« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ »

Η πιο τέλεια κοινωνία, αγαπητοί μου φίλοι, που δημιουργήθηκε, είναι η κοινωνία των πρώτων Χριστιανών. Τα πάντα ρυθμίζονταν με την ανιδιοτελή αγάπη, η οποία έφθανε μέχρι θυσίας. Πίστευαν και το βεβαίωναν με την πράξη της ζωής τους, ότι μεταξύ τους είναι αδελφοί με κοινό Πατέρα τον Θεό. Τα υλικά αγαθά τα είχαν όλα κοινά. Όμως στην ιδεώδη αυτή κοινωνία, όπως μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς στη σημερινή Αποστολική, παρμένη από τις Πράξεις των Αποστόλων, παρουσιάσθηκαν κάποια παράπονα. Παραπονέθηκαν οι Ελληνιστές Ιουδαίοι, διότι στη διακονία των κοινών τραπεζών παραθεωρούνταν οι χήρες και τα ορφανά τους εκ μέρους των γηγενών Εβραίων. Υπήρχαν δηλαδή προσωποληψίες και διακρίσεις, οι οποίες οδήγησαν τους πρώτους αυτούς Χριστιανούς σε φιλονικίες και τσακωμούς.

Τα παράπονα των Ελληνιστών Ιουδαίων διαβιβάσθηκαν προς τους Αποστόλους, οι οποίοι επελήφθησαν του ζητήματος. Μίλησαν προς τους Χριστιανούς, ότι δεν ήταν δυνατό να αφήσουν την προσευχή και το κήρυγμα, δηλαδή το κύριο έργο που ανέλαβαν από τον Κύριο και να ασχολούνται με τις υλικές τροφές. Δεν έπρεπε όμως και να αφήσουν το ζήτημα, που είχε προκύψει, άλυτο. Συνέστησαν στους Χριστιανούς να εκλέξουν επτά άνδρες δικαίους, «πλήρεις Πνεύματος Αγίου και σοφίας» (ΠΡΑΞ. 6, 3), προκειμένου αυτοί να διακονούν στις κοινές τράπεζες και έτσι να διορθωθεί το κακό. Η πρόταση των Αποστόλων έγινε δεκτή. Οι Χριστιανοί εξέλεξαν επτά άνδρες, τους οποίους έφεραν ενώπιον των Αποστόλων. Οι Απόστολοι, αφού προσευχήθηκαν, «επέθηκαν αυτοίς τας χείρας» (ΠΡΑΞ. 6, 6), για να έλθει η Χάρη του Θεού και να τους αναδείξει άξιους της ιερής αυτής διακονίας.

Το αποτέλεσμα επήλθε, όπως το περίμεναν. Τα παράπονα σταμάτησαν, η ενότητα επανήλθε και η ειρήνη αποκαταστάθηκε μεταξύ των πιστών. Και ο λόγος του Θεού αύξανε και οι νέοι Χριστιανοί πληθύνονταν καθημερινά. Αυτά τα αποτελέσματα έρχονται, όπου υπάρχουν τίμιοι και ευσυνείδητοι διαχειριστές των κοινών, όπως οι Απόστολοι. Οι δε αρχόμενοι, όταν δεν έχουν κακή διάθεση και προκαταλήψεις, δέχονται εύκολα τίμιες και δίκαιες λύσεις που αίρουν τις ανθρώπινες αδυναμίες. Είναι σημαντικό να υπάρχει δικαιοσύνη και ισότητα στις ανθρώπινες κοινωνίες. Σε αντίθετη περίπτωση, όπου επικρατούν δηλαδή η αδικία και η ανισότητα, δημιουργούνται άσχημες καταστάσεις που οδηγούν στο κοινωνικό χάος και στις επαναστάσεις. Όμως για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται αυτοί που διοικούν να ζητάνε τη βοήθεια του Θεού, έτσι ώστε να φωτίζονται και να πράττουν τα σωστά.

