« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ »

Το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, μας μιλάει για τη μεγάλη ιεραποστολική δράση που αναπτύχθηκε κατά τους Αποστολικούς χρόνους στην Αντιόχεια. Η Αντιόχεια κατά την εποχή εκείνη ήταν μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τρίτη κατά σειρά. Η πρώτη ήταν η Ρώμη, η δεύτερη η Αλεξάνδρεια και η τρίτη η Αντιόχεια. Μεγάλη κοσμική κίνηση και μεγάλη διαφθορά υπήρχαν στην Αντιόχεια. Σ’ αυτή την κοσμική πόλη αναπτύχθηκε μία θαυμαστή ιεραποστολική δράση εκ μέρους των πρώτων Χριστιανών. Ιδιαιτέρως εκ μέρους εκείνων των Χριστιανών, οι οποίοι μετά τον λιθοβολισμό και τον θάνατο του Πρωτομάρτυρα Στεφάνου, έφυγαν από τα Ιεροσόλυμα και πήγαν στην Αντιόχεια. Αν και υπήρχε μεγάλη ηθική κατάπτωση στην Αντιόχεια, από την άλλη μεριά επικρατούσε η χάρη του Θεού. Γι’ αυτό και δημιουργήθηκε μία από τις σπουδαιότερες Χριστιανικές Εκκλησίες.

Όταν η Διοικούσα Εκκλησία στα Ιεροσόλυμα πληροφορήθηκε τη μεγάλη ιεραποστολική δράση στην Αντιόχεια, απέστειλε τον Απόστολο Βαρνάβα, για να δει από κοντά ποια ήταν η κατάσταση. Ο Βαρνάβας αφού πήγε στην Αντιόχεια διαπίστωσε την πλούσια χάρη του Θεού. Ανέλαβε λοιπόν να διοργανώσει την εκεί Χριστιανική Εκκλησία. Επειδή η εργασία αυτή ήταν δύσκολη ο Βαρνάβας αισθάνθηκε την ανάγκη να έχει συνεργό. Ο Απόστολος Βαρνάβας αν και ήταν άνθρωπος «αγαθός και πλήρης Πνεύματος Αγίου και πίστεως» (ΠΡΑΞ. 11, 24), ζήτησε στο έργο του να έχει συνεργό. Δεν κινήθηκε από εγωϊστικά κίνητρα. Δεν είπε να το επιτελέσει μόνος του το έργο κι έτσι να φανεί το όνομά του. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι από εγωϊσμό αρνούνται τη βοήθεια των άλλων, έστω και αν οι άλλοι έχουν περισσότερα προσόντα. Τέτοιες μικροψυχίες παρατηρούνται και μεταξύ των Κληρικών.

Ο Βαρνάβας δεν ήταν ένας τέτοιος χαρακτήρας εγωϊστικός. Μάλιστα αναζήτησε ως συνεργό του τον πρώην διώκτη του Χριστιανισμού, ο οποίος είδε το όραμα του Ιησού έξω από την Δαμασκό. Τον Απόστολο Παύλο. Τον αναζήτησε και τον βρήκε στην πατρίδα του, στην Ταρσό. Όταν τον βρήκε, τον πήρε μαζί του στην Αντιόχεια. Εκεί συνεργάσθηκαν οι δύο Απόστολοι για τη διοργάνωση της τοπικής Εκκλησίας. Έτσι ο Βαρνάβας έγινε ο χειραγωγός του Μεγάλου Αποστόλου των Εθνών στα πρώτα Αποστολικά του βήματα. Ακόμη αναφέρει η σημερινή περικοπή από τις Πράξεις των Αποστόλων ότι κατ’ αυτήν την εποχή δόθηκε για πρώτη φορά στην Αντιόχεια το όνομα «Χριστιανός» στους οπαδούς του Ναζωραίου. Όπως οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να ονομάζουν τους οπαδούς ενός φιλοσοφικού συστήματος από το όνομα του Διδασκάλου τους, έτσι και οι Χριστιανοί πήραν το όνομά τους από τον Διδάσκαλό τους τον Χριστό.     

