Κατά τη σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου φίλοι, τιμάμε τη μνήμη των 318 θεοφόρων Πατέρων, που συγκρότησαν την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο στην Νίκαια της Βιθυνίας το έτος 325 μ.Χ. Οι Άγιοι Πατέρες συνήλθαν για να καταπολεμήσουν την αιρετική διδασκαλία του Αρείου και να διατρανώσουν τη θεμελιώδη αλήθεια της Εκκλησίας μας ότι ο Χριστός είναι Θεός αληθινός, ομοούσιος με τον Πατέρα. Γι’ αυτό τα ιερά αναγνώσματα της ημέρας είναι αφιερωμένα στα ιερά αυτά πρόσωπα. Το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα μας μεταφέρει στην Μίλητο. Επιστρέφοντας στα Ιεροσόλυμα για την εορτή της Πεντηκοστής, ο Απόστολος Παύλος παρέκαμψε την Έφεσο για να μην καθυστερήσει και έπλευσε κατευθείαν για την Μίλητο. Από εκεί κάλεσε τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου να έλθουν να τον συναντήσουν και τους απηύθυνε συγκινητικότατες συμβουλές.
Τους είπε: «Προσέχετε, λοιπόν, τον εαυτό
σας και όλο το ποίμνιο, στο οποίο το Πνεύμα το Άγιο σας έθεσε επισκόπους για να
ποιμαίνετε την εκκλησία του Κυρίου και Θεού, που την έκανε δική του με το αίμα
του. Εγώ το ξέρω ότι μετά την αναχώρησή μου θα εισβάλουν σ’ εσάς λύκοι άγριοι,
που δεν θα λυπηθούν το ποίμνιο. Ακόμη και από ανάμεσά σας θα βγουν πρόσωπα που
θα διδάσκουν πλάνες για να παρασύρουν τους πιστούς με το μέρος τους. Γι’ αυτό
να αγρυπνείτε, και να θυμάστε ότι τρία χρόνια συνέχεια δεν έπαψα νύκτα και
ημέρα να νουθετώ με δάκρυα τον καθένα σας» (ΠΡΑΞ. 20, 28-31). Ο Απόστολος
Παύλος έδειξε ιδιαίτερη επιμέλεια στην ιερή αποστολή που του είχε αναθέσει ο
Χριστός. Εργάσθηκε με άγρυπνη φροντίδα και κατέβαλε πολλούς κόπους. Δεν
περιοριζόταν στο να κηρύττει δημόσια,
αλλά συμβούλευε και τον καθένα ξεχωριστά. Δεν λογάριαζε τον κόπο της ημέρας ή
την ανάπαυση της νύκτας.
Αντίστοιχη επιμέλεια και αυτοθυσία
επέδειξαν και στο δικό τους έργο οι θεοφόροι Πατέρες της Α΄ Οικουμενικής
Συνόδου. Δεν λογάριασαν κόπους, πόνους και στερήσεις. Έδωσαν την ψυχή τους για
την πνευματική ακεραιότητα του ποιμνίου τους· για τη διαφύλαξη του ορθού
δόγματος· για την προάσπιση της Εκκλησίας. Έκαναν τα πάντα για να μας
παραδώσουν τη θεμελιώδη και σωτηριώδη αλήθεια της πίστης μας ότι ο Χριστός
είναι Θεός αληθινός. Αυτή την αλήθεια καλούμαστε κι εμείς να κρατήσουμε
απαραχάρακτη μιμούμενοι το παράδειγμά τους. Όλοι κληρικοί και λαϊκοί είμαστε
υπεύθυνοι στο να διαφυλάξουμε ανόθευτα τα δόγματα της Εκκλησίας. Είμαστε
υποχρεωμένοι, αν θέλουμε να είμαστε αληθινοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, να
προασπιζόμαστε τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, έτσι ώστε να την παραλάβουν και
οι επόμενες γενιές αλώβητη από τις διάφορες αιρέσεις.