Αν όμως στην αγία κοινωνία των πρώτων Χριστιανών, οι οποίοι ζούσαν πνευματικά, συνέβαιναν τέτοια πράγματα, επόμενο είναι και στις δικές μας κοινωνίες, οι οποίες δεν έχουν και τόσο Χριστιανικά ενδιαφέροντα, να δημιουργούνται ασυμφωνίες και αντιθέσεις. Ασυμφωνίες και αντιθέσεις παρατηρούνται στο χώρο της Εκκλησίας, στις κυβερνήσεις, στα πολιτικά κόμματα, στα σωματεία, στην οικογενειακή ζωή και γενικά όπου συμβιούν και συνεργάζονται άνθρωποι. Οι ανθρώπινες αδυναμίες είναι η κύρια αιτία των παρεξηγήσεων και των διαφωνιών. Δυστυχώς όπου εισχωρούν οι αδυναμίες των ανθρώπων δημιουργούνται μεγάλα και δισεπίλυτα προβλήματα. Για να ξεφύγουμε από αυτές τις καταστάσεις χρειάζεται να διακατεχόμαστε από ταπείνωση και υποχωρητικότητα, έτσι ώστε να επικρατεί μια κοινή γραμμή ανάμεσα στους ανθρώπους.

Οι αντιθέσεις αίρονται, όταν οι άνθρωποι κυριαρχηθούν από το πνεύμα της αγάπης. Άρχοντες και αρχόμενοι χωρίς ιδιοτέλεια και υστεροβουλία μπορούν να λύνουν κατά τον ομαλότερο τρόπο τα διάφορα κοινωνικά προβλήματα. Στη σημερινή Αποστολική περικοπή βλέπουμε ότι οι Απόστολοι έδωσαν τίμια και δίκαιη λύση. Και σήμερα στον οργανωμένο κοινωνικό βίο οι διοικούντες και οι διοικούμενοι μπορούν με την πνευματική τους καλλιέργεια να αποδέχονται λύσεις προς το συμφέρον όλων. Ο κοινωνικός βίος μπορεί να προάγεται, όταν λείπουν τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Ίσως κάποιοι να αντιτάξουν, ότι καλά είναι όλα αυτά, αλλά βρίσκονται στην σφαίρα της φαντασίας. Και ίσως να έχουν δίκαιο. Όμως αν δεν γίνουμε άνθρωποι, που να θέλουμε την ισότητα και την δικαιοσύνη, θα πορευόμαστε έτσι όπως πορευόμαστε και θα λέμε ότι οι άλλοι φταίνε και όχι εμείς.

Αγαπητοί μου φίλοι, η πλεονεξία, ο εγωϊσμός, η απληστία, δημιουργούν τις αντιθέσεις και υποβιβάζεται ο κοινωνικός πολιτισμός. Οι αντιθέσεις και οι συγκρούσεις μεταβάλλουν τις κοινωνίες μας σε ζούγκλα, όπου υπερισχύει το δίκαιο του ισχυρότερου. Η γη μας παράγει πολλά αγαθά που με τη δίκαιη κατανομή τους μπορούν να ζήσουν όλοι οι άνθρωποι και να μην φθάνουμε στο σημείο να βλέπουμε τα φαινόμενα αυτών των ημερών, με τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους των χωρών της Μέσης Ανατολής, που καταφθάνουν στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Πρωτεύουν όμως τα πνευματικά αγαθά που όταν τα βιώσουμε, τότε χαιρόμαστε δίκαια και τα υλικά. Η έννοια της Βασιλείας του Θεού είναι η προτεραιότητα των πνευματικών αγαθών που χαρίζουν και τη δικαιοσύνη στην απόλαυση και των υλικών. Μόνο έτσι θα επικρατήσει δικαιοσύνη παντού. Χριστός Ανέστη!

Με αγάπη Χριστού Αναστάντος,

π. Βασίλειος.