορεί να μας βγάλει από την κρίση που βιώνουμε. Μην περιμένουμε από αλλού βοήθεια. Ο Χριστός αποκάλυψε την αλήθεια της ζωής και η αλήθεια αυτή κρίνει τον κόσμο και τον αναγεννά.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.