« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ »

Τη νύκτα του Μυστικού Δείπνου ο Κύριος, αγαπητοί μου φίλοι, είχε δώσει μία σημαντική υπόσχεση στους Μαθητές. Τους είχε πει ότι μετά την ένδοξη Ανάσταση και την θεία Ανάληψή Του στους ουρανούς θα τους έστελνε το Άγιο Πνεύμα, για να μένει συνεχώς μαζί τους και να τους ενισχύει. Η επαγγελία αυτή του Κυρίου εκπληρώθηκε την πεντηκοστή ημέρα από την Ανάστασή Του, με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους Μαθητές και στην πρώτη Εκκλησία. Αυτό το συγκλονιστικό γεγονός εορτάζουμε σήμερα, με τη μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής και μας το περιγράφει το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, το οποίο προέρχεται από τις Πράξεις των Αποστόλων. Στο υπερώο της Ιερουσαλήμ, όπου είχε τελεσθεί ο Μυστικός Δείπνος, βρίσκονταν συγκεντρωμένοι οι Μαθητές του Κυρίου με την Υπεραγία Θεοτόκο και έναν ευρύτερο κύκλο μαθητών και προσεύχονταν με μια καρδιά.

Ξαφνικά άκουσαν από τον ουρανό μια βοή σαν φύσημα σφοδρού ανέμου. Η βοή αυτή γέμισε όλο το σπίτι. Την ίδια στιγμή είδαν να διαμοιράζονται σε αυτούς γλώσσες σαν τις φλόγες της φωτιάς, και στον καθένα να κάθεται από μία γλώσσα. «Και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρξαντο λαλείν ετέραις γλώσσαις καθώς το Πνεύμα εδίδου αυτοίς αποφθέγγεσθαι» (ΠΡΑΞ. 2, 4). «Όλοι τότε πλημμύρισαν από Πνεύμα Άγιο και άρχισαν να μιλάνε σε άλλες γλώσσες, ανάλογα με την ικανότητα που τους έδινε το Πνεύμα» (ΠΡΑΞ. 2, 4). Το Άγιο Πνεύμα κατήλθε με τον θαυμαστό αυτό τρόπο την ημέρα της Πεντηκοστής στη σύναξη εκείνη των πιστών, στην πρώτη Εκκλησία, και πλημμύρισαν οι Μαθητές με τα εξαιρετικά χαρίσματά Του. Εξίσου θαυμαστό όμως είναι το ότι από τότε το Άγιο Πνεύμα παραμένει διαρκώς στην Εκκλησία και ενεργεί τα πάντα μέσα σε αυτήν.

Το Άγιο Πνεύμα τελεσιουργεί τα ιερά Μυστήρια, αγιάζει και αναγεννά τους πιστούς, μας ενισχύει στον πνευματικό μας αγώνα, χορηγεί τα ιδιαίτερα χαρίσματά του στον καθένα μας. Το Άγιο Πνεύμα είναι η ενεργητική δύναμη όλων των ιερών Μυστηρίων και όλων των λατρευτικών πράξεων της Εκκλησίας. «Η προσευχή, η επίκληση που απευθύνεται προσωπικά στο Άγιο Πνεύμα, είναι η αφετηρία κάθε λειτουργικής πράξεως στην ορθόδοξη Εκκλησία», όπως παρατηρεί ο Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Καρδαμάκης. (Ορθόδοξη Πνευματικότητα, σελίδα 144). Τα Μυστήρια της Εκκλησίας και ειδικά το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, κορυφώνονται με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος.  Η Εκκλησία μας είναι ο ιερός χώρος μέσα στον οποίο πνέει ακατάπαυστα είκοσι αιώνες τώρα το Άγιο Πνεύμα, οι δε παράδοξες εκείνες φλόγες, που έλαβαν τότε οι Μαθητές, μεταλαμπαδεύονται σε κάθε πιστό που έχει λάβει το άγιο Βάπτισμα και είναι ενεργό μέλος της Εκκλησίας.   

