Στο προηγούμενο τεύχος της Παρακαταθήκης ζητούσαμε και εμείς «Δημοψήφισμα εδώ και τώρα!» για το μεταναστευτικό. Η κυβέρνηση αδιαφόρησε. Πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων 400 χιλιάδες υπογραφές, που συγκεντρώθηκαν σε λιγότερο από δύο μήνες και εξέφραζαν το παλλαϊκό αίτημα να εκφρασθεί ο ίδιος ο λαός για το παρόν και το μέλλον του μέσα από ένα δημοψήφισμα. Έγραψαν το λαό στα παλιά τους τα παπούτσια και ψήφισαν το λαοκτόνο νομοσχέδιο, που δίνει-σε πρώτη φάση-ιθαγένεια και δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι σε περισσότερους από 600 χιλιάδες μετανάστες, στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνους!
Αυτό είναι το πιο σημαντικό από τα μέτρα που ήδη πάρθηκαν, παίρνονται και θα παρθούν με σκοπό το γονάτισμα του λαού μας και το προσκύνημα των νεοταξικών αφεντικών.
Χτυπούν στοχευμένα και συνδυασμένα με ρυθμό μπαράζ την πίστη και την πατρίδα, αλλά και τις οικονομικές αντοχές του λαού μας.
Χτυπούν πρώτα την πίστη. Αποκαθηλώνουν-όπου νάναι-σταυρό και εικόνες από σχολεία και δικαστήρια, καταργούν τον εορτασμό του Πάσχα στα στρατόπεδα, αφαιρούν τον σταυρό από το έμβλημα της Αστυνομίας στις ταυτότητες των αστυνομικών. Σε λίγο θα θελήσουν να βγάλουν τον σταυρό και από το πανί της σημαίας και από το εθνόσημο!
Χτυπούν συγχρόνως την πατρίδα. «Βαφτίζουν» Έλληνες τους μουσουλμάνους Αφρικανούς και Ασιάτες λαθρομετανάστες, καταργούν τις παρελάσεις, καταργούν τον εορτασμό των εθνικών επετείων στις ελληνικές πρεσβείες του εξωτερικού «για να κάνουν οικονομία στα έξοδα». Φακελλώνουν τους πάντες και τα πάντα οικοδομώντας την «κοινωνία» του «Μεγάλου Αδελφού».
Συγχρόνως ξεζουμίζουν οικονομικά τον ελληνικό λαό, πιστεύοντας ότι έτσι θα περάσουν ευκολότερα τις ντιρεκτίβες των ξένων πρεσβειών για συμβιβαστικές λύσεις στα εθνικά μας θέματα.
Και όλα αυτά μέσα σε 4 μόνο μήνες! Ποτέ η Ελλάδα δεν προδόθηκε τόσο ξεδιάντροπα από αυτούς που-υποτίθεται-είναι εκεί που είναι για να υπερασπίζονται τα συμφέροντά της!
Και ο λαός, πάντα προδομένος, τι κάνει; Στις πόλεις και στα χωριά απλώνεται μια βουβή αγανάκτηση ανάμικτη με οργή.
Από αυτό το πικρό εργαστήρι θα γεννηθεί το αύριο. Αν κιοτέψουμε, τα χάσαμε όλα (σ’ αυτό ποντάρουν άλλωστε οι εχθροί μας μέσα κι έξω). Αν όμως η οργή και η αγωνία μπολιαστούν με την πίστη και την ελπίδα, αν γίνουν απόφαση για αγώνα, που θα μας βγάλει από την νάρκη του εφησυχασμού, στον οποίο ζούμε, δυστυχώς, τα τελευταία είκοσι-τριάντα χρόνια, τότε ανατέλλει η ελπίδα. Υπάρχει μέλλον.
Ο καλός Θεός δεν θα αφήσει την Ελλάδα. Για να κάνει όμως ο Θεός το μερτικό του, πρέπει και εμείς να κάνουμε το δικό μας ανθρώπινο μερτικό. Η Εκκλησία, ένα από τα ελάχιστα μετερίζια αντιστάσεως που απέμειναν στον τόπο-γι’ αυτό και την πολεμούν λυσσαλέα-πρέπει να στηρίξει και να εμπνεύσει τον λαό μας. Εμείς οι Έλληνες το έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε καλύτερα στα δύσκολα. Εμπρός, λοιπόν, να αναστήσουμε την ελπίδα!
Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου