« ΑΓΙΟΣ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ »

Η σημερινή Αποστολική περικοπή, αγαπητοί μου φίλοι, είναι παρμένη από τις Πράξεις των Αποστόλων του Ευαγγελιστή Λουκά και μας διηγείται το μαρτύριο του Πρωτομάρτυρος Στεφάνου, του οποίου την μνήμη εορτάζουμε σήμερα. Ο νεαρός διάκονος πρώτος με το αίμα του πότισε τα θεμέλια της πρώτης Χριστιανικής Εκκλησίας. Είναι ο πρώτος μάρτυρας της Αγίας Εκκλησίας μας. Ο Στέφανος ανήκε στην τάξη των Ελληνιστών Ιουδαίων. Γνώριζε την Ελληνική γλώσσα και την Ελληνική σκέψη. Οι Απόστολοι τον χειροτόνησαν διάκονο μαζί με άλλους έξι διακεκριμένους άνδρες, κατόπιν εκλογής από Χριστιανούς στις «Αγάπες», στις κοινές συνεστιάσεις. Το γεγονός της εκλογής των επτά διακόνων, αναφέρεται και αυτό στις Πράξεις των Αποστόλων. Ο Πρωτομάρτυρας Στέφανος αποτελεί το στολίδι των μαρτύρων της Εκκλησίας μας και το πρότυπό τους.

Ο Στέφανος πέραν από το διακονικό του έργο, έβρισκε την ευκαιρία να ασκεί και το έργο της διδαχής. Ακόμη συζητούσε με μορφωμένους Ιουδαίους, φανατικούς όμως στις θρησκευτικές τους ιδέες. Η δράση του Στεφάνου παρεξηγήθηκε και οι αντίπαλοί του, οι οποίοι ήσαν φανατικοί Ιουδαίοι, τον συκοφάντησαν ότι βλασφημεί κατά του Μωϋσή. Αυτή η κατηγορία ήταν για εκείνη την εποχή φοβερή. Ο Στέφανος λοιπόν οδηγήθηκε ενώπιον του Εβραϊκού Συνεδρίου. Γρήγορα βρέθηκαν και οι ψευδομάρτυρες, οι οποίοι βεβαίωσαν ότι πράγματι ο Στέφανος είναι βλάσφημος κατά του Μωσαϊκού Νόμου. Ότι διδάσκει εναντίον της διδασκαλίας του Μωϋσή. Αυτή και μόνο η κατηγορία αρκούσε για να ενοχοποιηθεί ο Στέφανος. Ο Στέφανος με θάρρος και παρρησία ομολόγησε ενώπιον των δικαστών του τη θεότητα του Ιησού Χριστού. Δεν τους φοβήθηκε.

Δεν δίστασε να ελέγξει τους δικαστές του ότι και αυτοί, όπως και οι πατέρες τους, καταδικάζουν τους απεσταλμένους του Θεού. Τόσος ήταν ο ενθουσιασμός του, ώστε έβλεπε σε όραμα τον Ιησού Χριστό καθισμένο στα δεξιά του Θεού. Είπε με τη δύναμη της πίστης του: «Ιδού θεωρώ τους ουρανούς ανεωγμένους και τον Υιόν του ανθρώπου εκ δεξιών του Θεού εστώτα» (ΠΡΑΞ. 7, 56). Δηλαδή, «να, βλέπω τον ουρανό ανοικτό και τον Υιό του ανθρώπου να στέκεται στα δεξιά του Θεού» (ΠΡΑΞ. 7, 56). Αυτές οι ουράνιες καταστάσεις είναι συνηθισμένες στους ανθρώπους του Θεού, οι οποίοι αγωνίζονται με όλη την ψυχή τους και κατορθώνουν να εισέρχονται στα μυστήρια του Θεού. Οι άνθρωποι του Θεού δίνουν το αίμα τους, προκειμένου να λαμβάνουν Πνεύμα Θεού. Η αγιότητα ανοίγει τα μάτια της ψυχής, η οποία μπορεί πλέον να βλέπει ουράνια μεγαλεία.

