« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ »

«Κυριακή των Αγίων Πάντων» ονομάζεται η σημερινή Κυριακή,  αγαπητοί μου φίλοι, καθώς η Εκκλησία μας τιμά όλους τους Αγίους που πέρασαν από τον κόσμο, από την αρχή της δημιουργίας του μέχρι και σήμερα. Εκατομμύρια Αγίων και Δικαίων έχουν καταγραφεί στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας. Προς τιμή των Αγίων Πάντων είναι επιλεγμένη η σημερινή Αποστολική περικοπή που προέχεται από την προς Εβραίους επιστολή. Ο Απόστολος Παύλος μας περιγράφει τα μεγάλα κατορθώματα που επιτέλεσαν οι Δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης με τη θερμή πίστη τους στον Θεό. Καταπολέμησαν και υπέταξαν βασίλεια, κυβέρνησαν με δικαιοσύνη τον λαό, είδαν εκπληρωμένες τις υποσχέσεις του Θεού, έφραξαν στόματα λιονταριών, όπως ο Δανιήλ, έσβησαν φωτιές, διέφυγαν τη σφαγή, θεραπεύθηκαν από ασθένειες, αναδείχθηκαν ανίκητοι πολεμιστές, έτρεψαν σε φυγή τις εχθρικές παρατάξεις, είδαν αναστάσεις νεκρών.

Αγωνίσθηκαν, διώχθηκαν κακοπάθησαν, όπως μας περιγράφει στη συνέχεια η Αποστολική περικοπή. Υπέμειναν φρικτά μαρτύρια. Τους έδεσαν σε βασανιστικά όργανα και τους έδειραν σκληρά μέχρι θανάτου. Προτίμησαν το σκληρό αυτό μαρτύριο, για να αναστηθούν σε μία ανώτερη ζωή, παρά την πρόσκαιρη απελευθέρωσή τους. Δέχθηκαν εμπαιγμούς, μαστιγώσεις, δεσμά και φυλακίσεις. Λιθοβολήθηκαν, πριονίσθηκαν, δοκίμασαν πολλούς πειρασμούς, σφαγιάσθηκαν. «Περιήλθον εν μηλωταίς, εν αιγείοις δέρμασιν, υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ων ουκ ην άξιος ο κόσμος» (ΕΒΡ. 11, 37-38). Περιφέρονταν σαν πλανόδιοι εδώ κι εκεί, φορώντας αντί για ενδύματα προβιές και γιδοδέρματα και ζώντας μέσα σε στερήσεις, θλίψεις και κακοπάθειες. Περιπλανιόντουσαν σε ερημιές και σε βουνά, σε σπηλιές και σε τρύπες της γης αυτοί, που δεν τους έφθανε σε αξία ολόκληρος ο κόσμος!

Και όχι μόνο οι Δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και όσοι έζησαν μετά τον Χριστό, όλοι οι Άγιοι κάθε εποχής υπέστησαν αντίστοιχες κακοπάθειες. Μήπως δεν αντιμετώπισαν διωγμούς και δυσκολίες οι άγιοι Απόστολοι και οι άγιοι Ιεράρχες; Μήπως έζησαν με ανέσεις οι Μάρτυρες της πίστης των πρώτων αιώνων ή της Τουρκοκρατίας ή των αθεϊστικών καθεστώτων των ημερών μας; Μήπως επιδίωξαν επίγειες απολαύσεις οι όσιοι ασκητές; Όχι, διότι ο πόνος, ο διωγμός και η κακοπάθεια σφραγίζουν συνήθως τη ζωή του πιστού. Οπωσδήποτε κάποτε θα επισκεφθεί κι εμάς η δοκιμασία, θα ξεπροβάλει στην πορεία μας κάποια δυσκολία, ένα εμπόδιο, ένας πειρασμός. Ας μη νομίζουμε, ότι ήλθαμε στον κόσμο αυτό για να καλοπεράσουμε. Ας αγαπήσουμε τον κόπο και την κακοπάθεια, που μας εξασφαλίζουν την αιώνια άνεση στην Βασιλεία του Θεού. Να μην επηρεαζόμαστε από το πνεύμα του κόσμου, που επιδιώκει τις εφήμερες απολαύσεις.

