« ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ »

Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου φίλοι, στη σημερινή Αποστολική περικοπή τονίζει δύο φορές τη σημασία των καλών έργων. «Ίνα φροντίζωσι καλών έργων προΐστασθαι οι πεπιστευκότες τω Θεώ» (ΤΙΤ. 3, 8) και «μανθανέτωσαν δε και οι ημέτεροι καλών έργων προΐστασθαι εις τας αναγκαίας χρείας, ίνα μη ώσιν άκαρποι» (ΤΙΤ. 3, 14). Ο Απόστολος Παύλος διδάσκει προς όλους τους Χριστιανούς ότι εφόσον θέλουν να αποδέχονται την Χριστιανική ιδιότητα, αυτή η ιδιότητα πρέπει να φανερώνεται με τα καλά έργα, που εξυπηρετούν τις ανάγκες της Εκκλησίας και κατ’ επέκταση της κοινωνίας. Αν η Χριστιανική πίστη δεν εκδηλώνεται σε «καλά και ωφέλιμα» (ΤΙΤ. 3, 8) έργα, αποβαίνει άκαρπη. Ωραία είναι να μιλάμε και να λέμε θεωρίες, οι οποίες δεν μας κοστίζουν και τίποτα. Χρειάζονται όμως και πράξεις από την μεριά μας.

Τα καλά έργα είναι καρπός της πίστης. Ο Χριστιανός που πιστεύει στην αξία του Ευαγγελίου, συγκινείται εσωτερικά, αναγεννάται και την εσωτερική του αναγέννηση την εκφράζει με τα καλά έργα. Τα καλά έργα δεν τελούνται για να κάνουν εντύπωση και να προκαλέσουν τον θαυμασμό. Τελούνται με ειλικρίνεια, προκειμένου να ωφελήσουν την κοινωνία. Υπάρχουν βέβαια καλά έργα που φαίνονται ως καλά, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι, γιατί δεν είναι αγαθά τα κίνητρα. Έτσι έχουμε έργα φιλανθρωπίας, δήθεν θρησκευτικά, κοινωνικής πρόνοιας και άλλα, στα οποία μόνο ο εγωϊσμός προβάλλεται και όχι η αγαθή διάθεση για την ωφέλεια του κοινωνικού συνόλου. Λείπει η γνήσια πίστη και αγάπη και τα δήθεν καλά έργα δημιουργούν απλώς εντυπώσεις και η εξωτερική τους λάμψη εξαπατά τους ανθρώπους. Τέτοια έργα δεν έχουν καμία αξία.

Ο Απόστολος Παύλος δεν μας μιλάει για έργα χωρίς αγαθή διάθεση. Αυτά τα έργα είναι έκφραση μιας φαρισαϊκής ηθικολογίας. Λείπει από αυτά η πραγματική αγάπη. Ο Απόστολος Παύλος μας μιλάει για έργα, που πρέπει να κάνουμε, για αυτούς που έχουν πραγματικές ανάγκες. Τα καλά έργα που γίνονται με αληθινή πίστη που εκφράζει ρωμαλεότητα φρονήματος, σεβασμό, ενσυνείδητη επιτέλεση του καθήκοντος, ακόμη και πνεύμα θυσίας, είναι καρπός γνήσιας πίστης. Ο Χριστιανός που πιστεύει αληθινά στην Ευαγγελική διδαχή, εργάζεται μόνο με το κίνητρο της αγάπης. Και όταν έχουμε αληθινή πίστη, είμαστε μέσα στην Εκκλησία και ζούμε Μυστηριακή ζωή, να είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός θα μας φωτίζει, προκειμένου να πράττουμε τα καλά έργα με αληθινή αγάπη και όπου πραγματικά υπάρχει ανάγκη. Θα μας φωτίζει ο Θεός, προκειμένου να ενεργούμε με διάκριση.

Όσοι εργάσθηκαν και πρόσφεραν τις καλές τους υπηρεσίες προς την κοινωνία, υπήρξαν ευεργέτες και την προσφορά τους τη γεύονται γενεές γενεών. Μπορεί να χρειάσθηκαν θυσίες, μπορεί να χρειάσθηκαν αγώνες, αλλά συνετέλεσαν με τα αγαθά τους έργα στην προαγωγή των κοινωνικών ζητημάτων. Έλαμψαν με τα καλά τους έργα και επιβεβαίωσαν τα λόγια του Κυρίου μας: «Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς» (ΜΑΤΘ. 5, 16). Δηλαδή, «έτσι να λάμψει και το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξολογήσουν τον ουράνιο Πατέρα σας» (ΜΑΤΘ. 5, 16). Μόνο έτσι οι άνθρωποι θα προβληματισθούν και θα πουν, ότι κάτι διαφορετικό υπάρχει στον χώρο της Εκκλησίας.

Αυτό είναι το περιεχόμενο της Χριστιανικής ηθικής, η όλη διδασκαλία της Εκκλησίας περί των καλών έργων. Στη σημερινή εποχή οι άνθρωποι κινούνται, τρέχουν, κουράζονται και με όλη την εξαντλητική τους δραστηριότητα θέλουν να δείξουν δύναμη, φανταχτερή πρωτοτυπία, μία προβολή του εγώ συγκεκαλυμμένη ύποπτη σκοπιμότητα. Είναι για το θέαμα, όχι όμως για την αληθινή προσφορά. Δυστυχώς κάποιες φορές πέφτουμε κι εμείς, οι Χριστιανοί, σε αυτές τις καταστάσεις. Πίσω από τα καλά μας έργα μπορεί να κρύβεται ο εγωϊσμός μας ή ακόμη και άλλα πράγματα που μπορεί να επιδιώκουμε μέσα από αυτά τα έργα. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και επαγρύπνηση. Τα καλά έργα για να είναι όντως καλά, πρέπει να έχουν τον χαρακτήρα της χρησιμότητας και της ευεργετικότητας. Να εκφράζουν αγάπη προς τον συνάνθρωπο για την ανακούφιση του βιοτικού και του ηθικού του επιπέδου.

Αγαπητοί μου φίλοι, ο Χριστός στο Ευαγγέλιο δεν καταδίκασε τους αμαρτωλούς ανθρώπους, αλλά την Φαρισαϊκή υποκρισία και στο πρόσωπο του Φαρισαίου τον εγωϊσμό. Για να πράξουμε καλά έργα, όπως τα εννοεί ο Απόστολος Παύλος στη σημερινή Αποστολική περικοπή, χρειάζεται να φύγουμε από την υποκρισία και να αποδεχθούμε γνήσια και αληθινά την πίστη στον Ιησού Χριστό. Μόνο έτσι θα πράττουμε τα καλά έργα, όπως τα θέλει ο Κύριος. Μόνο έτσι θα ξεφεύγουμε από υποκριτικές και εγωϊστικές συμπεριφορές. Εμείς λοιπόν ως αληθινοί Χριστιανοί ας εμπνευσθούμε από το φρόνημα της γνήσιας προσφοράς και της αληθινής συνεργασίας με τους συνανθρώπους μας. Και αυτό γίνεται, όπως είπαμε, μόνο με τον φωτισμό του Κυρίου μας. Η ζωή με την αγάπη γίνεται Παράδεισος και ο Παράδεισος συνεχίζεται στην αιωνιότητα.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.