Βέβαια με το θάρρος του ο Στέφανος εκνεύρισε τους δικαστές του, οι οποίοι τον οδήγησαν έξω από την πόλη και εκεί τον καταδίκασαν στον δια λιθοβολισμού θάνατο. Ο Στέφανος πληγωμένος στο σώμα από τους ριπτόμενους λίθους, γονατιστός παρακαλούσε τον Κύριο να μην καταλογίσει στους φονείς του την αμαρτία αυτή. Τόση ήταν η ανεξικακία του Στεφάνου, ώστε να συγχωρεί τους ανθρώπους που τον εκτελούσαν και μάλιστα να παρακαλεί και τον Κύριο να τους συγχωρήσει. Ακολουθούσε δηλαδή τα βήματα του Διδασκάλου του Ιησού Χριστού, ο Οποίος και Αυτός παρακαλούσε τον Πατέρα Του να μην καταλογίσει την αμαρτία των Σταυρωτών Του. Ο Άγιος Στέφανος έκανε πράξη την διδασκαλία του Χριστού στην προσωπική του ζωή. Δεν έμενε στα λόγια, όπως κάνουμε συνήθως εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί. Προχωρούσε και στις πράξεις.

Ο νεαρός Στέφανος πότισε με το αίμα του το δένδρο της πίστης και το μαρτύριό του ακολούθησαν εκατομμύρια Μαρτύρων. Έτσι εμείς έχουμε σήμερα, μία ελεύθερη Εκκλησία και η διδαχή της ομορφαίνει τη ζωή μας. Η αγάπη προς τον πλησίον, η δικαιοσύνη στις σχέσεις μας, ο σεβασμός της ανθρώπινης προσωπικότητας, η αναγνώριση της ζωής ως υπέρτατης αξίας, η εσωτερική ελευθερία, είναι αλήθειες που καταξιώνουν τη ζωή του ανθρώπου. Η διδαχή περί της ελευθερίας έγινε σπόρος, που βλάστησε με το κήρυγμα της ισότητας όλων των ανθρώπων. Βέβαια η δουλεία δεν καταργήθηκε αμέσως, αλλά η Χριστιανική ανθρωπιστική δράση των μεγάλων Πατέρων, βοήθησε να επικρατήσει το πνεύμα της ισότητας. Μόνο εφαρμόζοντας τη διδασκαλία του Χριστού μπορούμε να οδηγηθούμε στην ισότητα και στη δικαιοσύνη. Σε διαφορετική περίπτωση οδηγούμαστε σε μεγάλα αδιέξοδα.

Αγαπητοί μου φίλοι, η Χριστιανική διδασκαλία απέβη ευεργετική στον ανθρώπινο πολιτισμό. Όσα εύφημα και αγνά, έχουν τις ρίζες τους στην Χριστιανική διδαχή. Η υλιστική θεώρηση της ζωής θέλει να αρνείται την ευεργετική επίδραση της Χριστιανικής διδαχής στη ζωή μας. Εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί, βιώνοντας τις Χριστιανικές αξίες, ας μείνουμε εδραίοι και σταθεροί στο Χριστιανικό μας πιστεύω. Σαν σύγχρονη Εκκλησία να δώσουμε το μήνυμα ότι ο Χριστός με τον Σταυρό και την Ανάστασή Του έσπασε τη δύναμη του κακού και Αυτός μόνο απελευθερώνει και μεταμορφώνει τη ζωή των ανθρώπων. Η ανθρωπότητα δεν σώζεται με τις καταπληκτικές εφευρέσεις, αν δεν υπάρχουν στη ζωή οι πνευματικές αξίες. Αυτά βέβαια ακούγονται περίεργα στους αθέους και υλιστές της εποχής μας. Εμείς ας συνεχίζουμε την πορεία μας και όποιος θέλει ας ακολουθεί την Χριστιανική πίστη.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.