Την ημέρα εκείνη βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ Εβραίοι της Διασποράς από όλα τα μέρη του κόσμου, όπως σημειώνει στη συνέχεια η σημερινή Αποστολική περικοπή. «Ήσαν εν Ιερουσαλήμ κατοικούντες Ιουδαίοι, άνδρες ευλαβείς από παντός έθνους των υπό τον ουρανόν» (ΠΡΑΞ. 2, 5), οι οποίοι είχαν έλθει για την εορτή της Πεντηκοστής. Στο άκουσμα λοιπόν της βοής του ανέμου συγκεντρώθηκε πλήθος από αυτούς έξω από το σπίτι, όπου βρίσκονταν οι Απόστολοι, έμειναν δε κατάπληκτοι, διότι άκουγαν τους Μαθητές να μιλάνε στη δική τους γλώσσα. Και απορούσαν: «Μα αυτοί όλοι που μιλάνε δεν είναι Γαλιλαίοι; Πως, λοιπόν, εμείς τους ακούμε να μιλάνε στη δική μας μητρική γλώσσα;» (ΠΡΑΞ. 2, 7-8). Και τους καταλάβαιναν σαν να τους μιλούσαν συμπατριώτες τους. Οι Μαθητές τους μιλούσαν για τα θαυμαστά έργα του Θεού. Κι έτσι επικοινωνούσαν μεταξύ τους χάρη στο Άγιο Πνεύμα που τους φώτιζε.

Όταν κάποτε οι άνθρωποι άρχισαν να κτίζουν τον πύργο της Βαβέλ για να φθάσουν στον Θεό, όπως νόμιζαν, ο Θεός παραχώρησε σύγχυση σε αυτούς. Άρχισαν να μιλάνε διαφορετικές γλώσσες μεταξύ τους και να μην μπορούν να συνεννοηθούν. Αποξενώθηκαν. Την Πεντηκοστή όμως συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Το Άγιο Πνεύμα φώτισε τους Αποστόλους, ώστε να μιλάνε γλώσσες που ποτέ δεν είχαν ακούσει μέχρι τότε, και να κηρύττουν σε ποικίλες διαλέκτους την αλήθεια του Ευαγγελίου. Αυτό το χάρισμα που δόθηκε στους Αποστόλους τότε δεν έχει καμία σχέση με τη γλωσσολαλιά που νομίζουν ότι έχουν οι αιρετικοί Πεντηκοστιανοί, οι οποίοι βρίσκονται σε δαιμονική πλάνη. Στις συγκεντρώσεις τους επικρατούν ακατανόητες φράσεις. Η ακατάληπτη ομιλία συνοδεύεται σε ορισμένες περιπτώσεις από κατάσταση έκστασης με απώλεια αίσθησης  λοιπών ερεθισμάτων από το περιβάλλον.

Αγαπητοί μου φίλοι, την ημέρα της Πεντηκοστής αναιρέθηκε η αποξένωση της Βαβέλ κι όλος ο κόσμος ενώθηκε στην πίστη στον αληθινό Θεό. Ενώθηκε και παραμένει ενωμένος. Μέσα στην αγκαλιά της Εκκλησίας, όταν ζούμε αυθεντικά το πνεύμα και το ήθος της, υπερβαίνονται οι φυλετικές και γλωσσικές διαφορές. Μας ενώνει όλους η κοινή πίστη στον Τριαδικό Θεό. Με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος όλοι οι άνθρωποι ξεπερνάμε κάθε διαφορά και κάθε αδυναμία που μας χωρίζει από τον διπλανό μας. Δεν είμαστε πλέον ξένοι. Το Άγιο Πνεύμα μας καθιστά και πάλι αδελφούς. Μας καθιστά ενωμένους σε μία τέλεια κοινωνία αγάπης. Και μέσα στην κοινωνία αυτή, που δεν είναι άλλη από την Εκκλησία μας, ζούμε διαρκώς ενωμένοι μαζί με τον Θεό. Το μέλλον του κόσμου εξαρτάται από την αγιότητα των Χριστιανών, από την τέχνη της αγάπης να αγιάζουν τον κόσμο και να τον στρέφουν στον Θεό.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.