Και συνεχίζει τον λόγο του ο Απόστολος
Παύλος: «Τώρα, αδελφοί, σας εμπιστεύομαι στον Θεό και στο κήρυγμα που σας
αποκάλυψε η χάρη του. Αυτός μπορεί να σας κάνει ώριμους στην πίστη και να σας
δώσει την επουράνια ζωή μαζί με όλους όσοι είναι δικοί του. Ασήμι ή χρυσάφι ή
ιματισμό από κανέναν δεν ζήτησα. Εσείς οι ίδιοι ξέρετε ότι για τις ανάγκες τις
δικές μου και των συνοδών μου δούλεψαν αυτά εδώ τα χέρια. Με κάθε τρόπο σας έδωσα
το παράδειγμα, ότι πρέπει να εργάζεσθε έτσι σκληρά, για να μπορείτε να βοηθάτε
αυτούς που έχουν ανάγκη. Να θυμάστε τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού, που είπε: “καλύτερο
είναι να δίνεις παρά να παίρνεις”» (ΠΡΑΞ. 20, 32-35). Αφού είπε αυτά τα λόγια ο
θείος Απόστολος, γονάτισε και προσευχήθηκε μαζί τους, πριν τους αποχαιρετήσει.
Ο Παύλος έδινε πρώτα το παράδειγμα στους πιστούς και μετά τους νουθετούσε και
τους παρότρυνε τι πρέπει να κάνουν.
Αφού κατέβαλε κάθε ανθρώπινη προσπάθεια,
αφού έκανε τα πάντα, στρέφεται τώρα στον Θεό, μέσω της προσευχής, και
εμπιστεύεται το έργο του σε Εκείνον, διότι τελικά όλα ο Κύριος τα ενεργεί.
Προσεύχεται ο Απόστολος Παύλος για όλα εκείνα που τους είχε συστήσει νωρίτερα.
Προσεύχεται στον Κύριο να τους ενισχύσει, ώστε να ανταποκριθούν στις
υποχρεώσεις τους. Προσεύχεται για το λογικό ποίμνιο της Εκκλησίας, να το
διαφυλάξει ο Θεός από τους άγριους λύκους που το απειλούσαν. Αναθέτει τα πάντα
στον παντοδύναμο Θεό. Ο Παύλος δεν στηρίζεται στις δυνάμεις του, αλλά ζητά τη
βοήθεια του Θεού για το σπουδαίο έργο που έχει αναλάβει. Διαπνέεται από ταπεινό
φρόνημα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά δίνει και το παράδειγμα στους ποιμένες και
στους ποιμενόμενους για το πως οφείλουν να αντιμετωπίζουν τις δύσκολες στιγμές
της ζωής. Κάνει ο ίδιος ο Απόστολος το πρώτο βήμα.
Αγαπητοί μου φίλοι, είναι αξιοθαύμαστο το
παράδειγμα του Αποστόλου Παύλου! Διδάσκει και τους σημερινούς ποιμένες της
Εκκλησίας, επισκόπους, ιερείς, θεολόγους και κατηχητές, έπειτα από κάθε επίπονη
προσπάθεια για τη φροντίδα των πιστών, να
κλίνουν και αυτοί τα γόνατά τους και να αναπέμπουν θερμή ικεσία στον
Θεό. Να τα αποθέτουν όλα σε Εκείνον. Δικό Του σώμα είναι άλλωστε η Εκκλησία. Σε
Εκείνον ανήκουν οι πιστοί. Όταν ο ανθρώπινος κόπος επισφραγίζεται με την
προσευχή, τότε έχει και πλούσια καρποφορία. Γι’ αυτό οφείλουμε να προσευχόμαστε
συνεχώς όταν ασχολούμαστε με τον λόγο του Θεού και την κατήχηση, γιατί μόνο
έτσι θα μας φωτίζει ο Θεός για το τι πρέπει να διδάσκουμε τους ανθρώπους που
μας ακούνε. Μη νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα και δεν έχουμε την ανάγκη του Θεού.
Η προσευχή για όλους μας πρέπει να είναι καθημερινή μας ενασχόληση.
Με
αγάπη Χριστού,
π.
Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου