« ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ »

«Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (ΓΑΛ. 6, 14). Εμείς οι Χριστιανοί, αγαπητοί μου φίλοι, αν για κάτι πρέπει να καυχόμαστε είναι ο σταυρός του Κυρίου μας. Αλλά όταν λέμε σταυρός δεν εννοούμε απλώς το ξύλο, από το οποίο είναι κατασκευασμένος. Εννοούμε τον Εσταυρωμένο, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, ο Οποίος υπέφερε το φρικτό μαρτύριο της σταύρωσης. Με τη θυσία Του αυτή λυτρώθηκε το ανθρώπινο γένος από την  αμαρτία. Κάθε σταλαγματιά του αίματος που χύθηκε από τις πληγές του Εσταυρωμένου, έγινε ένας ποταμός μέσα στον οποίο πλένονται και καθαρίζονται τα εκατομμύρια των αμαρτωλών ανθρώπων. Χωρίς το αίμα του Χριστού κανένας άνθρωπος, όσο καλός και άγιος κι αν φαίνεται, δεν μπορεί να σωθεί. Σώζεται μόνο ο άνθρωπος που πιστεύει στον Εσταυρωμένο Λυτρωτή του κόσμου.

Η δύναμη, που πηγάζει από την σταυρική θυσία του Χριστού, ξεπερνά κάθε άλλη δύναμη. Είναι μία δύναμη μυστική και αόρατη. Αυτή η δύναμη του σταυρού άγγιξε την ψυχή του ληστή και την έκανε να πει το «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου» (ΛΟΥΚΑ 23, 42). Αυτή η δύναμη έκανε τον εκατόνταρχο να γονατίσει μπροστά στον Εσταυρωμένο και να πει: «Αληθώς Θεού υιός ην ούτος» (ΜΑΤΘ. 27, 54). Αυτή η δύναμη άγγιξε και την ψυχή ενός φανατικού εχθρού του Εσταυρωμένου και τον έκανε τον πιο θερμό κήρυκα του Ευαγγελίου· κι αυτός είναι ο Απόστολος Παύλος. Γεμάτος τώρα ευγνωμοσύνη ο Παύλος πέφτει και προσκυνά τον σταυρό του Κυρίου και λέει λόγια, που μαζί με τα λόγια του ληστή και του εκατόνταρχου αποτελούν τον αιώνιο ύμνο του Εσταυρωμένου. Τα λόγια αυτά φανερώνουν την τεράστια δύναμη του σταυρού του Κυρίου.

«Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω» (ΓΑΛ. 6, 14). Δηλαδή, «Όσο για μένα, δεν θέλω άλλη αφορμή για καύχηση εκτός από τον σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τον σταυρό που πάνω του ο κόσμος πέθανε για μένα κι εγώ για τον κόσμο» (ΓΑΛ. 6, 14). Ο σταυρός του Κυρίου έσωσε τον Απόστολο Παύλο. Του έδωσε δύναμη να νικήσει το κακό που υπάρχει στον κόσμο. Το κακό δεν μπορεί πια να τον νικήσει. Αλλά ποιος είναι ο κόσμος, για τον οποίο μιλάει ο Παύλος; Στην Αγία Γραφή η λέξη κόσμος έχει και καλή και κακή σημασία. Κόσμος με την καλή σημασία είναι όσα δημιούργησε ο καλός Θεός. Και κόσμος με την κακή σημασία είναι οι άνθρωποι που υπηρετούν με κάθε τρόπο το κακό και την αμαρτία. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που δεν πιστεύουν στον Θεό και στην αιώνια ζωή.

Ο κόσμος με την κακή του σημασία αποτελεί ένα τεράστιο ρεύμα απιστίας και διαφθοράς. Είναι ένας μεγάλος και τρομερός εχθρός της σωτηρίας του ανθρώπου. Ο κόσμος αυτός μισεί τους πραγματικούς Χριστιανούς και προσπαθεί να τους παρασύρει με το μέρος του, να τους κάνει δικούς του. Τα δε όπλα, που χρησιμοποιεί ο κόσμος εναντίον των Χριστιανών είναι τα θέλγητρα και τα φόβητρα. Τα θέλγητρα είναι τα ευχάριστα πράγματα που προσφέρει ο κόσμος, τα χρήματα, τα φαγοπότια, οι ασωτίες, οι αισχροί έρωτες, είναι οι θέσεις και τα αξιώματα. Τα δε φόβητρα είναι οι ειρωνείες, οι βρισιές, οι συκοφαντίες, οι απειλές, οι αδικίες, οι απολύσεις, οι καταδιώξεις, οι φυλακές, οι εξορίες και τέλος ο μαρτυρικός θάνατος. Άρχοντας δε, που εξουσιάζει όλο αυτό τον κόσμο, είναι ο σατανάς. Γι’ αυτός και ο σατανάς ονομάζεται «κοσμοκράτωρ» (ΕΦΕΣ. 6, 12).

Ο κόσμος δυστυχώς έχει μεγάλη δύναμη. Οι περισσότεροι άνθρωποι νικιώνται από τα θέλγητρα του κόσμου και πιάνονται στις παγίδες του σατανά και χάνουν την ηθική και την πίστη και γίνονται άνθρωποι κοσμικοί, ένα με τον αμαρτωλό κόσμο. Άλλοι πάλι νικιώνται από τα φόβητρα που χρησιμοποιεί ο κόσμος εναντίον των Χριστιανών. Οι άνθρωποι αυτοί φοβούνται και τρέμουν τον κόσμο. Θέλουν να εκκλησιασθούν, να εξομολογηθούν, να κοινωνήσουν, αλλά φοβούνται τι θα πει ο κόσμος. Σε τέτοιο σημείο δειλίας έχουν καταντήσει, ώστε δεν τολμούν να κάνουν το σημείο του σταυρού περνώντας έξω από ένα Ναό, τρώγοντας στο εστιατόριο, ξεκινώντας από το σπίτι ή με το αυτοκίνητο. Αλλά ευτυχώς υπάρχουν και Χριστιανοί, που ούτε τα θέλγητρα ούτε τα φόβητρα του κόσμου τους νικούν. Αυτοί είναι οι εσταυρωμένοι ήρωες του Χριστιανισμού.

Αγαπητοί μου φίλοι, μέσα στους ήρωες, στους νικητές του κόσμου, διακρίνεται ο Απόστολος Παύλος. Αυτός νίκησε τον κόσμο και κανένα θέλγητρο και κανένα φόβητρο δεν μπόρεσε να τον επηρεάσει, και γι’ αυτό δικαίως ακούγεται να λέει: «Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (ΓΑΛ. 6, 14). Αλλά εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί, που μας νικούν οι κακίες και τα πάθη, δεν μπορούμε να πούμε τα λόγια αυτά του Αποστόλου Παύλου. Ας μετανοήσουμε λοιπόν. Ας ζητήσουμε το έλεος του Εσταυρωμένου και ας πάρουμε απόφαση να ζήσουμε σύμφωνα με το άγιο θέλημά Του μέχρι θανάτου. Ας έχουμε για παράδειγμα τον Απόστολο Παύλο και όλους τους Αγίους της Εκκλησίας μας, οι οποίοι δεν υπολόγισαν τον κόσμο αυτό και ζούσαν με την προοπτική της αιωνιότητας. Οι Άγιοι είναι οι ήρωες της Εκκλησίας μας. Αυτούς ας έχουμε για πρότυπα.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.