« ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ »

Στους κόλπους του Αβραάμ μεταφέρθηκε ο Λάζαρος, αγαπητοί μου φίλοι, ο φτωχός και ταλαίπωρος αυτός άνθρωπος της παραβολής του σημερινού ιερού Ευαγγελίου. Έπειτα από μία ζωή δυστυχίας, πείνας και πόνου βρέθηκε στην αιώνια μακαριότητα του Ουρανού. Εκεί οδηγήθηκε τιμητικά από συνοδεία Αγγέλων του Θεού. Η διδακτική αυτή παραβολή, που μας διηγήθηκε ο Κύριος, μας δίνει σήμερα μια καλή ευκαιρία να δούμε ότι είναι αληθινά και υπαρκτά τα αγαθά του Παραδείσου και ότι τα απολαμβάνει όποιος αγωνίζεται να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Η ύπαρξη της Βασιλείας των Ουρανών είναι αδιαμφισβήτητη πίστη και προσδοκία της Εκκλησίας μας. Την αλήθεια αυτή επιβεβαιώνει ο Κύριος στην παραβολή που ακούσαμε σήμερα, λέγοντας ότι ο φτωχός Λάζαρος μετά τον θάνατό του οδηγήθηκε στους κόλπους του Αβραάμ, δηλαδή στην Βασιλεία του Θεού.

Ο Κύριος κάνει λόγο για τον Παράδεισο και σε άλλες παραβολές παρομοιάζοντάς τον με δείπνο βασιλικό, με γάμους, με πολύτιμο μαργαρίτη και κρυμμένο θησαυρό. Επιπλέον ο Απόστολος Παύλος μας δίνει και προσωπική μαρτυρία του για την ύπαρξη του Παραδείσου. Αξιώθηκε να φθάσει «έως τρίτου ουρανού» (Β΄ ΚΟΡ. 12, 2). «Ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα, α ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι» (Β΄ ΚΟΡ. 12, 4). Ο Απόστολος Παύλος στον Παράδεισο είδε και άκουσε συγκλονιστικές αποκαλύψεις. «Άρρητα ρήματα» (Β΄ ΚΟΡ. 12, 4) τα ονομάζει, διότι αυτά που είδε και άκουσε, καμία ανθρώπινη γλώσσα δεν μπορεί να τα περιγράψει. Μέσα στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν οι μαρτυρίες που προαναφέραμε για την ύπαρξη του Παραδείσου. Όποιος μελετά το λόγο του Θεού μπορεί να λάβει απαντήσεις πάνω σε αυτό το θέμα, όπως και σε πολλές άλλες απορίες.

Υπάρχει Παράδεισος, η Βασιλεία των Ουρανών, «ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος» (Νεκρώσιμος Ακολουθία). Εκεί δεν υπάρχει πόνος, ούτε λύπη, ούτε προβλήματα και δυσκολίες, αλλά αιώνια ζωή. Εκεί θα απολαμβάνει ο πιστός τη διαρκή παρουσία του Κυρίου, τη θέα του θείου Προσώπου Του, την απερίγραπτη ευφροσύνη της κοινωνίας μαζί Του. Εκεί θα δοξάζει τον Θεό μαζί με τους Αγίους και τους Αγγέλους, μαζί με την Υπεραγία Θεοτόκο. Η ατέλειωτη χαρά του Παραδείσου είναι βαθιά προσδοκία της Εκκλησίας μας, όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως: «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος». Η πεποίθηση αυτή της Εκκλησίας μας δίνει την παρηγοριά, ότι κάποια στιγμή τα βάσανά μας θα εκλείψουν. Αν βέβαια βρεθούμε στον Παράδεισο. Πως θα γίνουμε όμως μέτοχοι της χαράς αυτής;

