« ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ) »

Πολλές φορές, αγαπητοί μου φίλοι, προσευχόμαστε και παρακαλούμε τον Θεό να μας λυτρώσει από τις διάφορες θλίψεις. Άλλες πάλι φορές Τον παρακαλούμε να μας χαρίσει κάτι που ποθεί η καρδιά μας. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο Θεός σιωπά και δεν μας δίνει κάποια απάντηση στο αίτημά μας. Όμως δεν σιωπά απλά για να μας ταλαιπωρεί, αλλά για να δοκιμάσει περισσότερο την πίστη μας και την αγάπη μας. Αυτό συνέβη και με την Χαναναία του σημερινού Ευαγγελικού αναγνώσματος. Η Χαναναία φώναζε με αγωνία να βοηθήσει ο Χριστός την άρρωστη θυγατέρα της. Τραγικός είναι ο πόνος για την κάθε μητέρα που έχει ένα άρρωστο παιδί. Ο Ιησούς έδειχνε πως δεν την άκουγε. Η Χαναναία όμως δεν σταμάτησε να Τον παρακαλεί. Πήγε μπροστά στον Χριστό, έπεσε στα πόδια Του και Του είπε με αγωνία: «Ελέησόν με, Κύριε, υιέ Δαυΐδˑ η θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται» (ΜΑΤΘ. 15, 22).

Ο Θεός πολλές φορές σιωπά, για να πάρουν την απάντηση εκείνοι που είναι ικανοί να την δεχθούν, εκείνοι που με την καρτερία τους αξίζουν τον δίκαιο έπαινο, όπως η Χαναναία: «Ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις!» (ΜΑΤΘ. 15, 28). Η Χαναναία ήταν Συροφοίνισσα. Δεν ανήκε στον Ιουδαϊκό κόσμο. Για τους αυστηρούς Ιουδαίους ήταν αλλοεθνής. Ο Χριστός αφού δοκίμασε την πίστη της, ικανοποίησε το αίτημά της. Ο Ίδιος είπε ότι έχει και άλλα πρόβατα που βρίσκονται έξω από τον οίκο του Ισραήλ. Το κήρυγμα του Χριστού είναι πανανθρώπινο, με οικουμενική ισχύ και απήχηση. Ο Χριστός ζήτησε με το Ευαγγέλιό Του να συγκεντρώσει τους ανθρώπους σε μία ενότητα, στην ενότητα της Εκκλησίας. Έτσι η Εκκλησία του Χριστού, θέτει την υπηρεσία της σε ολόκληρη την ανθρωπότητα με το Ευαγγέλιο της ειρήνης και της ελπίδας.

Οι Απόστολοι, αυτό το κήρυγμα της ειρήνης και της ενότητας, μετέφεραν σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο, για να ιδρυθούν ζωντανές εκκλησιαστικές κοινότητες που αναμόρφωσαν τα ανθρώπινα ήθη. Οι εκκλησιαστικές κοινότητες δημιούργησαν μία καινούργια κατάσταση, που αφορούσε και τον Ιουδαίο και τον Έλληνα, τον επιστήμονα και τον απλοϊκό άνθρωπο, τον άνδρα και τη γυναίκα. Μέχρι τότε υπήρχε διαχωρισμός και ανισότητα. Όλα αυτά καταργήθηκαν με την Εκκλησία του Χριστού. Η διδασκαλία του Χριστού έφερε νέα ήθη, πιο ανθρώπινα.  Δημιουργήθηκε ένας νέος ανθρωπιστικός πολιτισμός, με οικουμενικό χαρακτήρα. Δίκαια η Εκκλησία χαρακτηρίσθηκε ως Καθολική, δηλαδή πανανθρώπινη. Η Εκκλησία του Χριστού απευθύνεται σε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους σε πλούσιους και φτωχούς, σε μορφωμένους και μη, σε λευκούς και μαύρους.

Τον πανανθρώπινο χαρακτήρα της οφείλει να παρουσιάζει και να διακηρύττει και η σημερινή Εκκλησία. Το λυτρωτικό της μήνυμα μπορεί να το προσφέρει, με τα σύγχρονα επαγωγικά μέσα, και στον χώρο της και έξω από αυτόν, σε εκείνους που είτε από άγνοια είτε από αδιαφορία βρίσκονται σε εξωχριστιανικούς χώρους, έξω από την αγάπη και την αλήθεια του Ευαγγελίου. Και σήμερα υπάρχουν πολλά μέσα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, προκειμένου να διαδοθεί το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Μέσα από τα έντυπα, από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το διαδίκτυο, μπορεί να προσφερθεί στον σύγχρονο κόσμο η διδασκαλία του Χριστού.  Όπως οι Απόστολοι, έτσι και η σημερινή Εκκλησία με ένα κήρυγμα πνευματικού δυναμισμού, χωρίς εξαναγκασμούς, μπορεί να παρέχει με ειλικρίνεια τη μαρτυρία της αγάπης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Μέσα σε ένα κόσμο πνευματικής σύγχυσης, όπως χαρακτηρίζεται ο σύγχρονος κόσμος, η Ευαγγελική ζύμη μπορεί να επηρεάσει το ανθρώπινο πνεύμα με οικουμενική διάσταση και να συμβάλει να αναγνωρίσουν όλοι οι άνθρωποι με ελεύθερη συνείδηση ότι δεν είναι άβουλα άτομα, αλλά πρόσωπα που βιώνουν τις πνευματικές αξίες της ζωής. Η Εκκλησία ας μην περιορίζεται μόνο στα τελετουργικά της καθήκοντα, αλλά με αφετηρία τη λειτουργική της ζωή να αναπτύσσει μία γόνιμη κοινωνική προσφορά που θα συγκινεί τους ανθρώπους, ακόμη και τους σύγχρονους ειδωλολάτρες. Ο άνθρωπος της σημερινής υλιστικής και περίεργης εποχής μας έχει ανάγκη από κήρυγμα που να μιλάει στην καρδιά του και όχι να ακούει διάφορες θεωρίες. Έτσι η Εκκλησία αποβαίνει οικοδομή του Σώματος του Χριστού προς καταρτισμό αγίων στη ιερή διακονία της.

Αγαπητοί μου φίλοι, η εποχή μας έχει πολλές ομοιότητες με την εποχή των Αποστόλων, οι οποίοι με την φλόγα της πίστης δημιούργησαν καινούργιο κόσμο παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις. Και στην εποχή μας υπάρχουν πολλοί που δεν πιστεύουν στο λυτρωτικό μήνυμα του Ευαγγελίου και δημιουργούν προσκόμματα στο έργο της Εκκλησίας. Όμως παρόλα αυτά η Εκκλησία με μία αγωνιστική παρουσία οφείλει να δίνει το δυναμικό της μήνυμα με ειλικρινή και αγαθή διάθεση για μία αναμόρφωση των ηθών με το πνεύμα της αγάπης, της δικαιοσύνης και της ευταξίας στις ανθρώπινες σχέσεις. Πρώτοι εμείς, που αποτελούμε το Σώμα του Χριστού ας δίνουμε το καλό παράδειγμα της βίωσης των Χριστιανικών αληθειών, για να δουν και όσοι βρίσκονται μακριά από την Εκκλησία το φως της Ανάστασης και να θελήσουν να το δεχθούν στις καρδιές τους.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.