« ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ »

Η Αγία μας Εκκλησία τιμά σήμερα, αγαπητοί μου φίλοι, τον Άγιο Νικόλαο, Αρχιεπίσκοπο στα Μύρα της Μικράς Ασίας. Για τον Ελληνικό λαό είναι ένας προσφιλής Άγιος. Ιδιαίτερα είναι προστάτης του Ελληνικού ναυτικού. Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Μικράς Ασίας, γύρω στα 250 μ.Χ., στα τελευταία χρόνια των διωγμών. Τότε μεγάλοι διώκτες του Χριστιανισμού ήσαν ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός. Και οι δύο αυτοί τύραννοι θανάτωσαν χιλιάδες Χριστιανούς, ιδιαίτερα στην Μικρά Ασία. Κάποια στιγμή οι διωγμοί σταμάτησαν, εξαιτίας της ανάληψης της εξουσίας από τον Μέγα Κωνσταντίνο. Ο Μέγας Κωνσταντίνος με το Διάταγμα των Μεδιολάνων επανέφερε την ειρήνη ανάμεσα στους Χριστιανούς. Με το Διάταγμα των Μεδιολάνων θεσπίσθηκε η ανεξιθρησκεία στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με το οποίο ο Μέγας Κωνσταντίνος σταμάτησε τους διωγμούς το 313 μ.Χ.

Η ειρήνη επικράτησε εξωτερικά. Εσωτερικά όμως η Εκκλησία βασανιζόταν από τη φοβερή αίρεση του Αρειανισμού, που στις ημέρες μας παρουσιάζεται με τη μορφή του Χιλιασμού. Οι Χιλιαστές ή «Μάρτυρες του Ιεχωβά» σήμερα, θεωρούν τον Χριστό κτίσμα και όχι Θεό, όπως είναι! Ο Μέγας Κωνσταντίνος λοιπόν, για την ενότητα της Εκκλησίας, συγκάλεσε την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας. Ο Άγιος Νικόλαος, ήδη Επίσκοπος στα Μύρα της Λυκίας, λόγιος κληρικός, έλαβε μέρος στην Σύνοδο αυτή και συνέβαλε με την παρουσία του στην καταδίκη του Αρειανισμού. Ο Χριστός δεν είναι κτίσμα, αλλά ο αιώνιος Λόγος του Πατρός που από αγάπη προς τον άνθρωπο σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος. Είναι το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ομοούσιος προς τον Πατέρα. Αυτή είναι η Χριστολογική διδασκαλία της Εκκλησίας.

Ο Άγιος Νικόλαος συνδέεται, όπως αναφέραμε, με το ναυτικό μας. Και το Ελληνικό ναυτικό διαδραμάτισε στην μακραίωνη Ελληνική ιστορία σημαντικότατο ρόλο. Η δυναμική παρουσία του ναυτικού μας στο Αιγαίο έσωσε πολλές φορές την Ελλάδα. Θεωρείται επίσης και προστάτης των ναυτικών σε ολόκληρο τον κόσμο και δεν είναι τυχαίο. Κάποτε αποφάσισε να ταξιδέψει με πλοίο στους Αγίους Τόπους, εκεί που βάδισε, δίδαξε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Κύριος. Ο Άγιος Νικόλαος μέσα στο πλοίο διαισθάνθηκε ότι θα γινόταν μεγάλη τρικυμία και συνέστησε στους ναύτες του πλοίου να προσέξουν. Πράγματι μετά από λίγο ξέσπασε η τρικυμία, που φοβόταν ο Άγιος Νικόλαος. Τότε ο Άγιος γονάτισε και προσευχήθηκε. Οι προσευχές του εισακούσθηκαν από τον Κύριο και η θάλασσα ηρέμησε. Το ίδιο συνέβη και με την επιστροφή. Αυτό διαδόθηκε και γι’ αυτό θεωρείται προστάτης των ναυτικών.

