« ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ »

«Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά κείμενα εις έτη πολλά» (ΛΟΥΚΑ 12, 19). Αυτό συλλογιζόταν, αγαπητοί μου φίλοι, ο άφρων πλούσιος της παραβολής που ακούσαμε στο σημερινό ιερό Ευαγγέλιο. Ο πλεονέκτης αυτός άνθρωπος έζησε όλη τη ζωή του προσκολλημένος στα υλικά πλούτη του. Κυριευμένος από το πάθος της πλεονεξίας φρόντιζε να αποθηκεύσει περισσότερα αγαθά για να ζει για πάντα με ανέσεις. Ήλθε όμως ξαφνικά η στιγμή του θανάτου του και δεν πρόλαβε να απολαύσει τίποτε από αυτά που αποθήκευε. Η αγάπη του για τα υλικά αγαθά ήταν υπέρμετρη και δεν μπορούσε να σκεφθεί λογικά. Τον είχε τυφλώσει το πάθος της πλεονεξίας και δεν καταλάβαινε ότι όλα αυτά είναι εφήμερα και ότι κάποια στιγμή θα τα άφηνε πίσω. Το τραγικό παράδειγμα του άφρονος πλουσίου μας δίνει σήμερα την ευκαιρία να δούμε τι είναι το πάθος της πλεονεξίας και που οδηγεί τον άνθρωπο.

Το πάθος της πλεονεξίας είναι ύπουλο. Κάνει τον άνθρωπο να μην αρκείται στα απαραίτητα, αλλά να θέλει διαρκώς να συγκεντρώνει περισσότερα. Δεν του φθάνουν αυτά που έχει, δεν μπορεί να χαρεί με όσα του έχει δώσει ο Θεός, αλλά έχει συνεχή αγωνία να αποκτήσει και άλλα. Όπως ο άφρων πλούσιος της παραβολής, ο οποίος θέλησε να γκρεμίσει τις αποθήκες του και να οικοδομήσει μεγαλύτερες, για να συγκεντρώσει εκεί περισσότερα αγαθά, νομίζοντας ότι έτσι θα ζούσε με ανέσεις και ότι θα ήταν χαρούμενος. Ο πλεονέκτης άνθρωπος δεν χορταίνει με τίποτα. Τα δικά του αγαθά του φαίνονται λίγα. Θέλει να αποκτήσει και τα μερίδια των άλλων· τα χρήματα, τα κτήματα, τον πλούτο τους. Όλα τα θέλει δικά του. Γι’ αυτό και βλέπουμε σε περιπτώσεις κληρονομιάς να γίνονται οι μεγαλύτεροι τσακωμοί, ακόμη και ανάμεσα σε αδέλφια. Ο διάβολος κάνει τον άνθρωπο να σέρνεται πίσω από τον πλούτο.

Ο πλεονέκτης φθάνει στο σημείο να λατρεύει τον πλούτο, να θεοποιεί το χρήμα, να προσκυνάει τα φθαρτά αγαθά. Η ύλη γίνεται για τον πλεονέκτη ένα είδωλο. Αντικαθιστά τον Θεό. Στην ύλη στηρίζει την ελπίδα του, τη χαρά του, το μέλλον του. Ο Απόστολος Παύλος αποκαλεί ειδωλολατρία την πλεονεξία. «Νεκρώσατε ουν τα μέλη υμών τα επί της γης, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν, και την πλεονεξίαν, ήτις εστίν ειδωλολατρία» (ΚΟΛ. 3, 5). Πρέπει να προσέχουμε και να προστατεύουμε την ψυχή μας από κάθε είδους πλεονεξία. Ο πλούτος δεν μας χαρίζει άνετη και χαρούμενη ζωή. Η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά του, ούτε τα πολλά πλούτη του εξασφαλίζουν μακροζωΐα και ευτυχία. Η πλεονεξία λοιπόν είναι ύπουλη ειδωλολατρία. Τις περισσότερες φορές όμως δεν το καταλαβαίνουμε. Που οδηγεί όμως τον άνθρωπο το πάθος αυτό;

