« Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ »

Κατά τη σημερινή λαμπρή ημέρα, αγαπητοί μου φίλοι, κατά την οποία εορτάζουμε την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, θα αναφερθούμε στο γεγονός αυτό αντλώντας στοιχεία από τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή. Όταν ο Χριστός, ο Θεός μας, ευδόκησε να μεταθέσει την Παναγία Μητέρα Του από τον κόσμο αυτό στην Βασιλεία Του, απέστειλε πάλι σε αυτή τον Αρχάγγελο Γαβριήλ για να της αναγγείλει την ένδοξη εκδημία της, όπως είχε κάνει πάλι στη θαυμαστή αυτής σύλληψη. Τότε η Θεοτόκος Μαρία πήγε στο όρος των Ελαιών για να απευθύνει προς τον Κύριο, μέσα στην ησυχία του τόπου, τις ευχαριστίες και τα αιτήματά της για αυτήν την ίδια και για τον κόσμο όλο. Όταν τελείωσε την ικεσία και την ευχαριστία της, πλημμυρισμένη όλη από Θεό επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ. Αμέσως μετά ο Κύριος απέστειλε επί νεφέλης τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, επειδή η αγία Παρθένος είχε μεγάλη επιθυμία να τον δει και μαζί προσευχήθηκαν.

Μετά την προσευχή η αγία και αειπάρθενος Βασίλισσα ανακοίνωσε στον Ιωάννη και στις παρθένες που βρίσκονταν εκεί το νέο μήνυμα του Αρχαγγέλου, που αφορούσε τη μετάθεσή της. Παρήγγειλε να ετοιμάσουν τον οίκο της, να ανάψουν λαμπάδες και να θυμιάσουν. Όταν όλα τακτοποιήθηκαν, γνωστοποίησε στους συνοδούς και στους γνωστούς της το επικείμενο μυστήριο της Μετάστασής της και εκείνοι αμέσως την περικύκλωσαν κλαίγοντας και θρηνώντας για τον αποχωρισμό τους, επειδή μετά τον Θεό αυτή είχαν ελπίδα και βοήθεια. Η Παναγία τους παρηγόρησε και είπε στον Ευαγγελιστή Ιωάννη να δώσει την εσθήτα και το μαφόριό της στις δύο χήρες οι οποίες την υπηρετούσαν. Στη συνέχεια τους φανέρωσε τα μυστήρια της εκδημίας της και κανόνισε τα της κηδείας της. Μετά από αυτά η Θεοτόκος ξάπλωσε στο κρεββάτι της και μίλησε πάλι στους συγκεντρωμένους πιστούς και τους ευλόγησε.

Εκείνη τη στιγμή ακούσθηκε δυνατή βροντή και εμφανίσθηκε μία νεφέλη η οποία εξέπεμπε μία γαλήνια αύρα. Από την μεγαλειώδη αυτή νεφέλη, άρχισαν να πέφτουν στη γη οι άγιοι ένδοξοι μαθητές και Απόστολοι του Σωτήρος Χριστού, οι οποίοι ήλθαν από τα πέρατα της οικουμένης στην αυλή της Παναγίας. Είχαν πάει θαυματουργικά και άλλοι, όπως ο Απόστολος Τιμόθεος, ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και ο Άγιος Ιερόθεος. Οι Απόστολοι την προσκύνησαν και η Παναγία τους ευλόγησε. Και αμέσως έλαβε χώρα η μεγαλειώδης και θαυμαστή άφιξη του Χριστού, του Υιού και Θεού αυτής, συνοδευομένου από αναρίθμητες στρατιές αγγέλων και αρχαγγέλων. Η Υπεραγία Θεοτόκος τα γνώριζε όλα αυτά εκ των προτέρων. Στη συνέχεια είδαν και οι άγιοι Απόστολοι έκπληκτοι την θεϊκή Του δόξα. Μπροστά σε αυτό το μυστήριο οι Απόστολοι φοβήθηκαν και έπεσαν κάτω σαν να ήταν νεκροί.

Ο Χριστός ευλόγησε την Παναγία και τους μαθητές Του. Αμέσως δε, με εντολή του Κυρίου, οι άγγελοι άρχισαν να ψάλλουν έναν γλυκύτατο ύμνο, ενώ οι άγιοι Απόστολοι έκλιναν ευλαβικά τα κεφάλια τους ενώπιον της αγιοπνευματικής μυσταγωγίας και αφιέρωσαν με τη σειρά τους στην Παρθένο μία υμνωδία αγγελομίμητη. Και σε αυτό το κλίμα η Παναγία Μητέρα του Κυρίου παρέδωσε την μακαρία και αμόλυντη ψυχή της στον Βασιλέα και Υιό της και κοιμήθηκε ύπνο γλυκό και εράσμιο. Οι στρατιές των αγγέλων ύψωσαν με θαυμασμό τα αόρατα χέρια τους καθώς διερχόταν η παναγία αυτής ψυχή. Ο οίκος της Ιερουσαλήμ, καθώς και όλη η περιοχή, γέμισαν από μία άρρητη ευωδία. Στο σημείο που κοιμήθηκε η Παναγία προσέτρεξαν πολλοί ασθενείς, οι οποίοι βρήκαν τη θεραπεία τους. Έπειτα το σώμα της Παναγίας το πήγαν στο χωριό της Γεθσημανή, όπου και το ενταφίασαν με τιμές.

Κατά θεία παραχώρηση, ενώ όλοι οι άγιοι Απόστολοι είχαν συναθροισθεί από τα πέρατα της οικουμένης για την κηδεία της Μητέρας του αγαπημένου τους Διδασκάλου, ένας Απόστολος έλειπε. Ήταν ο Απόστολος Θωμάς. Την τρίτη λοιπόν ημέρα έφθασε και αυτός ο Απόστολος και βρήκε τους άλλους αδελφούς να ψάλλουν ενώπιον του μνήματος της Παναγίας. Άκουσε μάλιστα και αυτός την γλυκύτατη μελωδία των αγγέλων και παρακάλεσε τους αγίους Αποστόλους να ανοίξουν τον σεπτό τάφο για να προσκυνήσει και αυτός το Θεοδόχο σώμα της Παναγίας Θεοτόκου. Οι μακάριοι Απόστολοι υπάκουσαν στο αίτημα του αδελφού τους καθοδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα και άνοιξαν τον τάφο μετά φόβου. Όταν όμως αφαίρεσαν την πλάκα, δεν βρήκαν το ένδοξο σώμα της Θεομήτορος, καθώς είχε μεταφερθεί εκεί όπου θέλησε ο υιός και Θεός αυτής. Ο τάφος, λοιπόν, βρέθηκε κενός! Οι λωρίδες και η σινδόνη με τα οποία την είχαν περιτυλίξει βρέθηκαν εντός αυτού, το παρθενικό όμως σώμα απουσίαζε.

Αγαπητοί μου φίλοι, ο βίος της Παναγίας είναι θαυμαστός και είναι φυσικό αυτό, αφού έγινε η Μητέρα του Ιησού Χριστού, του Θεού μας. Κατά τη σημερινή εορτή δώσαμε έμφαση στα γεγονότα της Κοίμησης και της Μετάστασής της, προκειμένου να γνωρίσουμε περισσότερα από τον αγιώτατο βίο της. Το Ιερό Κελλί του Αγίου Νικολάου Μπουραζέρη, του Αγίου Όρους, έχει εκδώσει τον βίο της Υπεραγίας Θεοτόκου με τίτλο «Ο βίος της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας». Συγγραφέας του έργου είναι ο κορυφαίος χαρισματικός θεολόγος του Ζ΄ αιώνα, Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής. Ο βίος της Παναγίας έχει φερεγγυότητα, κατά τον Άγιο Μάξιμο, αφού οι διηγήσεις του παραδόθηκαν από αξιόπιστους μάρτυρες στις επόμενες γενιές. Οι σημαντικότερες πληροφορίες, που εμπεριέχονται στο βιβλίο αυτό, έχουν Βιβλική και Πατερική θεμελίωση. Αξίζει να το αναζητήσετε και να το μελετήσετε. Η Παναγία να είναι βοήθειά μας. 

Με αγάπη Χριστού, 

π. Βασίλειος.