Ο Άγιος Νικόλαος καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Μετά τον θάνατο των γονέων του μοίρασε ολόκληρη την περιουσία του για την περίθαλψη των ορφανών και χηρών και σε ποικίλες ελεημοσύνες για την ανακούφιση πασχόντων. Ήθελε να ανακουφίζει τον πόνο των φτωχών και αδύναμων ανθρώπων. Ήθελε να επικρατεί η ισότητα και η δικαιοσύνη μεταξύ των ανθρώπων. Ήταν ένας άνθρωπος του λαού. Αγαπούσε τους ανθρώπους με όλη του την ψυχή. Υπήρξε ένας ακτήμονας Επίσκοπος, αληθινός διάκονος της Εκκλησίας. Ο υλικός πλούτος δεν τον ενθουσίαζε. Τον ενθουσίαζε ο ψυχικός πλούτος, ο οποίος οδηγεί τον άνθρωπο στη σωτηρία και στην αιώνια ζωή. Δίκαια ο υμνογράφος με τον ποιητικό του λόγο τον παρουσιάζει μέγα και υψηλό με την πτωχεία του, πλούσιο όμως σε πνευματικά πλούτη με τις αγαθοεργίες του.

Είναι πραγματικά πολύ συγκινητικό να βλέπουμε Ιεράρχες σαν τον Άγιο Νικόλαο. Και υπάρχουν και στις ημέρες μας τέτοιοι Ιεράρχες και γενικά κληρικοί. Οι τίμιοι αυτοί κληρικοί βλέπουν την Ιερωσύνη όχι ως εξουσία ή μέσο απόκτησης πολλών χρημάτων, αλλά ως διακονία υπέρ του ευσεβούς λαού του Θεού. Έλεγε ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Ο κόσμος χρειάζεται σήμερα περισσότερο από καθετί άλλο καλούς ιερείς και πνευματικούς, γιατί ελλείψει αυτών αδειάζουν οι εκκλησίες και γεμίζουν τα ψυχιατρεία, οι φυλακές και τα νοσοκομεία» (Σκεύος Εκλογής, Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, σελίδες 164-165). «Το ράσο – έλεγε ο Φώτης Κόντογλου – θυμίζει στον λαό την ιστορία του, τις θυσίες του, τους πόνους του, τις χαρές του, και γι’ αυτό το ράσο τον ζεσταίνει, του δίνει φρόνημα, πίστη, πεποίθηση, εμπιστοσύνη κι’ αγάπη στη φυλή του» (Ασάλευτο Θεμέλιο, σελίδα 29).

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Άγιος Νικόλαος έγινε ένα εμπράγματο Ευαγγέλιο που κατέδειξε την αξία του όχι με ωραία λόγια, που έχουμε χορτάσει στη σημερινή εποχή, αλλά με έργα αρετής. Είναι καιρός να φύγουμε όλοι από τα λόγια και τις θεωρίες και να καταφύγουμε στις πράξεις, που αποδεικνύουν αν πραγματικά είμαστε Χριστιανοί.  Πιστεύουμε στο Ευαγγέλιο όχι σαν μία θεωρία κοινωνική ή φιλοσοφική, αλλά σαν μία ευκαιρία για να κάνουμε τη ζωή μας πραγματικά υπέροχη. Η διδασκαλία του Χριστού, που βρίσκεται μέσα στο Ευαγγέλιο, μας οδηγεί μόνο στη χαρά, στην ειρήνη και στην ευλογημένη ζωή. Αυτός ο υπέροχος τρόπος ζωής, όταν βιώνεται από τους σημερινούς Χριστιανούς, γίνεται μέσο πραγματοποίησης της Βασιλείας του Θεού επί της γης. Είναι ένα ζωντανό κήρυγμα προς τον σημερινό ταραγμένο κόσμο. Σε αντίθετη περίπτωση οδηγούμαστε στη θλίψη και στη δυστυχία.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.