Χριστός στην Παλαιά Διαθήκη σήμαινε τον βασιλέα, τον χρισμένο με έλαιο. Ο Κύριος ονομάσθηκε Χριστός, διότι ήταν χρισμένος από το Άγιο Πνεύμα να γίνει ο πνευματικός Βασιλέας των ανθρώπων και ο Σωτήρας τους. Το όνομα «Χριστιανός» αποτελεί τιμητικό τίτλο. Τόση ήταν η αίγλη του Χριστιανικού ονόματος, ώστε οι διώκτες του Χριστιανισμού ζητούσαν από τους Χριστιανούς να αρνηθούν το Χριστιανικό τους όνομα με αντάλλαγμα να τους χαρισθεί η ζωή. Όμως οι Χριστιανοί που συλλαμβάνονταν διεκήρυτταν ενώπιον των διωκτών τους την Χριστιανική τους ιδιότητα με θάρρος και ηρωϊκή καύχηση. Δεν δειλιάζανε ούτε μπροστά στους αυτοκράτορες που ήταν ειδωλολάτρες και πολέμιοι του Χριστού. Πάνω από όλα, ακόμη και από τη ζωή τους, έβαζαν την τιμητική τους αυτή ιδιότητα, το να είναι Χριστιανοί! Δεν υπολόγιζαν τους ισχυρούς της γης!

Από την εποχή λοιπόν του Αποστόλου Βαρνάβα στη μεγάλη πόλη της Αντιοχείας δόθηκε το όνομα «Χριστιανός». Όλοι μας φέρουμε ως βαπτισμένοι αυτόν τον τίτλο. Μάλιστα για εμάς τους Χριστιανούς της Ανατολής προστίθεται και ο τίτλος του Ορθοδόξου. Δεν είναι όμως αρκετό να ονομαζόμασθε Χριστιανοί Ορθόδοξοι, αλλά χρειάζεται και να πράττουμε ορθά και να ζούμε σύμφωνα με τη διδασκαλία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή που ασκείται τόσο έντονη κριτική σε βάρος αυτών που εκπροσωπούν την Χριστιανική πίστη είναι επιτακτική ανάγκη να αποδεικνύουμε την αξία της. Και πως μπορεί να γίνει αυτό; Με το να βλέπουν ότι οι πράξεις μας συμβαδίζουν με αυτά που πιστεύουμε και που διδάσκουμε τους άλλους. Σε διαφορετική  περίπτωση έχουμε αποτύχει ως Χριστιανοί και τα λόγια μας δεν εισακούονται. Δυστυχώς εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί απέχουμε πολύ από την πράξη του Ευαγγελίου!

Αγαπητοί μου φίλοι, κέντρο και προϋπόθεση των καλών μας έργων πρέπει να είναι η αγάπη. Εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αν εφαρμόζουμε αυτά που πιστεύουμε, γινόμαστε το αλάτι της κοινωνίας μας. Συντελούμε με την ολοκληρωμένη Χριστιανική μας ζωή στην οικοδομή του κοινωνικού ανθρωπιστικού πολιτισμού, απαλλάσσοντας  αυτόν από κάθε ηθική ατέλεια. Επιβεβαιώνουμε και εφαρμόζουμε τα θεϊκα λόγια του Κυρίου μας: «Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς» (ΜΑΤΘ. 5, 16). «Έτσι να λάμψει και το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξολογήσουν τον ουράνιο Πατέρας σας» (ΜΑΤΘ. 5, 16). Μην γίνουμε αιτία να βλασφημείται το όνομα του Χριστού από την αντιχριστιανική μας συμπεριφορά. Χριστός Ανέστη!

Με αγάπη Χριστού Αναστάντος,

π. Βασίλειος.