«Δεν υπήρξεν άνθρωπος σκεπτόμενος, που να μη διεπίστωσεν ως φυσικήν ανάγκην την προς τα έσω στροφήν. “Εντός ημών εστίν η βασιλεία των ουρανών”. Όλος ο πλούτος του ανθρώπου, η αξία του, η ευγένειά του, το φως του, εντός αυτού ευρίσκονται. Η επιστροφή εις τον νοερόν κόσμον της ψυχής, ομοιάζει με την επιστροφήν του “Ασώτου υιού” εις την πατρικήν εστίαν. Αι δαπανηθείσαι “ασώτως” δυνάμεις της ψυχής ανασυγκροτούνται. Η ψυχή επανευρίσκει εαυτήν… »
(«Μεταξύ ουρανού και γης-Αγιορειτικός Μοναχισμός», εκδόσεις Παπαδημητρίου, Αθήνα 1999, σελίδες 145-146)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου