« ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ »

Ανάμεσα στους Αγίους, αγαπητοί μου φίλοι, την πρώτη θέση την κατέχει το ιερό πρόσωπο της Παναγίας Παρθένου. Οι γονείς της κατά την παράδοση της Εκκλησίας είναι ο Ιωακείμ και η Άννα, ένα ζευγάρι αγιασμένο που ζούσε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Όλες οι θεομητορικές εορτές συγκινούν βαθύτατα τον Ορθόδοξο Χριστιανικό κόσμο. Ζωογονούν την πίστη προς τον Θεό, τον μεγαλύναντα την Παρθένο Μαρία, από την οποία ενανθρώπησε ο Σωτήρας Χριστός. Από αυτήν έλαβε σάρκα και οστά ο άπειρος Θεός. Είναι η Μητέρα του Θεού, αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Είναι η Πηγή, από την οποία απέρρευσαν τα νάματα της εν Χριστώ αναγέννησης. Σήμερα λοιπόν τιμάμε το Γενέθλιο της Θεομήτορος. Είναι πολύ σημαντική η σημερινή εορτή για την Εκκλησία μας, γιατί εορτάζει για μία ακόμη φορά, μέσα στο Εκκλησιαστικό έτος, η Θεοτόκος.

Η Παναγία αξιώθηκε να αναδειχθεί το μέγα ιστορικό πρόσωπο που κατέχει θέση κοντά στον κόσμο και κοντά στον Θεό. Ως Μητέρα του Θεού απέβη «Τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ, εν ουρανώ και επί γης δεδοξασμένη». Είναι το γλυκύτατο πρόσωπο της Εκκλησίας μας που συγκινεί κάθε ανθρώπινη καρδιά και παρηγορεί στις θλίψεις και στους κινδύνους. Ποικίλα είναι τα ονόματα προς την Παναγία, αναλόγως των πόθων, των ελπίδων και των ωραίων Ελληνικών τοπίων. Η ευλάβεια όλων των πιστών ανθρώπων, ιδιαιτέρως δε των Ελλήνων, είναι μεγάλη. Μπορεί κάποιοι άνθρωποι να μη ζουν απόλυτα την πνευματική ζωή, όμως την Παναγία την τιμούν και την ευλαβούνται και ζητούν από εκείνη τη βοήθειά της για τις δυσκολίες της επίγειας ζωής. Είναι γι’ αυτούς τους ανθρώπους η παρηγοριά, το στήριγμα και η ελπίδα τους.

Είναι η Αιώνια Μητέρα των ανθρώπων, πρότυπο της κάθε μητέρας που αξιώνεται να φέρει νέους ανθρώπους στη ζωή. Κάθε μητέρα είναι συνδεδεμένη με τη συνέχιση της ζωής. Από την αφοσίωση της Παναγίας Μητέρας στην ανατροφή του Υιού της εμπνέεται και κάθε μητέρα να αφοσιωθεί με στοργή και μητρική φροντίδα στα μητρικά και οικογενειακά καθήκοντα. Η άξια μητέρα αποβαίνει με την καλή διαπαιδαγώγηση των παιδιών της στυλοβάτης του κοινωνικού πολιτισμού. Αυτή με τη μητρική της επιμέλεια θα προσφέρει στην κοινωνία καλούς και τίμιους πολίτες σε όλους τους τομείς. Πίσω από κάθε μεγάλη προσωπικότητα κρύβεται και μία άξια μητέρα. Αν ανατρέξουμε στους βίους των Αγίων θα δούμε ότι στην πλειοψηφία τους οι Άγιοι είχαν ευλαβείς μητέρες, οι οποίες τους μετέδωσαν την Χριστιανική πίστη και την αγάπη προς τον Θεό και προς τους ανθρώπους.  

Ιδιαιτέρως ο ρόλος της μητέρας αποβαίνει αποφασιστικός και σπουδαίος στη σημερινή εποχή με την προσπάθεια ποικίλων αθεϊστικών παραγόντων να χαλαρώσουν τα οικογενειακά ήθη. Ήδη στις ημέρες μας ψηφίζονται νόμοι που καταργούν την παραδοσιακή οικογένεια και κατασκευάζουν μια «οικογένεια» με δυο μπαμπάδες ή δυο μαμάδες. Και αυτά γίνονται στο όνομα της woke ατζέντας (του δικαιωματισμού), που επιβάλουν οι άνθρωποι της Νέας Εποχής του Αντιχρίστου. Όμως υπολογίζουν χωρίς τον ξενοδόχο, που στην περίπτωση αυτή είναι ο Θεός, ο Οποίος και θα πει τον τελευταίο λόγο. Αλλά κι εμείς έχουμε την ευθύνη να ενημερώσουμε τα νέα παιδιά για το τι είναι η πραγματική οικογένεια. Δεν μπορούν ανώμαλες καταστάσεις να βαπτίζονται ομαλές. Δεν μπορεί να υποβιβάζεται η ανθρώπινη λογική από κάποιους ανθρώπους που επέλεξαν να ζουν μια ανώμαλη ζωή.

Η αγιότητα και η καθαρότητα του βίου της Παναγίας είναι σπουδαιότατο παράδειγμα για όλους μας. Η Παναγία από τα μικρά της χρόνια ήταν η Κόρη η αφοσιωμένη στο θέλημα του Θεού. Κι εμείς ως αληθινοί Χριστιανοί οφείλουμε να έχουμε απόλυτη αφοσίωση στο θέλημα του Θεού και να αποδεικνύουμε το σεβασμό με την εφαρμογή των θείων εντολών. Δεν αρκούν τα λόγια, οι άγονες τυπικότητες, οι κατά συνήθεια εκκλησιασμοί ή ο περιορισμός μόνο στο σεβασμό των ιερών συμβόλων. Τα ιερά σύμβολα με τη γνήσια πίστη μας ανάγουν στη σφαίρα των ιδεών που υλοποιούνται με την αγία ζωή. Καθαροί οι λόγοι του Κυρίου: «Ου πας ο λέγων μοι Κύριε Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ’ ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς» (ΜΑΤΘ. 7, 21). Η Παναγία σε κάθε περίπτωση απαντούσε: «Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου» (ΛΟΥΚΑ 1, 38).

Αγαπητοί μου φίλοι, η ισχυρή πίστη είναι και για εμάς το μυστικό της νίκης και στις δύσκολες και στις ευτυχείς καταστάσεις του βίου μας. Χωρίς πίστη και ελπίδα, η ζωή είναι ανερμάτιστη, χωρίς τιμόνι και την παρασύρουν τα κύματα της θάλασσας του βίου μας. Είναι απορίας άξιο το πως ζουν οι περισσότεροι άνθρωποι χωρίς πίστη στον Θεό και χωρίς ελπίδα. Πως μπορούν και στηρίζονται μόνο στις ανθρώπινες δυνάμεις; Αυτός ο δρόμος οδηγεί σε πνευματικό αδιέξοδο. Είναι το μόνο σίγουρο. Γι’ αυτό εμείς ας επικαλούμαστε τις πρεσβείες της Παναγίας να μεσιτεύει προς τον Υιό της για εμάς και να μας βοηθά στην πορεία της Χριστιανικής μας ζωής. Η Εκκλησία την κατέστησε Μεσίτρια προς τον Θεό υπέρ των ανθρώπων. Μην αφήσουμε αυτή την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Ας πλησιάσουμε την Παναγία και ας της ζητάμε τη βοήθειά της σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Να είναι το κύριο μέλημά μας.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.