Στη συνέχεια του σημερινού Αποστολικού αναγνώσματος ο Απόστολος Παύλος μας πληροφορεί ότι όλοι αυτοί οι γίγαντες της πίστης, οι θριαμβευτές της Εκκλησίας δεν έλαβαν ακόμη πλήρως την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού, διότι ο Θεός προέβλεψε κάτι καλύτερο για εμάς. Να μην απολαύσουν δηλαδή την πλήρη δόξα τους χωρίς εμάς, αλλά να τη λάβουμε κι εμείς μαζί τους σε τέλειο βαθμό. Οι ψυχές των Αγίων και των Δικαίων αναμένουν την έκβαση και του δικού μας αγώνα, διότι είναι σχέδιο του Θεού να τελειωθούμε όλοι μαζί. Η Εκκλησία όλη, θριαμβεύουσα και στρατευομένη, είναι ένα σώμα πνευματικό. Όπως λοιπόν η ψυχή χωρίς το σώμα δεν μπορεί να μετάσχει της τέλειας μακαριότητας, έτσι και η θριαμβεύουσα Εκκλησία, η οποία τώρα αποτελείται μόνο από ψυχές, δεν μπορεί να τελειωθεί μόνη χωρίς την στρατευομένη.

Αφού, λοιπόν, μας περιβάλλει ένα τόσο μεγάλο σύννεφο Αγίων, που μαρτύρησαν για την αλήθεια της πίστης, ας πετάξουμε κι εμείς από πάνω μας κάθε περιττό φορτίο βιοτικών φροντίδων και κάθε αμαρτία, στην οποία εύκολα παρασύρεται κανείς και ας αγωνιζόμαστε με υπομονή στη δύσκολη καθημερινότητά μας. Ας έχουμε στραμμένο το βλέμμα μας μόνο στον Χριστό. Πουθενά αλλού ας μην κοιτάμε παρά μόνο στον Ιησού Χριστό, που είναι ο αρχηγός και θεμελιωτής της πίστης μας! Αυτό είναι εξάλλου και το μυστικό των Αγίων. Είχαν το βλέμμα τους στραμμένο στον Χριστό. Δεν τους ένοιαζαν οι κακοπάθειες και τα βασανιστήρια. Δεν ζητούσαν ανέσεις και καλοπέραση στη ζωή αυτή, διότι ποθούσαν μόνο τον Χριστό. Η καρδιά τους χτυπούσε μόνο για τον Ιησού Χριστό και το μόνο που προσπαθούσαν να κατορθώσουν ήταν το να ζήσουν αιωνίως μαζί Του στην Ουράνια Βασιλεία Του.

Αγαπητοί μου φίλοι, αυτό είναι το μυστικό για να επιτελέσουμε νικηφόρα και τον δικό μας αγώνα. Να κοιτάζουμε μόνο προς τον Χριστό! Τα μάτια μας διαρκώς να είναι σε Εκείνο. Εκείνο να καλούμε να επιστατήσει σε κάθε προσπάθεια της επίγειας ζωής μας. Εκείνος να κρατήσει ενωμένη την οικογένειά μας. Εκείνος να διατηρήσει ανέπαφα τα παιδιά μας από τη λαίλαπα του κακού. Εκείνος να μας χαρίσει τη δύναμη να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες μας. Εκείνος να είναι ο προορισμός μας και το τέλος του αγώνα μας. Εκείνος να είναι τα πάντα για εμάς, ώστε να Τον συναντήσουμε στο τέρμα του δρόμου για να μας χαρίσει το αμάραντο στεφάνι της νίκης, την άρρητη μακαριότητα της Βασιλείας Του. Μην μας ξεγελά το πνεύμα του κόσμου, ότι θα βρούμε στις υλικές απολαύσεις την ευτυχία και τη χαρά της ζωής Μακριά από τον Χριστό υπάρχει το χάος!

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.