Η Βασιλεία των Ουρανών προσφέρεται από τον Θεό στον άνθρωπο που ποθεί τον Κύριο και την αιώνια ένωση μαζί Του, και αποδεικνύει την αγάπη του αυτή με τον καθημερινό του αγώνα. «Η βασιλεία των ουρανών βιάζεται, και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν» (ΜΑΤΘ. 11, 12), είπε ο Κύριος. Χρειάζεται δηλαδή και βία και αγώνας για την απόκτησή της. Οφείλει ο άνθρωπος να αγωνισθεί για να υποτάξει τα πάθη του και να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Στην Βασιλεία των Ουρανών θα εισέλθει εκείνος που θέλει να είναι κοντά στον Χριστό από την παρούσα ζωή. Ο άνθρωπος που δεν πηγαίνει Εκκλησία, δεν προσεύχεται, δεν ζει Μυστηριακή ζωή, αρνείται στην ουσία τον Χριστό από την επίγεια ζωή. Πως είναι δυνατόν ένας τέτοιος άνθρωπος να βρεθεί στην αιωνιότητα κοντά σε ένα πρόσωπο που δεν θέλει να έχει επικοινωνία; Εκτός Παραδείσου θα βρεθούμε από δική μας ευθύνη και όχι γιατί το θέλει ο Χριστός.

Απαιτείται λοιπόν κόπος και αγώνας στην παρούσα ζωή. Συνεργεί όμως και η Χάρη του Θεού, που παρέχεται πλούσια μέσω των ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας μας. Βοηθά ο Θεός τον αγωνιζόμενο πιστό  να νικήσει στον δύσκολο και ωραίο αυτό πνευματικό αγώνα και του χαρίζει τότε τα άφθαρτα και αιώνια αγαθά του Παραδείσου. Το έχει υποσχεθεί ο Χριστός: «Σε όποιον νικήσει θα του δώσω να φάει τον καρπό από το δένδρο της ζωής, που βρίσκεται στον Παράδεισο του Θεού μου» (ΑΠΟΚ. 2, 7). Η μέλλουσα μακαριότητα και ευτυχία του Παραδείσου, η αιώνια χαρά της Βασιλείας των Ουρανών γίνεται για τον πιστό τέρμα της «στενής και τεθλιμμένης οδού» (ΜΑΤΘ. 7, 14) που πορεύεται στη ζωή αυτή. Από εμάς χρειάζεται να αγωνιζόμαστε και να έχουμε υπομονή. Όλα τα άλλα θα τα κανονίσει ο Θεός. Να μην απογοητευόμαστε και να μην εγκαταλείπουμε τον πνευματικό μας αγώνα.

Αγαπητοί μου φίλοι, στην εποχή της αποθέωσης  της ύλης και των αμαρτωλών απολαύσεων, σήμερα που ο σύγχρονος άνθρωπος είναι προσκολλημένος στην παρούσα ζωή αγνοώντας ή αδιαφορώντας για την αιωνιότητα, ο Κύριος μας καλεί να είμαστε στραμμένοι στα άφθαρτα και αιώνια αγαθά του Παραδείσου, που είναι αληθινά, υπαρκτά και να αγωνιζόμαστε καθημερινά για την απόκτησή τους. Η πλειοψηφία των σημερινών ανθρώπων τα θεωρούν αυτά παραμύθια. Δεν πιστεύουν στη μετά θάνατον ζωή. Αλλά και μόλις φύγει κάποιος δικός τους από τη ζωή αυτή του εύχονται «καλό ταξίδι». Για που όμως; Αφού δεν πιστεύουν ότι ζουν μετά τον θάνατο. Μην ακούμε τις φωνές αυτές, αλλά το λόγο του Θεού που μας ενημερώνει για την ύπαρξη της αιώνιας ζωής. Αν αγωνισθούμε πνευματικά ο Πανάγαθος Θεός θα μας οδηγήσει με το άπειρο έλεός Του στους κόλπους του Αβραάμ και θα μας έχει κοντά Του αιωνίως. 

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.