Το φοβερό πάθος της πλεονεξίας κάνει τον άνθρωπο άφρονα, άμυαλο, ανόητο. Δεν τον αφήνει να χαρεί τα αγαθά που του έχει χαρίσει ο Θεός. Ο πλεονέκτης προσηλώνεται στο ασταμάτητο κυνήγι της ύλης και στη διαρκή αγωνία για την εξασφάλιση περιουσίας. Καταστρώνει συνεχώς σχέδια για το πως θα πολλαπλασιάσει τα κέρδη του. Έτσι όμως χάνει την ηρεμία του, χάνει τον ύπνο του, κλονίζεται κάποτε και η υγεία του. Δεν μπορεί να χαρεί τη ζωή του. Πόσο ανόητοι γινόμαστε εμείς οι άνθρωποι! Αντί να ησυχάσουμε και να ζούμε με αυτά που έχουμε, αγχωνόμαστε για να αποκτήσουμε και άλλα υλικά αγαθά νομίζοντας πως έτσι θα είμαστε περισσότερο ευτυχισμένοι. Και γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Γινόμαστε δυστυχισμένοι και χάνουμε την ειρήνη και τη χαρά. Βασιλεύει πλέον μέσα μας η ταραχή, το άγχος, η αγωνία. Με τον τρόπο αυτό ούτε χαιρόμαστε την παρούσα ζωή, αλλά κινδυνεύουμε να χάσουμε και την αιώνια.

Επιπλέον ο πλεονέκτης νομίζει ότι θα ζει αιώνια, ότι δεν θα πεθάνει ποτέ, ότι θα απολαμβάνει τα αγαθά που συγκέντρωσε. Δεν σκέπτεται τον θάνατο. Ο πλεονέκτης δεν κατανοεί ότι η ψυχή του δεν έχει υλική υπόσταση κι ότι δεν μπορεί να γεμίσει με τα υλικά αγαθά. Ουσιαστικά αδιαφορεί γι’ αυτήν. Έρχεται όμως αργά ή γρήγορα η στιγμή του θανάτου και τίποτε από όλα αυτά, τα  οποία με αγωνία απέκτησε, δεν μπορεί να πάρει μαζί του. «Ουδέν γαρ εισηνέγκαμεν εις τον κόσμον, δήλον ότι ουδέ εξενεγκείν τι δυνάμεθα» (Α΄ ΤΙΜ. 6, 7), λέει ο Απόστολος Παύλος. Τίποτε δεν φέραμε στον κόσμο όταν γεννηθήκαμε. Και τίποτε δεν θα μπορέσουμε να πάρουμε μαζί μας όταν θα πεθάνουμε. Ο πλεονέκτης τελικά εκτός από την επίγεια χαρά του χάνει και την αιωνιότητα, στην οποία ποτέ δεν επένδυσε. Ποτέ δεν σκέφθηκε ότι θα ζει και μετά θάνατον. Τον σέρνει ο διάβολος από τη μύτη και τον οδηγεί στη δυστυχία!

Αγαπητοί μου φίλοι, δυστυχώς στη σημερινή εποχή πολλοί άνθρωποι μοιάζουν με τον άφρονα πλούσιο της παραβολής. Όλες οι συζητήσεις και τα ενδιαφέροντά τους στρέφονται γύρω από τα υλικά αγαθά. Να παρατηρήσετε τις συζητήσεις που γίνονται γύρω σας ή στις οποίες συμμετέχετε κι εσείς και θα καταλάβετε αυτό που σας λέω. Οι πάντες μιλάνε για το πως θα κερδίσουν περισσότερα σε αυτή τη ζωή και πως θα περάσουν καλά. Για πνευματικότητα και αιώνια ζωή δεν γίνεται καν λόγος. Πίσω από όλα υπολογίζουν το κέρδος ή τη ζημία τους. Τα πάντα μετρούνται με την ύλη και όχι με το πνεύμα. Ας ακούσουμε όμως σήμερα τη φωνή του Κυρίου κι ας επιθυμήσουμε τον πνευματικό πλούτο, που μόνο Εκείνος χαρίζει, ώστε να βρούμε την αληθινή χαρά και την ανάπαυση της ψυχής μας, τόσο στην παρούσα ζωή, όσο και στην αιωνιότητα.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.